Իրավաբանների, մասնավորապես փաստաբանական գործունեություն ծավալող մասի նկատմամբ հանրության դժգոհությունն աճում է չշահած գործերի քանակին համընթաց, և կարծես ի հեճուկս դժգոհության ահագնացման` օրեցօր ավելանում են նմանատիպ կառույցները:
«Գլոսա» իրավապաշտպան հասարակական կազմակերպությունը հիմնադրվել է 2010-ի հունվարի 10-ին: Հիմնադիր նախագահ Աշոտ Համբարձումյանը մեզ հետ զրույցում ասաց, որ շուրջ մեկ տարվա գործունեության ընթացքում կազմակերպությունը նկատելի հաջողությունների է հասել: «Հասարակական գործունեության հետ մեկտեղ, «Գլոսա»-ի ներսում հիմնվել է «Գլոսա Գոկուս» ՍՊԸ իրավաբանական խորհրդատվության կենտրոնը, որը շահույթ հետապնդող կառույց է: Քաղաքացիները կարող են այստեղ անվճար իրավաբանական խորհրդատվություն ստանալ: Սակայն հայցվորի գործը համապատասխան դատական կամ պետական ատյաններում ներկայացնելու համար քաղաքացին կնքված պայմանագրով վճարումներ պետք է կատարի, որից հետո իրավաբանը պարտավորվում է գործին ընթացք տալ: Եթե հայցվորին չի բավարարում կայացված վճիռը, ապա գործը հասնում է մինչև Եվրոպական դատարան: Գործի բարդությունից և ծավալից է կախված իրավաբանի մատուցած ծառայությունների արժեքը, որը սկսվում է 50 հազարից»,-ասաց Աշոտ Համբարձումյանը:

Նա հավաստիացրեց, որ մինչ այժմ պարտված գործ չունեն, իսկ եթե գործի հետագա ընթացքն իրավաբանը չի երաշխավորում, այդ դեպքում գումարը վերադարձնում է հայցորդին: Մեր այն հարցին, թե հասարակական կազմակերպությունն ինչ ֆինանսական միջոցներով կամ գրանտներով է ծավալում իր գործունեությունը, պարոն Համբարձումյանը պատասխանեց.

«Գրանտային կազմակերպությունների չենք դիմում, չնայած անհրաժեշտությունն զգում ենք: Սակայն խնդիրն այն է, որ տվյալ կազմակերպությունն իր կամքն է թելադրում, և դու անընդհատ կախման մեջ ես լինում տվյալ կառույցից»:

Մայր կազմակերպության բյուջեն կազմված է Հայաստանի Հանրապետության օրենքներին համապատասխան և գոյանում է անդամավճարներից, գրանտներից ու նվիրատվություններից.

«Գրանտներ չունենք, իսկ նվիրատվություններ գրեթե չեն լինում: Այդ պատճառով մենք մտածեցինք կազմակերպության ներսում հիմնել մի քանի շահույթ հետապնդող կառույց, ինչպես, օրինակ, լինելու են Գլոսա գոկուսը, Որոնում-պոիսկ բաժինը և Ուսումնակադրային կենտրոնը, որը զբաղվելու է իրավաբան կադրերի պրակտիկայով: Իսկ այժմ մեր միջոցներով ենք ապահովում մեր գործունեությունը: Ինչպես ասացի, ՍՊԸ-ի ներսում կա նաև «Որոնում-պոիսկ» բաժինը, որը նոր ծառայություն է մեր շուկայում: Այստեղ կարող են հայտեր ներկայացնել և իրենց կորած ծանոթներին ու բարեկամներին գտնել: Հայտի ներկայացման արժեքը 3000 դրամ է: Նախատեսվում է նաև «Գլոսա» քարտերի ներմուծում Հայաստան, որի օգնությամբ քաղաքացին շտապ իրավաբանական օգնություն կստանա, և որի համար սահմանվել է շուրջօրյա հերթապահություն»,- տեղեկացրեց «Գլոսա» ՀԿ-ի տնօրենը։

Ինչևէ, առաջին հայացքից անթերի թվացող այս կառույցը, փաստորեն, ոչ այնքան անթերի գործունեությամբ է զբաղվում: Իհարկե, պարոն Համբարձումյանը ջանք չխնայեց մեզ համոզելու համար, որ ամեն ինչ ժողովրդի համար են անում, և պետք եղած տեղը նույնիսկ իրավաբանական ծառայությունն անվճար են մատուցում: Բայց այս գեղեցիկ պատմությունը խաթարեցին մեր ստացած այն բողոքները, թե ինչպես է «Գլոսա»-ն խաբեությամբ գումար վերցրել մարդկանցից և գործը կիսատ թողել:

Աշոտ Համբարձումյանը մեզ հետ զրույցում հավաստիացնում էր, որ եթե իրավաբանը գործի հետագա ընթացքը չի երաշխավորում, ապա գումարը վերադարձնում է հայցորդին: Դիմեցինք նաև «Փաստաբանների պալատ» ՀԿ-ի նախագահ Ռուբեն Սահակյանին` փորձելով հասկանալ, թե արդյո՞ք «Փաստաբաների պալատ»-ը որևէ կերպ պատասխանատու է իրավապաշտպան հասարակական կազմակերպությունների գործունեության համար:

«Փաստաբանների պալատին անդամակցում են այն կառույցները, որոնք ժողովրդին անվճար իրավաբանական ծառայություններ են մատուցում, իսկ եթե շահույթ հետապնդող, այսինքն` ձեռնարկատիրական կազմակերպություն է, մեզ հետ գործ չունի, և մենք իրաասու չենք միջամտելու նրանց գործունեությանը: Իհարկե, այսօր շատ կան նմանատիպ կազմակերպություններ, որոնք գումար կորզելով են աշխատում: Մենք պարտավոր չենք այս դաշտում գործող բոլոր կառույցներին հետևել, իսկ եթե քաղաքացիներից ահազանգ ենք ստանում, դրանից հետո ինչ-որ հարցերում միջամտում ենք»,-լսելով հարցը` բավականին բարկացած ասաց պարոն Սահակյանը:

Անդրադառնալով «Գլոսա» ՀԿ-ին` ավելացնենք, որ այս կազմակերպության գործունեության որոշ դրվագներ չափազանց կասկածելի են: Մարդկանցից գումար կորզելու, այնուհետև պատասխանատվությունից խուսափելու մասին մենք ունենք փաստեր, որոնց կանդրադառնանք մեկ այլ հրապարակմամբ: