Վերջերս դարձյալ թրաֆիկինգի հետ կապված տեղեկության վերաբերյալ ՀՀ ոստիկանության պաշտոնական կայքը պարզաբանում էր տեղադրել, նշելով, որ հիմնականում Թուրքիայից ՀՀ քաղաքացիները վտարվում են վիզայի և այլ խնդիրների պատճառով, ինչը խեղաթյուրվում է թուրքերի կողմից և մեկնաբանվում, թե իբր բոլոր վտարվածները զբաղվել են գլխավորապես պոռնոբիզնեսով:

Ոստիկանությունն այնուհետ տեղեկացնում է, որ մարմնավաճառության հարցով զբաղվում է Հայաստանում Ինտերպոլի ազգային կենտրոնական բյուրոն, որը համագործակցում է Թուրքիայի Ինտերպոլի ԱԿԲ-ի հետ և նույն կառույցի երկու բյուրոները մշտապես միմյանց տեղյակ են պահում յուրաքանչյուր դեպքի ու կասկածի մասին: Ոստիկանության հաղորդագրության մեջ կարդում ենք այսպիսի հատված. «Անարդյունավետ է համագործակցությունը ՀՀ իրավապահ մարմինների կողմից հետախուզման մեջ գտնվող թրաֆիքինգի կազմակերպիչներին Թուրքիայի իշխանությունների կողմից հանձնելու կամ գոնե Թուրքիայում պատասխանատվության ենթարկելու հարցում: Մասնավորապես` 2003 թվականից ՀՀ իրավապահ մարմինների կողմից հնարավոր բոլոր միջոցներով, այդ թվում` ՀՀ-ում ԱՄՆ դեսպանատան միջոցով, ջանքեր են գործադրվում թրաֆիքինգ կազմակերպելու համար և հետախուզման մեջ գտնվող Թուրքիայի քաղաքացի Գոհար Կիլինչին պատասխանատվության ենթարկելու, նրա հանցավոր գործունեությունը կասեցնելու ուղղությամբ, մինչդեռ նա շարունակում է հավաքագրել` սեռական շահագործման նպատակով Թուրքիա փոխադրել ՀՀ քաղաքացիների»:

Թրաֆիքինգը, որպես կանոն, այն հանցագործությունների թվին է պատկանում, որն անհնար է իրագործել` առանց համապատասխան հովանավորության: Մարդկանց հավաքագրելու, նրանց այլ պետություն տեղափոխելու համար հարկավոր է հզոր տանիք ունենալ, իսկ այդպիսին, դարձյալ, որպես կանոն, պետք է փնտրել իրավապահ համակարգում: Որքան մեծ է հանցագործությունը, այնքան, բարձր է լինում տանիքը: Այնպես որ, ՀՀ իրավապահ մարմինների և Թուրքիայի իրավապահների անարդյունավետ աշխատանքի պատճառը հարկավոր է փնտրել հենց սրա մեջ:

Թուրք ոստիկանները չեն աշխատում մերոնց հետ, որովհետև այդ համագործակցությունը չի բխում նրանց շահերից, որպես պոռնոբիզնեսից հսկայական շահույթ ստացող երկիր` Թուրքիայի իրավապահներին ձեռնտու չէ բացահայտել իրեն հսկայական եկամուտ ապահովող անձանց կամ դրանց խումբը։ Այլապես ինչպե՞ս բացատրել, որ Ինտերպոլը շուրջ 7 տարի փնտրում է Գոհար Կիլինչի անունով կնոջն ու չի գտնում։

Նույն տրամաբանությամբ և նույն մեթոդով մեր իրավապահները փնտրում են նաև Հայաստանում կավատությամբ ու թրաֆիկինգով զբաղվողներին, որոնք, ինչպես հայտնի է, քչություն չեն անում: Մայրաքաղաքի բոլոր բարձրակարգ հյուրանոցներն ունեն իրենց` այդ կարգի ծառայություններ ապահովողները: Կան կանայք, որ հատուկ այդ նպատակով մանկահասակ երեխաներ են հավաքագրում և անգամ շշուկներ են պտտվում, որ հատուկ դպրոց է գործում, որտեղ երեխաներին սովորեցնում են տղամարդկանց սեռական կարիքները հնարավորինս վարպետորեն բավարարելու ձևերը: Տարօրինակ է, որ նման շշուկները հասնում են անգամ շարքային քաղաքացիներին, սակայն իրավապահները երբևէ չեն լսում դրանց մասին։ Այնպես որ, թուրք իրավապահներին մեղադրելուց կամ պարզաբանումներ կատարելուց առաջ, ճիշտ կլիներ, որ նախ մեր երկրում կարգի բերվեն նշված հարցերը։ Եթե միջին կարգի մարմնավաճառները ունեն որոշակի աշխատանքային պայմաններ, դրանց կազմակերպմամբ զբաղվողներ, ապա Երևանի փողոցները ողողված են էժանագին պոռնիկներով, որոնց աշխատանքը ևս կազմակերպվում է ոստիկանության կողմից, սակայն ոչ բավարար մակարդակով։ Նրանք, հասկանալի է,որ օգտվում են այդ կանանց ծառայությունից, որոնք հաճախ ամենալավ գործակալներն են, բացի այդ ոստիկանի հետ կիսում են եկամուտը։ Եւ ոստիկանական բուրգը քիչ եկամուտ չի ստանում առաջին հայացքից գրոշներ աշխատող փողոցային պոռնիկների տերերից: Մի կողմ թողնենք, թէ հարգում են իրենց անձը, բայց գոնե առևրևույթ հարգանք ոստիկանի ուսադիրի նկատմամբ պարտավոր են պահել ու հաշվի առնեն մունդիրի պատիվը բարձր պահելու այն «անդուլ պայքարը», որ տարվում է համակարգի կողմից, թե չէ օրը ցերեկով շարքային ոստիկաները կանգնում են մարմնավաճառների կողքին ու հետները գյալաջի անում, նրանց սիգարետներն են վառում։ Ինչքան էլ ոստիկանությունը հակված է հասարակությանը հորդորելու, թեթև տանելու աչքի տեսածը, մեկ է, շարքային քաղաքացին, հաճախ անչափահասը, բերանը բաց նայում է արտառոց զգեստներ հագած հակահիգենիկ պոռնիկների խմբին։

Ոստիկանությունից պարզաբանեցին, որ հոդվածը ապաքրեականացվելուց հետո, որպես վարչական իրավախախտ` մարմնավաճառը տուգանվում է 5000 դրամ։ «Նրանք շատ փող են աշխատում ու ամեն անգամ վճարում ու կանգնում են, ի՞նչ կարող ենք անել։ Մնում է միջնորդել` ավելացնելու տուգանքի չափը», -ասում էր ոստիկանության լրատվական վարչության պետ Սայաթ Շիրինյանը։

Տուգանքը գանձվում է դատական կարգով։ Կարելի էր մտածել, որ դատարաններում զօրուգիշեր տուգանքի գանձման դատավարություններ պետք է լինեն, սակայն առաջին ատյանի դատարաններ մեր կատարած հարցախույզը ցույց տվեց որ նման կարգի նիստեր հազվադեպ են լինում։

Ստացվում է` ստվերում գործող մի ամբողջ տնտեսություն մնում է աչքից ու ականջից հեռու։ Մեր երկրում նման շահավետ բիզնեսը չէր կարող անվերահսկելի ու անտեր լինել։ Կարելի է ենթադրել, որ դրա տերը կամ տերերը շատ հզոր են, իսկ որ ամենակարևորն է նրանք ամեն ինչ անում են որ ահռելի ֆինանսական շրջանառություն պարունակող ոլորտը չօրինականացվի, ասել է թե` դուրս մնա հարկային դաշտից։