2010թ. նոյեմբեր-դեկտեմբեր ամիսներին պարտադիր զինվորական և այլընտրանքային ծառայությունների զորակոչ անցկացնելու և զորացրում կատարելու մասին նախագահ Սերժ Սարգսյանի հրամանագրից հետո, Գլխավոր դատախազ Աղվան Հովեսփյանը ցուցում է տվել մարզերի և համայնքների դատախազներին՝ անհապաղ փոխել ընտրված խափանման միջոց կալանավորումը, դադարեցնել հետախուզումը և քրեական հետապնդումը այն զորակոչիկ մեղադրյալների նկատմամբ, ովքեր զորակոչի ընթացքում կամովին կներկայանան ոստիկանություն կամ զինկոմիսարիատ և ցանկություն կհայտնեն ծառայելու ՀՀ զինված ուժերում:

ՀՀ պաշտպանության նախարարի մամուլի քարտուղար Դավիթ Կարապետյանը հայտնեց , որ մինչ այդ էլ նման ցուցումներ Գլխավոր դատախազության կողմից պարբերաբար եղել են, մոտավորապես` տարին մեկ պարբերականությամբ: «Շատերը չեն գալիս` վախենալով քրեական պատասխանատվությունից: Տվյալ դեպքում, մենք ոչ օրինական դաշտում գտնվողներին հնարավորություն ենք տալիս իրենց կարգավիճակը փոխել և կատարել պարտքը հայրենիքի նկատմամբ: Նրանց ոչ օրինական դաշտում պահելով՝ հայրենիքը չի շահում»,-ասաց Դավիթ Կարապետյանը։

Սա արդյո՞ք չի նշանակում, որ պետական մոտեցմամբ ավելացնում ենք դասալիքների բանակը՝ խրախուսելով անկանոնությունն ու անպատասխանատվությունը զորակոչի նկատմամբ։

Մարդիկ կմտածեն, որ կարող են թաքնվել զորակոչից, ու եթե ուրիշ ավելի հարմար տարբերակ չգտնեն առհասարակ չծառայելու, սպասելով առավել հարմար ժամանակների, հանգիստ կվերադառնան ու ծառայության կանցնեն ։ Միթե՞ կարելի է այս պատասխանատու ժամանակահատվածում նման կերպ վարվել, երբ երկսայրի սուրը կարող է վնասել երկուստեք։

Դավիթ Կարապետյանն ընդունելի չհամարեց նման մեկնաբանությունը։ Նա նույնիսկ ասաց, որ նման քայլը էֆեկտիվություն ունի, այլապես՝ չէին անի:

Ի պատասխան հարցի, թե կա՞ն թվեր, որոնք թույլ կտան պարզել, թե դատախազության «հայտարարած համաներման» հետևանքով քանի դասալիք է վերադառնում օրինականության դաշտ,և քանիսն է փախչում ծառայությունից, Դավիթ Կարապետյանն առաջարկեց դիմել դատախազություն։