Հայտնի խոսք կա` «Չես դառնա բժիշկ՝ կդառնաս գլխավոր բժիշկ»:

Ենթադրվում է, որ նույն տրամաբանությամբ լավ բժիշկն այդքան էլ մեծ շանսեր չի կարող ունենալ լավ գլխավոր բժիշկ դառնալու:

Արկադի Անդրեասյանին հայ ժողովուրդը գիտեր որպես լավ ֆուտբոլիստ, բայց պարզվում է, որ սա Անդրեասյանի միակ առավելությունն էր, այն էլ` անցյալում մնացած: Նրանից այդպես էլ մարզիչ դուրս չեկավ. նրա հոգացությանը հանձնված «Արարատը»` Խորհրդային Հայաստանի ֆուտբոլի հավաքականը, այդպես էլ Անդրեասյան մարզչից ոչ մի լավ բան չստացավ, Անդրեասյանը հաջողացրեց ամբողջ թիմին հանել իր դեմ: 80-ականներին «Արարատը» դեռևս բավականին լավ թիմ էր, սակայն այդպես էլ որևէ անգամ չեմպիոն չդարձավ, քանի որ ուներ Անդրեասյանի նման մարզիչ: Ասում են, թե հավաքականի գլխավոր մարզիչն անգամ նյարդայնանում էր Խորեն Հովհաննիսյանի լավ ֆուտբոլից, քանի որ սկսում էին խոսել, թե Խորենը Անդրեասյանից առաջ է անցնում: Տարիքի հետ Անդրեասյանի մոտ բացասական հատկությունները կատարելագործվեցին: 2009թ. հունիսից Արկադի Անդրեասյանը դարձավ «Արարատ»` արդեն ֆուտբոլային ակումբի տնօրեն (սա լեգենդար հավաքականի հետ որևէ կապ չունի` զուգադիպումը զուտ անվանական է): Հենց այդ ժամանակ էլ այս ակումբի աշխատողները հասկացան, թե ինչ է թաքնված լավ ֆուտբոլիստի կերպարի հետևում:

2004 թվականից Սերգեյ Բալայանցն աշխատում էր «Արարատ» ֆուտբոլային ակումբում: Սկզբում նա «Ֆուտբոլ review» շաբաթաթերթի էջադրողն էր, որից հետո «Արարատ» ակումբի կայքի ձևավորողը: Անդրեասյանի տնօրեն դառնալուց հետո ակումբի ղեկավարությունը ֆինանսական պատճառներով որոշում է փակել կայքը: Սերգեյ Բալայանցին ակումբը պետք է վճարեր նախորդ ամիսների աշխատավարձը և վերջնահաշվարկ, որի ընդհանուր գումարը կազմում էր 210 հազար ՀՀ դրամ: Սակայն Անդրեասյանը որոշում է, որ կարելի է և չվճարել: Բալայանցի դիմումներին ակումբի ղեկավարությունը պատասխանում է միայն աշխատավարձը տալու խոստումներով, սակայն երբ վերջապես հասկացվում է, որ խոստումներից այն կողմ գործը չի անցնելու, 2009թ. դեկտեմբերին Բալայանցը դիմում է Աշխատանքի պետական տեսչություն:

Տեսչությունը ստուգումներ է անցկացնում ակումբում: «Արարատի» ղեկավարությունը տեսչությանն է ներկայացնում կեղծ ստորագրությամբ մի փաստաթուղթ, համաձայն որի՝ Ս.Բալայանցն ազատվել է աշխատանքից դեռևս 2008թ. դեկտեմբերի 12-ին: Ակումբի ղեկավարությունը` ճարպիկ ֆուտբոլիստի ղեկավարությամբ, հետադարձ ամսաթվով փաստաթուղթ է սարքում` կեղծելով նախկին տնօրեն Ժան Թութարի ստորագրությունը: Աշխատանքի պետական տեսչությունը ակումբում տարբեր թերություններ էլ է հայտնաբերում, սակայն որևէ քայլ դրանից զատ չի էլ փորձում ձեռնարկել և հարցին, թե ինչպե՞ս եք ընդունում կեղծ փաստաթուղթը, պատասխանում է` «Մենք էքսպերտ չենք և չենք կարող ձեզ ոչնչով օգնել: Խորհուրդ ենք տալիս ձեր իրավունքները պաշտպանելու համար դիմել դատարան», և փաստաթղթերը տրամադրում Բալայանցին, որպեսզի նա իր ուժերով պայքարի սեփական իրավունքների համար:

2010 թ. հունվարին Բալայանցը դիմում է Երևանի Արաբկիր և Քանաքեռ-Զեյթուն վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության դատարան: Բալայանցը դիմում է նաև Փորձագիտական ազգային բյուրո` հրամանի կեղծ լինելն ապացուցելու համար, սակայն փորձագետները հրաժարվում են փորձաքննություն անցկացնել` պատճառաբանելով նմուշի եզակի լինելը:

Դատական նախնական լսումներից մեկի ժամանակ դատավորը «Արարատ» ֆուտբոլային ակումբից պահանջում է ներկայացնել նախկին տնօրեն Ժան Թութարի ստորագրությունների նմուշներ պարունակող փաստաթղթեր (հրամանների օրինակներ, աշխատավարձի ստացման թերթիկների օրինակներ), սակայն ակումբը հրաժարվում է ներկայացնել դատավորի պահանջած փաստաթղթերը: Դատավոր Ս.Ղազարյանը ստիպված է լինում դիմել Դատական ակտերի հարկադիր կատարողներին: ԴԱՀԿ-ի հետ «Արարատ» ֆուտբոլային ակումբում կատարվում է նույնը, ինչ Աշխատանքի պետական տեսչության հետ. ըստ երևույթին, Արկադի Անդրեասյանը, բոլոր թերություններով հանդերձ, լավ ֆուտբոլ խաղալու հետ ունի ևս մեկ առավելություն` կարողանում է լեզու գտնել իրեն ձեռնտու մարդկանց հետ: Այդպես, ԴԱՀԿ ներկայացուցիչները (ավագ հարկադիր կատարող Հ.Ղուկասյան) ակումբում նախկին տնօրեն Ժան Թութարի ստորագրությամբ որևէ փաստաթուղթ չեն հայտնաբերում: Եվ դա այն դեպքում, երբ տնօրենի պաշտոնը լքելուց հետո Ժան Թութարը շարունակել է աշխատել ակումբում, սակայն մեկ այլ պաշտոնում: Իսկ տնօրենի ստորագրությունը, ինչպես հայտնի է, լինում է թե´ հրամանագրքում, թե´ աշխատավարձերի թերթիկների օրինակներում, թե´ ակումբի գործունեության հետ կապված այլևայլ փաստաթղթերում, ինչպես նաև բանկային հաշիվներում, հարկային տեսչությունում և կենսաթոշակային հաշվետվություններում:

Բալայանցը բողոք է ներկայացնում ՀՀ Գլխավոր հարկադիր կատարող Միհրան Պողոսյանին, որի արդյունքում սույն թվականի օգոստոսի 6-ին գործը փոխանցվում է ավագ հարկադիր կատարող Գ.Սախոյանին: Անցել է արդեն 4 ամիս, սակայն ո´չ հայցվորը, ո´չ էլ դատարանը հարկադիր կատարողից որևէ պատասխան չեն ստացել: Դատավոր Ս.Ղազարյանը ըմբռնումով է մոտենում ԴԱՀԿ-ի անճարակությանը և որոշում դիմել «Արարատ» ակումբը սպասարկող բանկին` «Արարատբանկին»` ակումբի տնօրենի ստորագրությունը գոնե այդ կազմակերպությունից ստանալու համար: Դեռևս բանկից որևէ փաստաթուղթ չի ներկայացվել, իսկ դատական հաջորդ նիստը դեկտեմբերին է:

Ահա թե ինչեր կարող են անել այդպես էլ «գլխավոր բժիշկ» չդարձածները: Ինչպես տեսնում ենք, Անդրեասյանն այդպես էլ ֆուտբոլ խաղալը թողնելուց հետո փորձեց դառնալ լավ մարզիչ, չդարձավ։ Ի դեպ, Արկադի Անդրեասյանը նաև եզակի հայատյաց է. ծագումով բաքվեցի ֆուտբոլիստը երկար տարիներ ապրելով Հայաստանում, սկզբունքորեն հրաժարվում է հայերեն խոսելուց` դրանով ցուցադրելով իր արհամարհանքը հայ ժողովրդի նկատմամբ։

Լուսինե ԿԵՍՈՅԱՆ