Նստեցինք իրար մոտ, սիգարեթ վառեց: Մենք չենք ծխում: Ասեցի. «Ամաչեցի՞ր, երբ քո շորտիկը հանեցիր»:
Ասեց. «Ես շատ եմ աշխատել ինձ վրա, որ առնանդամիս չափը սիրեմ, էլ պրոբլեմ չունեմ դրա հետ, հիմա ընդունում եմ, ոնց կա: Մարդ պիտի իր վրա աշխատի, որ սիրի իրեն այնպես, ինչպես ծնված է: Ես շատ լավ ծնողներ ունեմ, նրանք ինձ ճիշտ են դաստիարակել, ուսումի են տվել, ու դա ինձ շատ է օգնել»:

Սիրեցի շատ էս տղուն, բարի տղա էր, շատ: Միակ պրոբլեմն էն ա, որ գժի պես աշխատում ա օրը 15 ժամ, հետո գալիս ա տուն՝ գարեջուր խմում, որ հանգստանա… Խելացի տիրուհի էր ուզում, եսիմ ինչի՞ էր ուզում, ի՞նչ պիտի անի տիրուհու հետ՝ բացի տանջվելուց:

Ես իրա հետ շատ մոտեցա, արդեն մի հինգ անգամ հանդիպել ենք: Ես սկսել եմ ավելի կանացի շորեր հագնել, որովհետև ուզում եմ ինձ նայի, ուզում եմ դուրը գամ… Էս ի՞նչ ա կատարվում ինձ հետ…

Էնքան ազատ եմ զգում իրա մոտ: Ասեմ ձեզ, ընթերցողներ, որ հասկանաք, ինքը էնքան սթրես ա ապրում, որ չի կարողանում սեքս անի: Ինձ պատմում ա, որ իրա առաջվա ընկերուհուց բաժանվել ա, որովհետև չէր կարողանում սեքս անի: Առնանդամը լավը չէր, փոքր էր: Ասում ա, որ շատ աշխատում ա, մարմինը լարված ա լինում, ուղեղն էլ խանգարվում ա:

Գալիս էր տուն, էդ հին ընկերուհին իրան վիրավորում էր, ծիծաղում էր վրեն, ասում էր, որ ինքը իսկական տղամարդ չի: Դե. կան կանայք, ովքեր չեն ուզում սեքս, կան, որոնց համար շատ կարևոր ա: Հայաստան էր եկել պայմանագրով, դասեր ա տալիս էստեղ: Ասեց, որ Ֆրանսիան թողել եկել ա ստեղ, որովհետև ընկերուհուց բաժանվելը մեծ սթրես էր իրա համար:

Բացի առաջին անգամից, մեր մնացած սեսիաները 3-4 ժամ են տևում: Ես շատ հանգիստ եմ իրա հետ, վերջին երկու անգամը փող չտվեց, չտանջեցի իրան, արվեստից էինք խոսում: Թատերական գործեր էլ ունի: Ես իրան չեմ ասել, որ ընկերուհի ունեմ:

Ինձ հաճելի ա իրա մարմինը, լավն ա: Պարզվեց, որ 43 տարեկան ա, իսկ երբ նստում եմ իրա կողքին, միասին TV ենք նայում, իրա մազերի հետ եմ խաղում, տարօրինակ զգացողություններ եմ ունենում: Ոնց որ ընկերուհիս լիներ, բայց տղամարդ, քնքշանք եմ զգում, ուզում եմ ծոցս դնեմ ու քնեմ:

Երբ երկրորդ անգամ հանդիպեցինք, տանջելու ժամանակ իրան ասեցի. «Դու ի՞նչ վատ բաներ ես անում, անպետք տղա, պատմի, սրիկայի մեկը: Ինչե՞ր ես անում, աղջիկների հետևից ես վազո՞ւմ, մամայիդ վատ բառեր ես ասո՞ւմ, ծնողիդ չե՞ս հարգում, խմո՞ւմ ես»: Ամեն ինչին ասեց՝ ոչ, ոչ, մենակ խմելուն ասեց՝ այո… Տխրեցի… Շատ ցավալի ա ինձ համար:

Երբ մազերն եմ շոյում, զգում եմ իրա ջերմությունն ու փափուկ սիրտը, զգում եմ, եթե նույնիսկ իրանից սեքս ուզեմ՝ ամաչելով կանի: Չեմ ուզում սեքս, իրան եմ ուզում, տենց նուրբ ու խոցելի… փոքրիկ, անօգուտ առնանդամով…

Մի քանի օր առաջ ահագին երկար համբուրվեցի իրա հետ: Շուրթերը փոքրիկ են, բայց շատ ջերմ, իսկ ձմռան ցրտի մեջ դա շատ հաճելի էր… Իրա ուժեղ բազուկներով գրկել էր թևերս, հետո վիզս…

Համբուրվում ու ծիծաղում էինք, քիչ-քիչ, ոչ ագրեսիվ: Ուժեղ ա, բայց ագրեսիվ չի, սկսեց վիզս համբուրել, իջավ վար, աչքերիս մեջ նայելով, թե ի՞նչ եմ ուզում: Դեմքը մոտեցրեց պտուկներիս, շատ հաճելի էր, հետո էլի իջավ, սկսեց փորս համբուրել, շորերիս վրայով… Ավել բան չուզեցի, չթողեցի… Չգիտեմ ինչի… Ինքն էլ ավել սկի չուզեց էլ…

Ծիծաղեցինք, ժպտացինք իրար, ես հասկացա, որ եթե ինչ-որ շարունակություն էլ ունենար, երկար չէր տևի…

Մի քիչ նստեցինք, գինի խմեցինք, հետո ես գնացի տուն: Իրեն շատ եմ սիրում, բայց հաճախ չենք տեսնվում: Խմում ա, աշխատում ա, մենակ ա, գիտի թե՝ չգիտեմ, որ շատ ա խմում… Իսկ ես ընկերուհի ունեմ՝ ընտանիք: Իսկ իրա հետ եմ՝ ուղղակի մի տեսակ հարազատ հոգի ա, չեմ հասկանում ինչի, բայց սիրում եմ:

Մի քանի օր առաջ ասեց, որ ուզում ա՝ շատ անկեղծ լինենք իրար հետ: Ասեց՝ եթե մտքիդ մի բան կա, պիտի չպահես մեջդ, ասա, նույնիսկ եթե վատ բան լինի, ոչինչ, հետո ուրիշ բան կլինի, որ լավը կլինի…

Սկսեցի հասկանալ, թե իրա ինչն եմ սիրում՝ կնոջը հարգելու, կնոջով հիանալու, մեծարելու, գնահատելու տաղանդը ու կանացի մարմինը:

Օրինակ, երբ համբուրվում էինք, ասեցի. «Վայ, մորուքդ ցավացնում ա»: Չնայած մի միլիմետր մազ հազիվ լիներ, արագ հելավ կանգնեց, թե՝ օհ, գնամ սափրվեմ, ու գնաց: Ուրիշ տղամարդ լիներ՝ ասեիր, ռեակցիա չէր էլ տա, դու պետք ա սափրվես իրա համար, ոչ թե ինքը…

Շարունակելի

Լուսինե Վայաչյան