Հետաքրքիր մանրամասներ են ի հայտ եկել Ազգային ժողովի նախագահ Հովիկ Աբրահամյանի անձնական պրոյեկտ «Երիտասարդ խորհրդարանի» ձևավորման ընթացքից: Պարզվում է` սկզբում այս պատգամավորացուներին տվել են այլ տեսակի պատգամավորական վկայականներ: Սակայն նորելուկ պատգամավորացուները բողոքել են՝ իրենց սրտով չեն եղել այդ վկայականները, պահանջել են նոր` ավելի «լուրջ տեսքով» վկայականներ տալ (hայտնի չէ` նախկին վկայականների հատկապես ի՞նչը դուր չի եկել երիտասարդներին` գու՞յնը, չա՞փը…): Ու քանի որ Հովիկ Աբրահամյանի հավեսը դեռ չի փախել իր այս խաղալիքից, ընդառաջ է գնացել և կարգադրել՝ կատարել երիտասարդների ցանկությունը. Արդյունքում` երիտասարդ խորհրդարանականների վկայականներն արտաքնապես նման են իրական պատգամավորների վկայականներին` նույն բորդո գույնի, նույն չափի, ներսում էլ գրված է անուն-ազգանուն և «Երիտասարդ խորհրդարանի» պատգամավոր:

Որ պատգամավորացուները ահագին լուրջ են ընդունել իրենց մասնակցությամբ բեմադրված ներկայացումը և չեն էլ կասկածում, որ ընդամենը խաղալիք են, գուցե այդքան էլ վատ չէ: Հնարավոր է, որ հենց առաջին օրից չափից ավելի մեծ եռանդով պատգամավորի դերի մեջ մտած երիտասարդների նման եռանդից ինչ-որ օգուտ լինի, հնարավոր է, որ իսկապես պետությանն օգնելու, ճշմարիտ օրենսդրական գործունեություն ծավալելու ցանկությունը մղի նրանց` հասարակության կյանքը բարելավելուն միտված օրինագծեր մշակել, առաջարկներ անել, սակայն դատելով երիտասարդ պատգամավորացուների` հենց առաջին օրից իրենց անձեռնմխելի զգալու և պատգամավորի արտաքին ատրիբուտներին տուրք տալու մղումից, դժվար թե որևէ օգուտ լինի: Կարելի է միայն պատկերացնել Ճանապարհային ոստիկանության փառապանծ ոստիկաններին պատած զարմանքն ու սարսափը, երբ ավտոմեքենա կանգնեցնելու դեպքում մի երիտասարդ հանկարծ սկսի պատիվ պահանջել` հայտարարելով, թե ինքը պատգամավոր է, և դեռ քիչ է հայտարարելը, դեռ մի բան էլ ոստիկանի աչքը մտցնի պատգամավորի վկայականից չտարբերվող վկայականը: Ճանապարհային ոստիկաններից շատերն էլ, որոնց «գիտելիքների» մասին լեգենդներ են հյուսվում,  հավանաբար դրանից հետո աշխատանքից դուրս գալու դիմում գրեն` հասկանալով, որ ի վիճակի չեն այլևս այդքան  թվով պաշտոնյաների մտապահել և կողմնորոշվել` ու՞մ կարելի է տուգանել, ում` ոչ: