«Երկխոսության», իսկ ավելի ճիշտ` երկխոզության փուչիկը վերջապես կարծես թե տրաքեց… Ու դրանում առանցքային դերակատարություն ունեցավ մեկուսարանում գտնվող խուլիգանության մեջ մեղադրվող Տիգրան Առաքելյանն իր` ազատության մեջ գտնվող 6 ընկերներով  հանդերձ: Երիտասարդ տարիքը տվյալ պարագայում ազդեցության արգելք չէ. Չէ՞ որ Առաջին աշխարհամարտի հրձիգ էր դարձել Սարայևոյում կրակոցներ արձակած պատանի ահաբեկիչ Գավրիլա Պրինցիպը:

Որոշ վերլուծաբաններն արձանագրեցին, որ ՀԱԿ-ը շատ էժան գնով ծախեց իր ակտիվիստներին, Ժիրայր Սէֆիլյանն ու Տիգրան Խզմալյանն էլ ՀԱԿ-ի երեսով տվեցին, թե թաքնվում եք երեխաների թիկունքում…

Այդ խայտառակությունից պետք էր դուրս գալ, այդ պատճառով էլ ծնվեց ՀԱԿ-ի վերջին հայտարարությունը, թե «Հայ Ազգային Կոնգրեսի պատվիրակությունը առկախում է իր մասնակցությունը Կոնգրես-իշխանություններ երկխոսության շրջանակներում ընթացող բանակցություններում: Կոնգրեսի պատվիրակությունը նաեւ հայտարարում է, որ պատրաստ է վերսկսելու բանակցությունները Տիգրան Առաքելյանի խափանման միջոցը փոխելուց անմիջապես հետո», ու ՀԱԿ-ը կրկին հնչեցրեց «քաղբանտարկյալ» բառը: Բնականաբար, դրանով ստեղծվեց ցուգցվանգային իրավիճակ. եթե իշխանությունն ազատ արձակի Տիգրան Առաքելյանին, ապա կստեղծվի տպավորություն, որ վախենում է ՀԱԿ-ից, եթե ոչ` ՀԱԿ-ը պիտի ինչ-ինչ կտրուկ քայլերի դիմի, սակայն փողոցային «կիլդիմների» բավարար ռեսուրս չունի: Ու հռետորաբանական փոխհրաձգությունը Դավիթ Հարությունյանի «տանգոյի» և Լևոն Զուրաբյանի «շախմատի» շուրջ ոչինչ չի փոխում: Բնականաբար, Տիգրան Առաքելյանին չեն ազատի, զի ըստ կոալիցիայի. « Ինչպես նախորդ հանդիպումների ժամանակ, այսօր ևս կրկնում ենք նույնը. միջադեպին մասնակցած երիտասարդի հարցը մենք չենք կապել, չենք կապում և չենք էլ կապելու այս կարևոր քաղաքական գործընթացի հետ, քանզի այն ամբողջովին իրավական հարթությունում է: Մենք, ինչպես միշտ, պատրաստ ենք աշխատել մեր երկրում առկա ու մեր ժողովրդին հուզող խնդիրների լուծման ուղղությամբ և շարունակում ենք բաց լինել ցանկացած կառուցողական առաջարկության շուրջ երկխոսության համար: Հույս ունենք, որ մեր գործընկերները կկարողանան վեր կանգնել այսպահային գայթակղություններից, և մենք հնարավորինս շուտ կկարողանանք շարունակել մեր երկրի համար կարևոր քաղաքական գործընթացը»:

ՀՀԿ-ական պատգամավոր Համլետ Հարությունյանն էլ այս համեմատությունն է արել. «Թուրքիան էլ հազար ու մի պատճառ ունի հայ-թուրքական դիվանագիտական հարաբերությունները տապալելու համար: Ասում է՝ Ղարաբաղը տվեք մեզ, և նոր միայն դիվանագիտական հարաբերութուններ հաստատենք: Ուրեմն նրանց հետ դիվանագիտական հարաբերություններ հաստատելու համար Ղարաբա՞ղը պետք է տանք»։

Ինչևէ, փաստը մնում է փաստ, որ ՀԱԿ-ը շալակել է իրարամերժ հայտարարությունների հսկայական բեռ, որը դեռ շատ են նրա երեսով տալու:

Անցած տարվա նոյեմբերի 30-ին Լևոն Տեր-Պետրոսյանն ասել է. «Այո, մենք արմատական ընդդիմություն ենք, որովհետեւ չենք ընդունում այսօրվա Հայաստանի գործող ոչ լեգիտիմ իշխանություններին եւ այդպիսին լինելու ենք մինչեւ այնքան ժամանակ, քանի դեռ մենք այդ խնդիրը ձեզ հետ միասին չենք լուծել…»: Եվս մի հատված հիմնադիր նախագահի նախորդ ասածներից.  «Ուրեմն մենք պաշտոնապես հրաժարվում ենք որեւէ պայմանով Սերժ Սարգսյանի հետ որեւէ երկխոսության գնալուց։ Պաշտոնապես հայտարարում ենք։ Ես չգիտեմ` ում նախագահն է Սերժ Սարգսյանը, Սերժ Սարգսյանը Հայաստանի Հանրապետության նախագահը չէ։ Սերժ Սարգսյանը սովորական բռնազավթիչ է, որից պետք է անհապաղ ազատվել եւ կանգնեցնել դատարանի առջեւ։ Սերժ Սարգսյանի ստորագրած ոչ մի փաստաթուղթ մեզ համար իրավական ուժ չունի»:

Եվ ահա Լևոն Զուրաբյանի բավականին «թարմ» խոսքը.  «Մենք երբեք չենք եղել արմատական ընդդիմություն, մենք եղել ենք այս երկրում արմատական փոփոխություններ կատարելու ջատագով, իսկ դա եղել ենք միշտ»: Ու ընդամենը 7 օր անց. « Սովորաբար դա նշանակում է ծայրահեղական և մարգինալ ընդդիմություն։ Եթե դա՛ նկատի ունենք արմատական ընդդիմություն ասելով, մենք արմատական ընդդիմություն չե՛նք։ Բայց Տեր–Պետրոսյանն իր ելույթներից մեկում «արմատական ընդդիմություն» եզրույթը մի քիչ այլ իմաստով է օգտագործել: Եթե մենք այդպե՛ս ենք հասկանում «արմատական ընդդիմություն» եզրույթը, ուրեմն մենք արմատական ընդդիմություն ենք»։

Երևանցու ժարգոնով ասած` էդ ի՞նչ «կռուտիտներ» են: Առավել ևս, որ Սերժ Սարգսյանի հրաժարականը պահանջելու մասին Լևոն Զուրաբյանն ասաց. « Այսինքն, մենք հայտարարել ենք, որ ողջամիտ կոչված ժամկետը կսպառվի սեպտեմբերին։ Բնականաբար, դա մեզ տալիս է որոշակի ճկունություն, թե սեպտեմբերի կոնկրետ որ օրը դա կարվի։ Դա ճկունություն է տալիս նաև իշխանություններին։ Այսինքն, մենք դեռ ժամանակ ունենք։ Իրե՛նք դեռ ժամանակ ունեն։ Հայաստանը դեռ ժամանակ ունի՝ հարցը լուծելու երկխոսության միջոցով»: Բերնից թռցրեց` « Հայաստանը դեռ ժամանակ ունի…»: Այսինքն` դուք Հայաստա՞նը չեք ներկայացնում, պարոնայք… Բա ո՞ւմ եք ներկայացնում` Ամե՞րիկան, Թո՞ւրքիան, Անգլիան… Եթե հիշենք, որ Լևոն Զուրաբյանը Միջազգային ճգնաժամային խմբի փորձագետ է, իսկ Միջազգային ճգնաժամային խմբի «շեֆերի» մեջ կա թրքուհի, վերջերս  որպես «Էրգենեկոն» տեռորիստական խմբի անդամ մերկացված Զեյնո Բարանը ու Թուրքիայի շահերի լոբբինգով զբաղվող լիքը «խալխ»…

Այսքանից հետո իշխանությանը մնում է հարցադրել` բա Հայաստանի առաջ նախապայմաններ դնող այս չգիտեմ որ օտարի կամակատարների հետ ինչի՞ շուրջ էիք «երկխոսում», փոխանակ սրանց ձերբակալեք ու տանեք բանտ… Իրոք որ երկխոզություն էր: Երկկողմանի խոզություն` հայության հանդեպ… Եվ կարծես թե արդեն կարող ենք կրկնել Արթուր Մեսչյանի խոսքը` «Ահա և վերջ, վերջ հարաժամ ու հարատև…»:

Բայց հուսանք, որ Հայկը չպարտվեց ոսոխ Բելին…

Շաբաթվա Վարկածները քննեց ԱՐՍԵՆ ՎԱՀԱՆՅԱՆԸ