«Արա Աբրահամյանը պարտավոր չէ… Արա Աբրահամյանը մեկն է այն բազմաթիվ հայերից, ովքեր համախոհների հետ հասարակական կազմակերպություն են ստեղծել՝ պարտավոր չլինելով ինչ որ բան անել»,- նման արտահայտություններ ՌՀՄ նախագահն արդեն մեկ անգամ չէ, որ կրկնում է, սակայն ոչ ոք, ըստ էության, չի տեսնում, թե ինչ է իրականում թաքնված «պարտավոր չէ» -ի հետևում:

Արա Աբրահամյանը օրեցօր ավելի է շեշտում իր որևէ բան անելու «պարտավոր չլինելը», որովհետև նա իրականում այլևս ի վիճակի չէ որևէ բան անել… քանի որ արդեն գրեթե սնանկ է: Իհարկե՝ իր չափանիշներով։

Արդեն բավականին ժամանակ կարելի է նկատել, որ Արա Աբրահամյանի անվան տակ, «բարեգործությունների» հետևում ուրիշ մարդիկ են, տարբեր մրցանակաբաշխությունների ժամանակ տրվող մրցանակների գումարը ոչ թե Աբրահամյանի գրպանից է դուրս գալիս, այլ ՌԴ-ի մյուս մեծահարուստների, պարզապես Ռուսաստանի Հայերի միության, Հայկական համաշխարհային կոնգրեսի նախագահը կարողանում է այնպես անել, որ իր անունը շեշտվի, իսկ գումար տվողը մնում է ստվերում:

Աբրահամյանի ֆինանսական դրության հետևանք կարելի է համարել, որ նախկին «Մանկական աշխարհ» հանրախանութի տեղում սկսված շինարարությունը ձգվեց արդեն որերորդ տարին և ավարտվեց նրանով, որ նա ստիպված եղավ այն վաճառել ՌԴ մեկ այլ մեծահարուստի` Սամվել Կարապետյանին:

Երևանցիներն արդեն հույսները կտրել էին, որ այդ շինության դռները երբևէ կբացվեն, բայց հիմա կարելի է վստահ լինել, որ շուտով մայրաքաղաքի սրտում գտնվող շենքը վերջապես ավարտուն տեսքի կբերվի, քանի որ Կալուգայի Սամոն, ի տարբերություն, Աբրահամյանի, ֆինանսական լուրջ ճեղքվածք չունի։

Իհարկե, պետք չէ առանձնապես մտահոգվել Արա Աբրահամյանի ֆինանսական վիճակով, ֆինանսական դժվարությունները դեռ չի նշանակում, թե նրան արդեն կարելի է դասել աղքատների շարքը. հնարավոր է, որ Աբրահամյանը ժամանակի հետ դուրս թռնի Ռուսաստանի մեծահարուստների շարքերից, սակայն ասել, թե նա տեղ կզբաղեցնի շարքային ռուսաստանաբնակների ցանկում, իրական չէ: