Շաբաթ օրը «Ֆլեշմոբ Դիվիզիոնը» մայրաքաղաքում անցկացրեց բացօթյա ընթերցանության փառատոն, որը կայացավ «Գաֆեսճէան» արվեստի կենտրոնի Կասկադ պուրակում` Ալեքսանդր Թամանյանի հուշարձանից մինչև Կասկադի աստիճաններ:

«Ֆլեշմոբ Դիվիզիոնի» կազմակերպիչները մեզ հետ զրույցում նշեցին, որ միջոցառումը յուրահատուկ ավանդույթ է դարձել հատկապես երիտասարդության շրջանում: Ըստ նրանց՝  բացօթյա ընթերցանության փառատոնի նպատակն է` միավորել երիտասարդությանը, վերացնել հասարակական վայրերում ընթերցելու բարդույթը, ամրապնդել սերը գրքի հանդեպ ու զարգացնել բացօթյա ընթերցանության մշակույթը:

Մասնակիցները, որոնց թիվն անցնում էր 2000-ը, կարդում էին իրենց ամենասիրելի գրքերը:

Այս ամենն, իհարկե, շատ լավ է, սակայն այսօր խոսվում է միայն բացօթյա ընթերցանության մշակույթի ձևավորման մասին. հարց է ծագում՝ իսկ մենք ունե՞նք ընդհանրապես գիրք կարդալու մշակույթ:

Ընթերցանության  մշակույթը շատ կարևոր գործոն է զարգացման ճանապարհն ընտրած յուրաքանչյուր պետության համար: Դա հաղորդակցություն է մտածելակերպի ու ժամանակի հետ և սերունդներ է կապում իրար: Եւ այդ մշակույթը սկսվում է այն պահից, երբ գիրք ես վերցնում ձեռքդ:

Չկարդալը հասարակության և անհատի դեգրադացման է հանգեցնում, ինչի հետևանքով և՛ հասարակությունը, և՛ անհատը դառնում են խոցելի: Իսկ թերի մտածողությամբ տգետ հասարակությունը  վտանգ է պարունակում, քանի որ նման հասարակությանը շատ հեշտ է ղեկավարել:

Մեր օրերում, կարելի է ասել, գրքի ու ընթերցանության մշակույթից ավելի տարածված է էկրանային մշակույթը. մտածելու, զարգանալու և որպես անհատ ձևավորվելու հատկանիշները մարդը ձեռք է բերում հիմնականում ընթերցելու դեպքում, ոչ թե՝ տեսնելու կամ լսելու: Երիտասարդությունը հիմա, կարծես, չունի իդեալներ, չի տեսնում անհատների, որոնց հետևից պատրաստ է գնալ: Էժանագին հեռուստահաղորդումները, սերիալները անհատի գիտակցության հետընթացն են «ապահովում»:

Գուցեև չարժե մեղադրել երիտասարդությանը, քանի որ հիմա  համակարգչային դար է. ինֆորմացիայի արագ հոսքը, դրա  հասանելիությունը, ինտերնետը նպաստում են, որ մարդիկ հեռանան գրքից, պատճառ են դառնում, որ յուրաքանչյուրը փակվի իր «վանդակում»: Սա լուրջ խնդիր է: Աստիճանաբար անհետանում են մարդկային ջերմ հարաբերությունները, «ընկերություն» ասվածը: Ժամանակը, ճիշտ է, առաջ է ընթանում, բայց դրանից մարդկային հարաբերությունների որակը չի լավանում:

Մեզ հետ զրույցում շատերը նշեցին, որ մեծ սիրով են մասնակցում միջոցառմանը, և այդ ամենը ոգեշնչող է, նույնիսկ՝ վարակիչ: «Մեր միջոցառման առաջնային նպատակը կարծրատիպերը կոտրելն է. մարդիկ կոմպլեքսավորվում են բացօթյա ընթերցանությունից։ Ուզում ենք ձևավորել բացօթյա ընթերցանության մշակույթ», — ասաց «Ֆլեշմոբ դիվիզիայի» հիմնադիր անդամներից և կազմակերպիչներից մեկը՝ Արմեն Սուքիասյանը։

Քանի որ 2012 թ.-ին Երևանը հռչակվել է Գրքի մայրաքաղաք, կազմակերպիչները նախապատրաստվում են դրան, նախատեսում են ֆլեշմոբը դարձնել ամենամյա: Նաև հավակնում են հետագայում գրանցվել Գինեսի ռեկորդների գրքում՝ որպես ամենազանգվածային ֆլեշմոբ։

«Երկրորդ տարին եմ մասնակցում այս ֆլեշմոբին։ Գաղափարը լավն է, կարելի է տարվա մեջ գոնե մի ժամանակահատված հատկացնել գրականությանը», — ասաց միջոցառման մասնակից Արմինե Կիրակոսյանը։

«Նախաձեռնությունը շատ հավանում եմ, քանի որ ինձ համար գրքի պրոպագանդան շատ լավ բան է։ Ես կողմ եմ գիրք կարդալուն, կապ չունի` թվային ֆորմատով, թե թղթի վրա», — սա էլ մի այլ մասնակցի` Մարինե Գևորգյանի տեսակետն է։

Շուշան Գալստյան