«ՀՀ կառավարությունը ՀՀ էկոնոմիկայի նախարարությանը թույլատրել է «Երևանշին ԳԱՄ» ՍՊԸ-ի հետ կնքել շինարարական կապալի պայմանագրեր «ՀՀ էկոնոմիկայի նախարարության աշխատակազմ» պետական կառավարչական հիմնարկին հանձնված Մհեր Մկրտչյան 5 հասցեում գտնվող շենքին ամրացված հարթակի տակ և նկուղում գտնվող ստորգետնյա ավտոկայանատեղիի շինաշխատանքներն իրականացնելու համար, նախատեսելով, որ դրանք կատարվելու են ընկերության միջոցների հաշվին` առնվազն 120.000.000 ՀՀ դրամի չափով, կատարվելիք շինաշխատանքի դիմաց որպես հանդիպական կատարում ընկերությանը անհատույց օգտագործման իրավունքով մինչև 25 տարի ժամկետով տրամադրվելու է ոչ ավելի, քան 10 ավտոկայանատեղի։

Վարչապետ Տիգրան Սարգսյանը նախարարներին և մյուս գերատեսչությունների ղեկավարներին հորդորեց շինարարական կազմակերպությունների, մասնագետների հետ քննարկել պետական նշանակության այլ շենքերին հարակից ստորգետնյա տարածքներում ևս ավտոկայանատեղիներ կառուցելու հարցը, որը կնպաստի մայրաքաղաքի կենտրոնն ազատել դրանց կուտակումից»:

Ինչպես երևում է, Ազատության հրապարակի ավտոկայանատեղին գրգռել է մեր ղեկավարների ախորժակը, և շուտով մայրաքաղաքին մի նոր փորձություն է սպասվում. Բացի այդ, փող լվանալու մի նոր ճամփա է բացվել։ Չի բացառվում, որ վարչապետի այս հորդորից հետո պետական հիմնարկներում նկուղների քանդման ինտենսիվ աշխատանքներ սկսվեն և բացառել չի կարելի, որ ավտոկայանատեղիից հնարավորինս մեծ օգուտ ստանալու մոլուցքով տարվածները սկսեն քանդել անգամ շենքերի հիմքերը` թուլացնելով դրանք:

Ի դեպ, նույն Ազատության հրապարակի ավտոկայանատեղին ապշեցնում է իր անհարմարությամբ. տրամադրված տարածքը հնարավորինս խնայողաբար օգտագործելու ձգտումը շինարարներին պարտադրել է ավտոմեքենաների` դուրս գալու և ներս մտնելու երթուղիները չափից ավելի նեղ կառուցել այնպես, որ բավական է մի փոքր անզգուշություն և վթարը պատրաստ է: Շենքերի սահմանափակ տարածքը հաշվի առնելով, կարելի է հստակ կանխատեսել, որ դրանց տակ կառուցվելիք ավտոկայանատեղիներին ևս նույն ճակատագիրն է սպասում, եթե ոչ ավելի վատթար: