Մարտի 19-ին Լուսինը Երկրից ամենամոտ հեռավորության վրա կհայտնվի: Նման դիրքում մեր արբանյակը վերջին անգամ 1992 թվականին է եղել: Այդ դիրքը գիտնականնները կատակով «սուպերլուսին» են անվանել: Այսպիսով, արբանյակը Երկրից ընդամենը 356.5 հազար կմ հեռավորության վրա կհայտնվի: Բազմաթիվ գիտնականներ պնդում են, որ այս երևույթը, որին սպասել են 19 տարի, կհանգեցնի բազմաթիվ բնական աղետների:

Երկրի կլիման կարող է շատ լուրջ փոփոխությունների ենթարկվել. կուժեղանան հրաբուխների ակտիվությունը և երկրաշարժերի հաճախականությունը: Լուսնի մաքսիմալ մոտեցման փուլեր եղել են նաև 1955,1974,1992 և 2005 թվականներին: Հենց այդ տարիներին են օդերևութաբանները ծայրահեղ եղանակային պայմաններ արձանագրել, որոնց հետևանքով մի շարք խոշոր բնական աղետներ տեղի ունեցան:

Օրինակ` 2005-ին ցունամին Ինդոնեզիայում հազարավոր մարդկանց կյանք խլեց, իսկ 1974-ին «Թրեյսի» ցիկլոնը ոչնչացրեց ավստրալական Դարվին քաղաքը: Սակայն ռադիոաստղագիտության միջազգային կենտրոնի գիտնականներից մեկը` Փիթ Ուիլերը կարծում է, որ աշխարհի վերջին դեռ երկար ենք սպասելու: Ուիլերին համակարծիք է նաև ավստրալացի աստղագետ Դեյվիդ Ռենեկեն: Ըստ նրա, մարդիկ պարզապես սիրում են բնական աղետների համար «մեղադրել» երկնային մարմիններին:

Գիտնականների մեկ այլ խումբ կարծում է, որ Լուսնի մոտենալը հնարավորություն կընձեռի բազմաթիվ ուսումնասիրություններ կատարել: Այսպես, այս տարվա հունվարին պարզվեց, որ Լուսնի միջուկը Երկրի միջուկի նման հեղուկ է: NASA-ի գիտնականները դա կարողացել են պարզել նոր տեխնոլոգիաների միջոցով, որոնք թույլ են տալիս վերծանել ամերիկյան Apollo տիեզերական արշավախմբի կողմից 1971թ.-ին Լուսնի մակերեսին տեղակայված սեյսմիկ սենսորների ազդանշանները:

Հետազոտողների տվյալներով, Լուսնի խորքում գտնվում է 241 կմ շառավղով ամուր մետաղական գունդ` շրջապատված հեղուկ մետաղական հանգույցով, որի շառավիղը մոտ 330 կմ է: