Այսօր նախագահականի մոտ հավաքվել էին «Էլիտ Շանթ» ընկերության սեփականատեր Վարշամ Ղարիբյանի կողմից դաժանաբար ծեծված Հովհաննես Եղիազարյանը և նրա ազգակաները:
Նրանք նամակով էին բերել ՀՀ նախագահին, խնդրելով աջակցել դադարեցնելու Եղիազարյանի իրավունքների ոտնահարումը:

Նախագահականի մոտ հավաքվածները պատմեցին, որ Եղիզարյանին առևանգել ու «Էլիտ Շանթ» գործարանում դաժան ծեծի է ենթարկել իրենց ազգական Ղարիբյան Յուրան.« Նրան առևանգել, ստիպել են թուղթ ստորագրել, որով հաստատել է, որ 12 միլիոն դրամ պարտք է: Հիմա դիմել ենք նախագահին, հույսով որ կօգնի»- պատմեցին բողոքավորները: Նամակում ավելի մանրամասն էր. « Դեռևս 2008թ. սեպտեմբերի 23-ին ինձ մեր տան գյուղի դիմացից առևանգել են, Երևանի «Էլիտ Շանթ» գործարան տեղափոխել ու դաժան ծեծի ենթարկելով, ստիպել են իբր խոշոր գումարի պարտք ունենալու մասին ստացականներ գրել, սակայն այսօր ես ոչ միայն առևանգման ու բռնության զոհ եմ, այլ նաև ամենաթողության ու հովանավորչության:

Այսպես` 2008թ. սեպտմեբրի 23-ին ժամը 00.30-ի սահմաններում Արմավիրի մարզի Մրգաստան գյուղում գտնվող իմ տան դիմաց, իմ «Աուդի Ա6» մակնիշի ավտոմեքենան կայանելու պահին ինձ վրա է հարձակվել հորաքրոջս որդին` Երևան քաղաքում գործող «Էլիտ Շանթ» ՍՊ ընկերության նախագահ Վարշամ Ղարիբյանը, որը, հարվածներ հասցնելով ինձ և նստելով ավտոմեքենային ղեկին, այն վարել է մինչև Երևան քաղաքում գտնվող «Էլիտ Շանթ» ՍՊ ընկերության գործարան, որտեղ ինձ տեղափոխել է գործարանի սենյակներից մեկը: Այնտեղ մի քանի ժամ շարունակ ես դաժան ծեծի եմ ենթարկվել Վ. Ղարիբյանի կողմից, ինչը զուգորդվել է իմ ու ընտանիքիս անդամների հասցեին սեռական բնույթի լկտի հայհոյանքներով, հագուստներս վրայիցս հանելով և այլն:

Այս ամենից հետո Վ. Ղարիբյանը ստիպել է ինձ գրել ստացական, ըստ որի` իբր ես Վ. Ղարիբյանին պարտք եմ 2.000.000 ՀՀ դրամ, որի դիմաց պարտավորվում եմ նրան հանձնել իմ «Աուդի Ա6» մակնիշի ավտոմեքենան: Բացի այդ, Վ. Ղարիբյանի պարտադրմամաբ ես գրել եմ պարտավորագիր, թե իբր Վ. Ղարիբյանին պարտք եմ 10.000.000 ՀՀ դրամ, որը պետք է վերադարձնեմ մինչև 2008թ. նոյեմբերի 29-ը: Ապա Վ. Ղարիբյանը գրպանիցս հանել է 120.000 ՀՀ դրամ, որից 5000 դրամը վերադարձրել է` տաքսի ավտոմեքենայով տուն հասնելու համար:

Իրականացված բռնության արդյունքում ստացել եմ բազմաթիվ մարմնական վնասվածքներ, որոնց թվում` գլխուղեղի ցնցում, քթոսկրի կոտրվածք և մինչև 2008թ. հոկտեմբերի վերջերը բուժում եմ ստացել:

Դեպքի առթիվ 29.09.2008 թ. ՀՀ ոստիկանության Վաղարշապատի քննչական բաժանմունքում ՀՀ քրեական օրենսգրքի 131-րդ հոդվածի 2-րդ մասի 1-ին կետի (մարդուն առևանգելը) հատկանիշներով հարուցվել է քրեական գործ:

Սակայն 13.02.2009փ. Վարշամ Ղարիբյանը որպես մեղադևյալ է ներգրավվել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 117-րդ հոդվածով (առողջությանը թեթև վնաս պատճառելը): Isk 28.02.2009թ., 06.08.2009թ., 11.03.2010թ. որոշումներ են կայացվել քրեական գործի վարույթը կարճելու և Վարշամ Ղարիբյանի նկատմամբ քրեական հետապնդումը դադարեցնելու մասին` հանցագործությանը նրա մասնակցությունն ապացուցված չլինելու պատճառաբանությամբ:

Ի պատիվ իրեն ՀՀ Արմավիրի մարզի ընդհանուր իրավասության դատարանը 30.06.2009թ. 19.10.2009թ. 10.06.2010. երեք անգամ շարունակ վերացրել է քրեական գործի վարույթը կարճելու և քրեական հետապնդումը դադարեցնելու մասին որոշումները և կարճված քրեական գործի վարույթը վերսկսվել է:

Քրեական գործով ողջ նախաքննության ընթացքն իրականացվել է միակողմանի, թերի և ոչ օբյեկտիվ, ինչի հետևանքն են նախաքննական մարմնի կողմից արդեն 3 անգամ կայացված` քրեական գործի վարույթը կարճելու և քրեական հետապնդումը դադարեցնելու մասին արտառոց որոշումները:

Դատարանի կողմից վերացված բոլոր որոշումները նախապես բողոքարկվել են Արմավիրի մարզի դատախազություն, սակայն ապարդյուն, դատախազությունը մշտապես մերժել է բոլոր բողոքներս:

Քննչական մարմինների և դատախազության նման պահվածքը ունի իր պատճառները : Քրեական գործի շարունակաբար ապօրինի կարճումները ուղղակի կապվում են ՀՀ գլխավոր դատախազ Ա. Հովսեփյանի անվան հետ: Վարշամ Ղարիբյանը գտնվում է ՀՀ գկխավոր դատախազի անձնական հովանավորության ներքո:

Այդ համոզմունքս փարատելու նպատակով, խնդրել էի իմ շահերը ներկայացնող փաստաբաններին ընդունելություն խնդրել ՀՀ գլխավոր դատախազից, գործի հանգամանքներն անձամբ իրեն ներկայացնելու համար, հույս ունենալով, որ փաստական հանգամանքներին ծանոթանալու դեպքում Ա. Հովսեփյանը մի կողմ կթողնի Վ. Ղարիբյանի հետ ունեցած իր անձնական ու տնտեսական հարաբերությունները և գործին օրինական լուծում կտա:

Սակայն ընդունելության խնդրանքով ՀՀ գլխավոր դատախազին հղված դիմումն անհասկանալի պատճառներով հայտնվել է գործը քննող քննիչի մոտ, ինչից հետո ես վերջնականապես համոզվեցի, որ Ա. Հովսեփյանը մինչև վերջ մտադրված է պաշտպանել Վ. Ղարիբյանին և ամեն ինչ անելու է, որպեսզի նա խուսափի օրենքով իրեն հասանելիք քրեական պատասխանատվությունից:

Ավելին` ՀՀ ոստիկանության ՔԳՎ Վաղարշապատի քննչական բաժանմունքի քննիչի կողմից 17.09.2010թ. կայացվել են Վ. Ղարիբյանի նկատմամաբ քրեական հետապնդումը դադարեցնելու մասին և քրեական գործի վարույթը կասեցնելու մասին որոշումներ:

Այս անգամ ՀՀ Արմավիրի մարզի ընդհանուր իրավասության դատարանում իր մեջ ուժ չի գտել վերացնելու այդ որոշումներն ու իմ կողմից այդ որոշումների դեմ ներկայացված բողոքները մերժել են: Այժմ այդ որոշումների վերացման պահանջով բողոքը քննվում է ՀՀ վերաքննիչ քրեական դատարանում: Սարսափում եմ այն մտքից, որ Վ. Ղարիբյանը հովանավորողները այս անգամ էլ կարող են իրենց ազդեցություն ունենալ դատարանի վրա և ստիպել կայացնել ապօրինի որոշում: Ինչի հետևանքով Վ. Ղարիբյանը ոչ միայն կկարողանա խուսափել քրեական պատասխանատվությունից, այլ նաև հնարավորություն կստանա, ստիպողաբար գրված կեղծ ստացականների միջոցով իմ ձեռքից խլել հայրական տունս, ընտանիքիս թողնելով փողոցում:

Հարգելի պարոն Նախագահ, սա է պատճառը, որ ճարահատյալ դիմում եմ Ձեզ հայցելով Ձեր միջամտությունը ինձ առևանգելու և ծեծի ենթարկելու փաստի առթիվ հարուցված քրեական գործը վերսկսելու և օրինական ընթացքն ապահովելու հարցում»:

Նամակը հանձնողներին քաղաքավարությամբ լսել ու ճանապարհել էին նախագահականում խոստանալով պատասխանել սահմանված կարգով:

«Մեզ շատ լավ ընդունեցին, լսեցին մեր պահանջները և խոստացան նամակը անձամբ նախագահ Սերժ Սարգսյանին հանձնել ու գործին ընթացք տալ»,-պատմեցին բողոքի մասնակիցները: