Ոստիկանության քրեական հետախուզության գլխավոր վարչության 3-րդ բաժնի պետի տեղակալ, գնդապետ Նելլի Դուրյանը լրագրողների հետ հանդիպմանը անդրադառնալով երեխաների նկատմամբ բռնության դեպքերին տեղեկացրեց, որ ոստիկանությունը սկսել է լրջորեն զբաղվել այդ հարցով, թե ինչով է դա պայմանավորված, կամ ինչու էր մինչ այսօր վերաբերմունքը թերի լրջության, նա չմանրամասնեց:

Նելլի Դուրյանը նշեց,որ չնայած իրենց կառույցի ջանքերին բռնության դեպքերը չեն նվազում: Նա մխիթարական համարեց որ չեն էլ աճում: «Նախորդ 6 ամիսներին երեխաների նկատմամբ բռնությունների դեպքերը նվազել են 17-ով՝ անցյալ տարվա նույն ժամանակահատվածի համեմատ»,- տեղեկացրեց նա:

Ըստ գնդապետի դրանք հաճախ պատահում են փողոցում, ընտանիքում, այլ հաստատություններում։ Իսկ, իրենք, եթե հայտնաբերվում են նման զոհեր,ապա համագործակցում են կանանց իրավունքի և երեխաների աջակցության կենտրոնների հետ:

Նրա համոզմամբ բռնության ենթարկվածները հաճախ ամաչում են այդ մասին բարձրաձայնել, և գուցե դրանով է պայմանավորված վիճակագրության ոչ լիարժեք պատկերը:
«Հայ օգնության ֆոնդի» երեխաների կենտրոնի գործադիր տնօրեն Միրա Անտոնյանը տեղեկացրեց, որ կենտրոնը Ոստիկանության նախկին ընդունիչ-բաշխիչ կայանն է, ուր ընդունվում են այն երեխաները, որ գտնվում են դժվարին իրավիճակում՝ բռնություններ, աղքատություն, ընկերների կամ տարիքով մարդկանց հետ խնդիրներ։ Սոցիալական պայմանների վատթարացմանը զուգահեռ աճում է կենտրոնի կոնտինգենը: Ըստ Անտոնյանի՝ մեծագույն խնդիր է կենցաղային պայմանների ոչ բավարար վիճակը։ «Մեզ մոտ երեխաների ծնողների 60%-ից ավելին ունեն կենցաղային անկանոն պայմաններ. մեծապես դա պայմանավորված է նաև սոցիալական անճարակությամբ: Մեր կենտրոն տարվա ընթացքում միջին հաշվով ընդունվում է 150 երեխա։ Եվ  երեխաների ավելի քան կեսն ընտանեկան բռնությունների զոհ են»: