29.09.2024 | 20:03
Պայքար՝ հանուն կրթության ոլորտի բարելավման, բուհի առաջընթացի ու զարգացման. Մովսե...09.09.2024 | 12:51
Խնդրում ենք ընթերցողների ներողամտությունը26.06.2024 | 10:01
«Մենք պատրաստ ենք հրդեհը մարելուն». Մալաթիայի տոնավաճառում օբյեկտային վարժանք է ...31.05.2024 | 12:54
Ադրբեջանական մտահոգությունները և վախերը խոսում են այն մասին, որ մենք ճշտագույն ճ...31.05.2024 | 12:10
Շարժման ելքը. առանց «եթե»-ների. Վահե Հովհաննիսյան...31.05.2024 | 11:10
Խորապես դատապարտում ենք Հայրապետի դեմ Փաշինյանի հրահանգով թիկնապահների և ոստիկան...29.05.2024 | 15:42
Ցավով անդրադառնում և դատապարտում ենք նման կեցվածքը Վեհափառ Հայրապետի և հոգևոր դա...29.05.2024 | 12:10
Առկա է հրավիրվածների ցուցակ․ ՆԳՆ անվտանգության վարչության պետը՝ Վեհափառի մուտքը ...29.05.2024 | 11:17
Անվտանգության այն կոնցեպտը, որ Հայաստանը մինչև այժմ իրականացրել է, անվտանգությու...28.05.2024 | 13:20
Պապ թագավորն այն առաքինության կերպարը չի, որ օրինակելի լինի, բայց Փաշինյանը նույ...28.05.2024 | 13:02
Ախթալայում հանգուցյալին կհուղարկավորեն առանց դիահերձման` ինքնաշեն դագաղով...28.05.2024 | 11:17
Վանենք մեզանից կործանարար անտարբերությունը, փարատենք թշնամության ու ատելության մ...28.05.2024 | 11:11
Իշխանությունը մանթրաժի մեջ է․ «Հրապարակ»28.05.2024 | 10:37
2 պատճառ կա, որ չի եկել՝ նա այլևս կապ չունի մեր երկրի հետ կամ դրսից են թելադրել․...24.05.2024 | 15:10
ԱՄՆ-ից առաքանու միջոցով թմրամիջոց է ներմուծվել Հայաստան...24.05.2024 | 13:10
Ադրբեջանցի սահմանապահներն արդեն վերահսկողության տակ են վերցրել Տավուշի մարզի չոր...24.05.2024 | 12:17
Ինչպես են «Զվարթնոց» օդանավակայանի աշատակիցները բռնության ենթարկում ֆրանսիահայ լ...24.05.2024 | 11:29
Հայաստանն ու Ադրբեջանն այսօրվանից Տավուշի հատվածում սահմանապահների են տեղակայում...23.05.2024 | 15:10
Ադրբեջանի հետ խաղաղության գնալն անհրաժեշտություն է, բայց՝ վաղաժամկետ. Ադրբեջանը ...23.05.2024 | 14:10
Եթե Ադրբեջանի և Հայաստանի միջև կնքվի խաղաղության վերջնական համաձայնագիր, դա դր...23.05.2024 | 13:10
Հայաստանի իշխանությունը մտել է պետականության ամրության համար խիստ վտանգավոր թեմա...23.05.2024 | 12:10
Ֆիդանը 4 հայկական գյուղերի հանձնման մասին. Թուրքիան լիովին աջակցում է Ադրբեջանին...23.05.2024 | 11:10
Պետականության մասին խոսող մարդն իր սեփական ժողովրդին չի խաբի․ մենք, որ ապրում էի...22.05.2024 | 15:10
-20 սառնամանիքին բարձրացել են Արագածի գագաթը ու գրառել՝ «Հայ, Հայաստան, Հայրենիք...22.05.2024 | 14:10
Իրանի և Ռուսաստանի հարաբերություններում փոփոխություն չի լինի․ Լավրով...22.05.2024 | 13:10
Նման պայմաններում խաղաղության համաձայնագրի ստորագրումը կհանգեցնի նրան, որ ՀՀ-ն կ...22.05.2024 | 12:10
Ադրբեջանը փորձում է օգտվել ՀՀ իշխանության բացառիկ խոնարհումից և արագ մխրճվել այն...22.05.2024 | 11:10
«Զվարթնոց» օդանավակայանում հացադուլ անող ֆրանսահայ լրագրող Լեո Նիկոլյանին օդանավ...21.05.2024 | 15:10
Քաղաքացին 4 եղանակով կծանուցվի վարժական հավաքի մասին, հետո պատասխանատվություն կլ...21.05.2024 | 14:10
Ուկրաինայի կապիտուլյացիայից հետո Զելենսկին պետք է ձերբակալվի և դատարանի առաջ կան...21.05.2024 | 13:10
Եթե նույնիսկ Ադրբեջանին օգտագործել են Իրանի ղեկավարությանը վերացնելnւ հարցում, ա...21.05.2024 | 12:10
Կիրանցում պետական գրանցումները կատարվել են ոչ ճշգրիտ տվյալների հիման վրա. արդարա...21.05.2024 | 11:10
Իրանի նախագահի ուղղաթիռը վթարի է ենթարկվել տեխնիկական անսարքության պատճառով. ԻՐՆ...20.05.2024 | 15:10
Մի շարք ոստիկաններ նույնիսկ անչափահասների ծնողների uպառնացել են, որ կզրկեն ծնողա...20.05.2024 | 14:10
Ապարդյուն զանգերի հետևանքը. ինչո՞ւ հանկարծ նախկին գլխավոր դատախազ Արթուր Դավթյան...20.05.2024 | 13:10
Խափանվել է «թուրքական» կուսակցության հիմնադրումը Հայաստանում. կան ձերբակալվածներ...20.05.2024 | 12:10
«Ոչ ոք չի կարող պառակտում մտցնել Իրանի և Ադրբեջանի միջև»...20.05.2024 | 11:00
Իրանի նախագահն ու արտաքին գործերի նախարարը մահացել են ուղղաթիռի վթարի հետևանքով...Վերջերս Ֆեյսբուքում նոր էջ է բացվել՝ «Պահանջում ենք գիտության ֆինանսավորման ավելացում», որտեղ գիտնականներն ու բոլոր այն մարդիկ, ովքեր կարևորում են գիտությունը, գնահատում են գիտնականի վաստակը մեր երկրի համար, քննարկում են ոլորտը, անում են առաջարկներ՝ աննախադեպ մինչ այսօր գիտության ֆինանսավորման վերաբերյալ:
«Այս էջը ստեղծված է գիտության տագնապային վիճակն ահազանգելու համար: Էջի մասնակիցները գիտակցում են, որ Հայաստանի կայուն
և մրցունակ զարգացումը հնարավոր է միայն և միայն գիտության նկատմամբ կառավարության խորը հարգանքի և գնահատականի պայմաններում: Խմբի մասնակիցները, որպես առաջին քայլ, պահանջում են ՀՀ կառավարությունից 1. Անհապաղ, կտրուկ և առանց նախապայմանների գիտության ֆինանսավորման աճ մոտ ապագայում՝ մինչև ՀՆԱ-ի 2-3%: 2. Գիտնականների և ասպիրանտների միջին աշխատավարձի անհապաղ քառապատկում՝ մոտ ապագայում միջազգային ցուցանիշների հասցմամբ: 3. Այդ քայլերն իրականացնելուց հետո անընդհատ աջակցում գիտությանը, մասնավորապես մաքսային և այլ կառավարության մարմինների շփման դյուրացում, կոնսուլտացիաների և արտոնությունների, հասարակության հետ շփումների և բիզնես միջավայրի հարթակների տրամադրում և այլ օպերատիվ համագործակցություն», -ասված է էջի նկարագրում:
Մի քիչ էլ պեղած թվեր.
«Հայաստանի 544 հրապարակումներն ապահովել է 4114 գիտնական (մեկ գիտնականի տված միջին արդյունքը` 0.132), Վրաստանի 328-ը` 8112 գիտնական (0.040), իսկ Ադրբեջանի 292 հրապարակումը` 11280 գիտնական (0.026), այսինքն՝ հայ գիտնականներն իրենց արդյունավետությամբ, համապատասխանաբար, 3 և 5 անգամ գերազանցում են վրացի և ադրբեջանցի գիտնականներին:
Նախկին Խորհրդային Միության երկրների մեջ Հայաստանն այս ցուցանիշով առաջատարներից է ու Էստոնիայի հետ բաժանում է 1-ին և 2-րդ տեղերը: Այնուհետև գալիս են Լիտվան (0.125), Մոլդովան (0.086), Ռուսաստանը (0.072) և Ուկրաինան (0.063): ԱՄՆ-ի գործակիցն է 0.191, իսկ եվրոպական երկրների ցուցանիշները տատանվում են 0.1-0.5 սահմաններում, սակայն եթե հաշվի առնենք այդ գիտնականների ֆինանսավորումը, ապա Հայաստանն իր արդյունավետությամբ բացարձակ առաջատար է:
Մասնավորապես, ըստ ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի տվյալների, 2007 թ. Հայաստանի կառավարությունը գիտությանը տրամադրել է 36.2 մլն ԱՄՆ դոլարին համարժեք գումար (ի դեպ, այս տվյալները չափազանցված են, քանի որ բյուջեով գիտությանը հատկացված էր մոտ 20 մլն ԱՄՆ դոլարին համարժեք գումար), Վրաստանում` 27.8, Ադրբեջանում` 114.4:
Մեկ գիտնականի հաշվարկով Հայաստանում գիտությանը տրամադրվել է 8.8 հազար ԱՄՆ դոլարին համարժեք գումար, նախկին ԽՍՀՄ տարածքում այս ցուցանիշը տատանվում է 3.4-62.2 սահմաններում՝ ամենաբարձրը լինելով Ռուսաստանում: Փաստորեն, միջին հայ գիտնականը տարեկան յուրաքանչյուր 1000 ԱՄՆ դոլարի դիմաց տվել է 0.015 հրապարակում, վրացիները` 0.012, տաջիկները` 0.006, լիտվացիները` 0.004, էստոնացիներն ու ադրբեջանցիները` 0.003, լատվիացիներն ու ուկրաինացիները` 0.002, ռուսները` 0.001 հրապարակում:
Այս հաշվարկով միջին եվրոպական ցուցանիշներն են 0.001-0.002, ԱՄՆ, Չինաստան, Ճապոնիա, Հարավային Կորեա և Հնդկաստան` 0.001. այսինքն՝ ստացվում է, որ հայ գիտնականների արդյունավետությունը 10-15 անգամ գերազանցում է եվրոպական, ամերիկյան և ասիական զարգացած երկրների գիտնականների արդյունավետությանը: Նշենք, որ եվրոպական զարգացած երկրներում գիտնականի տարեկան միջին ֆինանսավորման ծավալն է 153.3 հազար ԱՄՆ դոլարին համարժեք գումար, այսինքն՝ հայ գիտնականից 17 անգամ ավելի (ամենաբարձրը Նիդեռլանդներում է` 240.9): ԱՄՆ-ում այդ ցուցանիշն է՛լ ավելի բարձր է` 279.3, Ավստրալիայում` 175.4, Կանադայում` 172.4, Ճապոնիայում` 167.5» (lragir.am):
Երիտասարդ գիտնականները պարզ բացատրում են, որ ամեն շնչին բաժին ընկնող մեր գիտական արտադրանքն աշխարհում առաջատարներից է, ու որ մեր ամեն մի գիտնականը, ընդհանուր առմամբ, մոտ 5 անգամ գերազանցում է վրացի և ադրբեջանցի գիտնականին, այսինքն՝ մեր գիտնականը մարգարիտ է:
Այլ հարց է, որ այդ մարգարիտները տվյալ իրավիճակում թափել ենք խոզերի առջև. գուցեև համեմատությունս կոպիտ է, բայց ինչպե՞ս անվանել այլ կերպ, եթե հաշվի առնենք այն հանգամանքը, որ գիտելիքին հենված տնտեսությունը կառավարության կողմից պետք է դիտարկվի ու թղթի վրա դիտարկվում էլ է որպես ռազմավարական ուղղություն, գիտության ֆինանսավորումը դառնում է պետական անվտանգության հարց:
Էլ չեմ ասում, որ մեր գիտնականներն են մեզ պարզերես անում աշխարհի գիտական շրջաններում, նրանց շնորհիվ է, որ մենք կարող ենք խոսել մեր մտավոր ներուժի մասին, հայի էդքան շահարկված խելքի մասին…
Գիտնականի միջին տարիքն այսօր 67 է հանրապետությունում, ու հենց էդ մարդկանց շնորհիվ էլ է, որ մենք ունենք էդ բարձր ցուցանիշը, բայց մարդը հավերժ չի, ու երբ խախտվում է սերնդափոխության ռիթմը, շատ բարդ է լինում վերականգնելը… Մենք կանգնած ենք գիտության դեմոգրաֆիական ճգնաժամի առջև, մեր երիտասարդները չեն ուզում գիտնական դառնալ, քանի որ գիտնականը շատ քիչ է վարձատրվում, միջին գիտաշխատողի միջին աշխատավարձը 40-45 հազար դրամ է, այսինքն՝ օրական 1500 դրամ գոյատևելու ու ընտանիքին պահելու համար: Համեմատության համար ասեմ, որ նույնքան վաստակում է 8-ամյան չավարտած կրպակավաճառը:
Ո՞վ է փոխարինելու մեզ անուն ու համբավ բերած գիտնականներին, ո՞վ կուզի դառնալ գիտնական այլևս: Ով էլ ուզում է դառնալ, էստեղ սկսում ու գնում է դուրս, դրա մասին են վկայում ողջ աշխարհով սփռված մեր երիտասարդ գիտաշխատողները: Ախր լավն են մեր երիտասարդները, էդքան բա՞րդ է ինչ-որ կերպ աջակցել նրանց, խրախուսել նրանց գործունեությունը…
Չէ՞ որ աշխարհի հեղինակավոր գիտական պարբերականներում մեր երիտասարդ գիտնականների աշխատություններն են տալիս հենց էդ ԱԳ-ի ստատիստիկան:
Ֆեյսբուքյան էջում հանդիպեցի Երեւանի ֆիզիկայի ինստիտուտի կրտսեր գիտաշխատող, ֆիզմաթ գիտությունների թեկնածու Կարապետ Մկրտչյանի առաջարկին: Սա է.
«Ամեն մի բարձր ազդեցության գործակցով (impact factor, այսուհետ՝ ԱԳ) միջազգային ամսագրում երիտասարդ գիտնականների մասնակցությամբ տպված հոդվածի համար տրամադրել հոնորար:
1-ից մեծ ԱԳ ունեցող ամսագրում տպագրության դիմաց՝ 100000 դրամ, 2-ից մեծ ԱԳ ունեցող ամսագրում տպագրության դիմաց՝ 200000 դրամ, 4-ից մեծ ԱԳ ունեցող ամսագրում տպագրության դիմաց՝ 400000 դրամ:
Գումարը հավասարապես պետք է բաշխվի բոլոր համահեղինակների միջև: Երիտասարդ է համարվում մինչև 35 տարեկան գիտնականը: Հոդվածը պետք է հրապարակված լինի մինչև ամենաերիտասարդ համահեղինակի 35 տարին լրանալը»:
Ասեմ, որ առաջարկն ինձ հետաքրքրեց նախ նրանով, որ լավ մտածված ու հաշվարկված էր, նաև ուներ հստակ հասցեատեր ու թիրախային խումբ: Թիրախային խումբը երիտասարդ գիտնականներն են, ում աշխատանքները տպագրվում են ռեյտինգավոր գիտական ամսագրերում, ուրեմն, նաև ճշգրիտ է պահանջվող ֆինանսական ծավալը: Եվ վերջապես շատ կարևոր է, որ ճշգրիտ հայտնի է ֆինանսական աղբյուրը, քանի որ էս հրապարակումներն ազգային մրցունակության ցուցանիշ են, ապա ակնհայտ է, որ պետք է ֆինանսավորի Ազգային մրցանակային հիմնադրամը, որի ֆինանսական միջոցները գոյանում են կիսով չափ պետական ներդրումներից, կիսով չափ՝ մասնավոր: Կոնկրետ առաջարկ է ու իրավունք ունի կոնկրետ պատասխան ակնկալելու կոնկրետ կառույցից:
Առաջարկն ակտիվորեն քննարկվում է ֆեյսբուքյան էջում, զանազան կարծիքներ կան, և որ կոսմետիկ լուծումներ պետք չեն, պետք է գլոբալ ֆինանսավորման ավելացում ողջ գիտության ոլորտի համար, և կասկածներ, թե ի՞նչ չափորոշիչներ են գործելու գնահատման համար, կամ էլի չի՞ գործի «ծանոթ-բարեկամ» սկզբունքը…
Չգիտեմ: Իհարկե, ցանկալի կլիներ միանգամից պահանջել ու ստանալ, բայց միանգամից հնարավոր չի ոչինչ, մանավանդ մեր երկրում: Ողջունելի է գոնե էն փաստը, որ Հովիկ Աբրահամյանը հետաքրքրվել ու ողջունել է նախաձեռնությունը, նաև որոշ պատգամավորներ են աջակցում, քաղաքական կուսակցությունները ներկայացնում են իրենց ծրագրերի գիտության ոլորտի բարեփոխումների հատվածը: Մի խոսքով՝ նկատում են, քաջալերում ու միանում նախաձեռնությանը: Դուք էլ միացեք Պահանջում ենք գիտության ֆինանսավորման ավելացում էջին ու միասին օգնենք գիտությանը գոյատևել, ապրել ու բարգավաճել՝ աշխարհի գիտական հորիզոնականներում բարձր պահելով հայի ու Հայաստանի պատիվը…
Հ.Գ. Քրիստինե Գևորգյանը գրել էր էջում. «Ինչ կլինի, եթե մեր «տաղանդավոր» երաժիշտներին նվիրված չորս մրցանակաբաշխություններից մեկը կամ ավելի ճիշտ՝ երկուսն իրականում վերափոխվեն և նվիրված լինեն մեր գիտնականներին, նրանց գյուտերին, նորարարություններին և ամեն կերպ սատարեն գիտությանը մեր երկրում, երիտասարդ գիտնականներին…»:
Իրոք, ի՞նչ կլինի որ:
Գյուղատնտեսության նախարարը հերթական ծանրակշիռն բարեփոխումն է նախաձեռնել: Շնորհիվ Սերգո Կարապետյանի, այսուհետ գյուղատնտեսության աշխատողն էլ կունենա իր օրը: Հոկտեմբերի կիրակիներից մեկը Հայաստանում կնշեն որպես «գյուղատնտեսության աշխատողի օր»: Կառավարության այսօրվա նիստում նախարարն այս առաջարկն արեց և անմիջապես խնդրեց իր առաջարկած «հոկտեմբերի երկրորդ կիրակի»-ն փոխարինել «հոկտեմբերի երրորդ կիրակի» բառերով. այդպես էլ չպարզաբանվեց՝ գյուղատնտեսության աշխատողները ո՞ր օրն են տոնելու` երկրո՞րդ, թե՞ երրորդ կիրակի օրը:
Ինչպես տեսնում ենք, կառավարության անդամների միջև յուրատեսակ մրցավազք է սկսվել: Գերատեսչությունների ղեկավարները ձգտում են գոնե իրենց ոլորտին վերաբերող տոներով աչքի ընկնել. ոստիկանապետ Ալիկ Սարգսյանը բոլորովին վերջերս հսկայական գումարներ ծախսեց` ոստիկանի օրը տեղը տեղին տոնելու համար, արտակարգ իրավիճակների նախարար Արմեն Երիցյանը սեպտեմբերի 4-ին ամեն ինչ արեց, որ մարդիկ հիշեն արտակարգ իրավիճակների աշխատակցի օրը, վերջերս էլ, տարածքային կառավարման երբեմնի նախարար Հովիկ Աբրահամյանի ջանքերով, խորհրդարանը հատուկ օր առանձնացրեց տեղական ինքնակառավարման մարմինների համար: Հիմա էլ Սերգո Կարապետյանն է ջանք թափում, որ հետ չմնա իր գործընկերներից:
Իհարկե՝ լավ է, որ գյուղնախարարը փորձում է եռանդ դրսևորել, բայց շատ ավելի լավ կլիներ, եթե այդ եռանդը վատներ ոչ թե ձևականությունների, այլ իրական գործ անելու վրա: Օրինակ` գյուղացիների համար ցածր տոկոսադրույքներով վարկերի տրամադրման մասին մտածեր: Ամբողջ կառավարությունով, դհոլներն առած, երկու ամիս է թմբկահարում են, թե վարկեր են տալու, հայտարարեցին, թե ապրիլի 1-ից սկսել են տրամադրումը, բայց, մեր տեղեկություններով, գյուղացիներին մինչև հիմա էլ մերժում են ու վարկերի տրամադրումը ձգձգում: Իսկ ապրիլ ամիսն արդեն ավարտվում է:
Վարկեր չտրամադրելով, ցանքի շրջանում գյուղացիներին ձեռնունայն թողնելով, փոխարենը բարձր գներով սերմացու, վառելիք և պարարտանյութ առաջարկելով՝ ինչպե՞ս է այս գերատեսչությունը պատրաստվում այս տարի աճ արձանագրել, առնվազն տարակուսելի է: Եվ վերջապես՝ ե՞րբ են վարկերը տալու: Գուցե մտադիր են գյուղատնտեսության աշխատողի օ՞րը տալ:
Գյուղնախարար Սերգո Կարապետյանի խորհրդական Կիմ Եգանյանը Միգրացիոն գործակալության պետ Գագիկ Եգանյանի հայրն է: Կասկածի չենթարկելով գրեթե 80-ամյա ծերունու մասնագիտական որակները (չնայած մեզ չհաջողվեց ճշտել, թե ինչ մասնագետ է հայր Եգանյանը), ոչ մի կերպ չկարողացանք հասկանալ, թե նա ինչ խորհուրդ պիտի տա մեր գյուղնախարարին:
Արդեն օրինաչափություն է դարձել՝ քաղաքական գործիչը կամ հանրային ծառայողը հենց հասնում է թոշակի տարիքի, կա՛մ օգնական, կա՛մ խորհրդական են նշանակում նրան: Պարզ չէ, նրանց թիվը որևէ օրենքով սահմանափակվու՞մ է. այս հարցի պատասխանը չգիտեին մի շարք նախարարություններում (բնապահպանության, գյուղատնտեսության, կրթության և գիտության), ընդամենը հայտնեցին, որ իրենց նախարարն ունի երեք խորհրդական, իսկ Երևանի քաղաքապետը՝ 8 խորհրդական, նրանցից մեկն էլ՝ գլխավոր: Իսկ, ասենք, վարչապետը կամ ԱԺ նախագահը կարող են ունենալ անսահմանափակ թվով խորհրդականներ:
Եթե սա պարզապես աշխատավարձ ստանալու հնարք է մեր չարչրկված բյուջեից, որը մի կերպ լցնելու համար բազմաթիվ կառույցներ կանգ չեն առնում բարոյական ամենատարրական նորմերը խախտելու առջև, ապա ամոթ է՝ մերօրյա «խորհրդատուներից» ոչ մեկը գումարի կարիք հաստատ չունի, ինչպես, օրինակ, վարչապետի տխրահռչակ խորհրդական Սերոբ Տեր-Պողոսյանը կամ Եգանյանի հայրը:
Ինչ խոսք, խորհուրդ տալու ունակ կամ արժանի մարդիկ կան, որոնք անցել են թոշակի, սակայն կարող են օգտակար լինել իրենց արժեքավոր խորհուրդներով. հատկապես նրանք, ովքեր գումարի կարիք չունեն, կարող են ձևավորել խորհրդականների կաբինետ, որտեղ թոշակի տարիքի նախկին պաշտոնյաները իրենց տարիների փորձն ու գիտելիքներն անվճար կփոխանցեն ըստ անհրաժեշտության, և որ ամենակարևորն է` իրենց անձի կարևորությունը կզգան՝ պատկառելի տարիքում անտեսված չլինելու այդքան նրբին խնդիրը կարգավորելով: Սա առաջարկ է, որի շուրջ, կարծում եմ, արժե մտածել:
Ռուզան Ավոյան
Այսօր առավոտյան մահապարտ ահաբեկիչը հարձակվել է ՆԱՏՕ-ի ռազմական ուժերի վրա, որոնք այդ պահին գտնվել են Աֆղանստանի արևելյան նահանգում` Նանգարհարում, լրագրողներին հայտնել է ոստիկանության անվտանգության ուժերի պետ Ալիշահ Փաքթիվալը:
Ըստ նրա, պայթյունի հետևանքով վիրավորվել է մեկ խաղաղ բնակիչ, որը պատահմամբ այդտեղ է եղել: ՆԱՏՕ-ի զինվորների մասին աֆղանական ոստիկանությունը ոչինչ չի հայտնել: Աֆղանստանում Միջազգային ուժերի մամուլի ծառայությունը դեռևս մեկնաբանություն չի արել:
Ասում են, երբ Բուդդան եղել է դժոխքում, էդ դժոխքը ցցերով դժոխք էր, բոլորն էնտեղ ցցի էին հանված, բոլորը տնքում էին դժոխային ցավերի ու տանջանքների մեջ, Բուդդան էլ էր տանջվում, բայց նա դուրս եկավ դժոխքից, երբ զգաց դժոխակցի ցավն ու կարեկցեց… «ՄաՄաՍյու» հիմնադրամն ստեղծվեց Օլգա Սեպետչյանին օգնելու համար, որի դուստրը` Սուսաննան (Սյուն), մեզ` իր ընկերներին դիմեց իր ամենաթանկ մարդու կյանքը փրկելու համար: Բայց ուսումնասիրելով, խորանալով՝ մենք հասկացանք, որ Հայաստանում կանանց առողջությունը լավ վիճակում չէ: Ամեն 13-րդ կին կրծքագեղձի քաղցկեղ ունի: Համաշխարհային վիճակագրական տվյալներով՝ մենք հնգյակի մեջ ենք մտնում, առաջատարն ենք ամբողջ աշխարհում կրծքագեղձի քաղցկեղով հիվանդ կանանց թվով: Հիմնադրամի նպատակը հայ կանանց օգնելն է: Միայն մեկ կնոջ կյանքի մասին չէ խոսքը, քանի դեռ Հայաստանում գործում է այս սկզբունքը՝ փող ունես՝ ապրում ես, փող չունես՝ մեռի:
Ներկայումս հիմնադրամը դրամահավաք է իրականացնում` Սյու Սեպետչյանի մայրիկի համար, որն ունի կրծքագեղձի քաղցկեղ: Շտապ վիրահատությունից հետո նրան նշանակվել է «Հերցեպտին» թանկարժեք դեղորայքը (մեկ սրվակի արժեքը 3000 ԱՄՆ դոլար, ընդհանուր բուժման կուրսը՝ 18 սրվակ, ինչը կազմում է 54.000 ԱՄՆ դոլար): Հավելենք, որ «Հերցեպտին»-ը չի մտնում պետպատվերով նախատեսված դեղորայքի ցանկի մեջ:
Հիմնադրամն ընդլայնվում է՝ շոշափելով գլոբալ հարցեր ներկայիս սոցիալական ապահովության համակարգում: Անվճար տրամադրվող դեղերի, դեղորայքի ցուցակ կա, բայց կոնկրետ «Հերցեպտին» դեղը, որն 98% ապաքինում է խոստանում, մեզ մոտ վճարովի է ու շատ թանկ: Հավաքում ենք ստորագրություններ, որ դիմենք խորհրդարան՝ անվճար դեղորայքի ու բուժծառայությունների ցուցակի վերանայման համար: Արդեն հավաքել ենք 3000 ստորագրություն: Ու դեռ ավելի շատ կլինեն: Դա բավարար է երևի, որ խորհրդարանում վերանայվի այդ ցուցակը: Չնայած վիճակագրությունն արդեն իր մասին խոսում է:
— Սյու, ո՞նց քեզ մոտ միտք ծագեց դիմել ընկերներիդ օգնությանը, դու հավակնո՞ւմ էիր, որ հիմնադրամ կստեղծվի, որ այսպիսի հնչեղություն կստանա մի կնոջ փրկությանն ուղղված կոչը:
— Հիմնադրամն ստեղծվեց այն ժամանակ, երբ ես ֆրանսիայում էի. ամեն տեղ դիմելուց ու ոչ մի օգնություն չստանալուց հետո որոշեցի ուղղակի ընկերներիս մի նամակ ուղարկել, թե ով ինչ միտք ունի խնդրի լուծման համար: Այդպես նամակը տարածվեց, ստեղծվեց 800 հոգանոց խումբ, ու սկսեցինք պարզապես կազմակերպել համերգներ, ցուցահանդեսներ, ու մարդիկ համաձայնեցին մեզ օգնել: Այսօրվա դրությամբ մոտ երեք հազար դոլար է հավաքվել, 2 ամիս է նախաձեռնությունը կա, գումարը փոխանցվել է հաշվեհամարին կից հիմնադրամին, որը մեզ տրամադրեց Կանանց ռեսուրսային կենտրոնը, իրենք իրենց կապերի միջոցով, կամավորների օգնությամբ, գումար հավաքեցին, նվիրատվություններ են արել անհատներն ու սփյուռքահայերի մի խումբ:
Ես հույս ունեմ, որ մարդիկ ձեռք կմեկնեն ինձ: Ինձ Ֆրանսիայում աջակցեց Կանանց կենտրոնը, տրամադրեց տարածք ու կազմակերպեց ճաշկերույթ, որի ժամանակ հավաքվեց 900 եվրո: Հայկական խանութներին դիմեցի, իրենք մեզ անվճար սնունդ տրամադրեցին, իմ ընկերներն էլ ուղարկեցին նկարներ, որոնք վաճառվեցին:
— Որևէ մեծահարուստի, պաշտոնավոր ու կարող մարդկանց դիմե՞լ ես, ո՞ւմ հետ ես հույսեր կապում, ումի՞ց ես ամենից շատ արձագանք ակնկալում:
— Որպես սպորտսմեն մեծ հույսեր ունեմ պարոն Ծառուկյանից, քանի որ նա սպորտի ջատագով է: Միգուցե մեզ օգնի:
Ռեալ օգնություն ակնկալում եմ դրսից ու ապահովված մարդկանցից, բոլորից՝ ով պատրաստ է ինչ-որ չափով օգնել, նույնիսկ չնչին օգնությունը կարևոր է. այն, ինչ անում են ինձ համար այսօր, անում են «սովորական» մարդիկ…
-Իսկ ինչո՞ւ է այդ դեղն այդքան թանկ մեզ մոտ, այլ երկրներում է՞լ է նույնը:
— Ֆրանսիայում այդ դեղը նույնքան արժե, ինչքան այստեղ: Պատճառն այն է, որ Ֆրանսիայում այդ դեղը պետությունն է գնում քաղաքացիների համար, մարդիկ գումար չեն ծախսում, անվճար է: Նույնիսկ պետությունը հոգում է տաքսու փողը, որ հիվանդը գնա հիվանդանոց՝ «քիմիա» ստանալու: Դրա համար էլ դեղ արտադրող կազմակերպությունը ինչ-որ գին է սահմանում, բայց դրա հետևանքով տուժում են սովորական մարդիկ՝ մեզ նման երրորդ աշխարհի պետություններում, ում հասանելի չէ այդ դեղորայքը: Դեղը արտադրում է «Լա Ռոշ» դեղագործական ընկերությունը: Իսկ մեզ մոտ այդ հնարավորությունը գուցե չունի պետությունը, քանի որ ամեն 13-րդ կնոջ դեպքում ահռելի գումար է կազմում: Փաստորեն պետությունը չի կարող հոգալ իր քաղաքացիներին, ու նրանք մնում են իրար հույսի, միմյանց օգնելով բուժվում են: Բայց այդպես չի կարելի: Դրանից բացի, մարդիկ իրենք չեն զբաղվում այդ հարցով, նրանք բուժվում են առանց բողոքելու կամ հետաքրքրվելու մյուս կանանց ճակատագրերով: Հույս ունեմ, որ պետական մարմինները համապատասխան միջոցներ կձեռնարկեն այս խնդիրը լուծելու համար: Ես հավատում եմ մեր ժողովրդի սոլիդարությանը: Ուզում եմ, որ այս հարցը բարձրացվի ու լուսաբանվի: Մենք ուզում ենք՝ մարդիկ իմանան, որ իրենք մենակ չեն:
Ինձ զանգեցին ինչ-որ մարդիկ, ովքեր ուզում էին նվիրատվություն անել, ու հարցրեցին՝ մայրս օրհասական վիճակո՞ւմ է, թե՞ ոչ, եթե՝ ոչ, ուրեմն՝ չենք օգնի: Ես պատմեցի բժշկին, և նա ասաց՝ մահամերձ, օրհասական վիճակում գտնվող մարդուն ոչ թե բարերար է պետք, այլ հոգևորական: Մայրս մահամերձ չի, ավելին՝ ակտիվ է, գնում է աշխատանքի, նա բժիշկ է, նույնիսկ կարող է հետագայում զբաղվել մեր հիմնադրամի խնդիրներով: Մայրս կոսմետոլոգ ֆիտոթերապևտ է: Չնայած հիմա առաջնայինը դեղը ձեռք բերելու հարցն է:
— Ո՞նց եք պատկերացնում հիմնադրամի ապագան, ի՞նչ նպատակ ունի առաջին հերթին:
— Հիմնադրամի նպատակն է, որ ոչ միայն փոխվի պետական կառուցվածքը, այլ նաև մարդկային վերաբերմունքը փոխվի հայերիս մեջ, հասկանանք, որ մարդը չպետք է մահամերձ պառկի, որ նոր դիմի բժշկի, կամ՝ դիմի բարերարին, կամ՝ պետությանը, մի խոսքով` օգնության դիմի: Պետք է շուտ նկատել հիվանդությունը, այդ դեպքում պետության համար ավելի հեշտ կլինի քաղցկեղը հայտնաբերել վաղ շրջանում, համ էլ էժան կնստի, որովհետև կրծքի քաղցկեղը ամենահեշտ բուժվողներից է այդ հիվանդության տարատեսակների մեջ: Եթե վաղ շրջանում հայտնաբերեն ու սկսեն բուժել, չնչին գումար կծախսվի, իսկ եթե արդեն օրհասական պահին է հասել, անիմաստ է բուժել կամ փորձել դեմն առնել: Մարդիկ փորձում են, բայց արդեն ուշ է լինում ու անիմաստ: Կուզենայի, որ մենք ինչ-որ դասընթացներ ունենայինք, ես կփորձեմ կապեր գտնել միջազգային կազմակերպությունների հետ, որ գան Հայաստան ու դասընթացներ կազմակերպեն, դասախոսություններ կարդան, որ մարդիկ հասկանան, թե ինչքան կարևոր է իրենց հետևելն ու պարբերաբար բժշկի դիմելը: Ու չվախենան դիմել, որ հետո մեծ պատմություն չդառնա, մեծ գումարի կարիք չզգացվի, որ անվճար կամ նվազագույն գումարով մամոգրաֆիա, սոնոգրաֆիա լինի, որ կարողանան կանխարգելել այս ամենը հենց ամենասկզբում: Հիմնադրամի նպատակն է գտնել պետական կամ մասնավոր կայուն ֆինանսավորում, որը թույլ կտա իրականացնել մեր ծրագրերը: Պետք է սկսել ինֆորմացիայից, որ մարդիկ տեղյակ լինեն կանխարգելման անհրաժեշտության մասին, գրագետ լինեն ու մտածեն իրենց առողջության մասին: Ես պատկերացնում եմ, որ մենք կհամագործակցենք հայ բժիշկների հետ, որոնք, ի դեպ, շատ գրագետ են և վատը չեն: Ոմանք արդեն համաձայնել են աջակցել հիմնադրամին՝ «բաց դռների» օրեր կազմակերպելով:
Կարելի է շրջիկ ավտոբուսների համակարգ ստեղծել, ու եթե միջոցներ գտնենք՝ մամոգրաֆիկ ու սոնոգրաֆիկ ապարատներով, որոնք ամեն շաբաթ զննում անցկացնեն բոլոր թաղամասերում, ու հայուհիները կարողանան առանց ավելորդ բարդությունների անվճար ստուգում անցնել: Չեմ կարծում, որ հայ կանայք հատուկ օր են ընտրում ու գնում ստուգվելու, մամոգրաֆիա անցնելու: Բոլոր երկրներում դա եղել է, մինչև որ մարդկանց մոտ աստիճանաբար դարձել է սովորություն: Պարզ, հասարակ բան է: Որ մարդիկ չվախենան դիմել բժշկի: Պապիլոմայի վիրուսն էլ մեզ մոտ անվճար չի ստուգվում, չնայած դրանից արգանդի վզիկի քաղցկեղ է առաջանում:
— Իսկ հիմնադրամը միայն կանանց վերարտադրողական ֆունկցիայի օրգանների քաղցկեղո՞վ է զբաղվելու:
— Շեշտը դրվելու է ոչ միայն քաղցկեղի, այլ նաև կնոջը բնորոշ այլ հիվանդությունների և խնդիրների վրա: Մեր խնդիրների շրջանակը կընդլայնվի, եթե մեր ժողովուրդը, հասարակությունը աջակցի մեզ:
Մյուս կողմից, միջազգային և տեղական բարեգործական կազմակերպություններն առ այսօր մերժում են մեր դիմումները (դիմել ենք գերմանական «Կարմիր խաչ»-ին, «Բժիշկներ առանց սահմանների» կազմակերպությանը Շվեյցարիայում և այլ խոշոր կազմակերպությունների)՝ պատճառաբանելով, որ մեր երկրում անվճար բուժում են քաղցկեղը, ինչը, սակայն, մասամբ է ճիշտ:
Հ.Գ.Ապրիլի 14-ի դրությամբ հիմնադրամին հաջողվել է հավաքել ընդամենը 3 հազար ԱՄՆ դոլար` «Հերցեպտին»-ի մեկ սրվակի արժեքը:
Կոչ ենք անում բոլորին, ում համար կարեկցանքը խղճահարություն չէ, այլ` գործողություն, ովքեր գիտակցում են, որ առողջ կինն է առողջ գենոֆոնդի գրավականը, միանալ մեր նախաձեռնությանը:
Google ընկերության նախկին տնօրեն Էրիկ Շմիդտի աշխատավարձը բարձրացել է… միլիոն անգամ: Ընկերության հաշվետվության մեջ նշված է, որ Շմիդտը ստանալու է 1.25 մլն դոլար աշխատավարձ:
Մինչև այս տարվա ապրիլի 4-ը Շմիդտը միաժամանակ զբաղեցնում էր նաև ընկերության խորհրդի նախագահի պաշտոնը և ստանում մեկ դոլար աշխատավարձ:
Այսուհետ Շմիդտը կարող է նաև ամենամյա պարգևատրման արժանանալ: Նրա պարգևատրման բազային մակարդակը 5 միլիոն դոլար է, սակայն, ընկերության հաջողություններով պայմանավորված, կարող է հասնել 6 միլիոն դոլարի:
Շմիդտին այժմ փոխարինում է Google ընկերության հիմնադիր Լարի Փեյջը:
Եգիպտոսի տնտեսական և սոցիալական իրավունքների կենտրոնը դիմել է գլխավոր դատախազությանը՝ պահանջելով ուսումնասիրել երկրի նախկին նախագահ Հոսնի Մուբարաքի գաղտնի բանկային հաշիվները:
Կենտրոնը մի փաստաթղթի պատճեն է ներկայացրել, ըստ որի՝ շվեյցարական բանկերից մեկում Մուբարաքը 19.000 կգ պլատին է պահում: 19 տոննա պլատինը փոխանցվել է Մուբարաքի հաշվին 1982 թ. դեկտեմբերի 11-ին: Այդ քանակությամբ պլատինի շուկայական արժեքը մոտավորապես 15 միլիարդ դոլար է կազմում:
Մերգելյանի անվան գիտահետազոտական ինստիտուտն«անհետացման» եզրին է: Խորհրդային տարիներին սա Հայաստանի առաջատար հիմնարկներից էր` հազարավոր աշխատողներով: Խորհրդային շրջանում այս կառույցը ռուսական կողմի հետ սերտորեն համագործակցում էր` իրականացնելով նաև ռազմական պատվերներ: Սակայն, երբ հիմնարկը հանձնվեց ռուսներին` «գույք պարտքի դիմաց» ծրագրի շրջանակներում, ռուսական կողմը կարծես հետաքրքրությունը կորցրեց ինստիտուտի նկատմամբ.
90-ականներից կեսից սկսած ամեն ինչ արվեց, որ ինստիտուտն աստիճանաբար«մահանա»: Լավագույն մասնագետներն իրար հետևից հեռացան. կա´մ հանրապետությունից մեկնեցին, կա´մ պարզապեսայլ աշխատանքի անցան: Ըստ մեր տեղեկությունների, այս օրերին ևս այստեղբուռն թափով կրճատումներ են ընթանում. ինժեներական անձնակազմի 50 հոգուց 15-ը կրճատվելու են: Պատվերներ այլևս չկան, ինստիտուտը գոյատևում է պաշտպանության նախարարության մեկ-երկու պատվեր կատարելով, ռուսներն էլ որևէ իմաստ չեն տեսնում երբեմնի հսկան վերակենդանացնելու մեջ:
Ռուսական կողմին հանձնվելուց հետո Մերգելյանի անվան ինստիտուտը սկսեց գործել ոչ այնքան որպես գիտահետազոտական ինստիտուտ, որքան` ընդամենը տարածք:
Ինստիտուտի վարչական շենքը հիմա ծառայում է որպես վարձակալական տարածք. վարձով սենյակներ են տրվում տարբեր գրասենյակների: Հասկանալով, որ այլևս այս ինստիտուտն իրենցպետք չէ, ղեկավարությունը որոշել է հրաժարվել նաև ինստիտուտը ձևականորեն պահպանելուց. վերանորոգումից հետո Մերգելյան ինստիտուտը կդառնա պարզապես բիզնես-կենտրոն` գիտահետազոտական ինստիտուտի մասին թողնելով միայն հաճելի ու դառը հիշողություններ:
Ռուսական կողմին հանձնվելուց հետո Մերգելյանի ինստիտուտի ճակատագրին արժանացան այլ հիմնարկներ ևս: Եվ բավական խորհրդանշական է, որ Մերգելյանի հոգեվարքի այս օրերին Երևանում ընթանում էհայ-ռուսականմիջտարածաշրջանայինհամագործակցությանառաջինհամաժողովը:
Երեկ այս համաժողովին մասնակցում էին ՀՀ նախագահ ՍերժՍարգսյանն ու ՌԴ նախագահի աշխատակազմի ղեկավար Սերգեյ Նարիշկինը` երկու կողմերի բարձրաստիճան պաշտոնյաների հետ միասին:
«Մեր միջտարածաշրջանային փոխգործակցության ևս մեկ կարևոր ոլորտ է համատեղ ձեռնարկությունների գործունեությունը, և առաջին հերթին՝այն ձեռնարկությունների, որոնք ուղղված են արտադրության մեջ առաջավոր տեխնոլոգիաների և չափորոշիչների ներդրմանը»,- ասել է ՀՀ նախագահն իր ելույթում:
Ինչպես տեսնում ենք, նախագահ Սարգսյանի ելույթներում ավելի շատ ցանկություններ են, քան դրանքիրականացնելումտադրություն:
ԼՈՒՍԻՆԵ ԿԵՍՈՅԱՆ
Կառավարությանն առընթեր Միջուկային անվտանգության կոմիտեի նախագահ Աշոտ Մարտիրոսյանն այսօր լրագրողներին հավաստիացրեց, որ Հայաստանի ԱԷԿ-ում չի կարող լինել այնպիսի վթար, ինչպիսին եղավ «Ֆուկուսիմայում», քանի որ, ի տարբերություն մեկ կոնտուրանի «Ֆուկուսիմա 1» ճապոնական ատոմակայանի, ՀԱԷԿ-ն ունի երկու կոնտուր, և եթե այստեղ լինի նույնատիպ վթար, արտանետումը կլինի շոգեբլոկից, որտեղ հավաքվում է ոչ ռադիոակտիվ ջուր:
Մարտիրոսյանն ասաց նաև, որ «Ֆուկուսիմա-1»-ի վթարից հետո մշակվել է նախագիծ, որով ԵՄ երկրներին առաջարկվում է խորը վերլուծություն կատարել: «Մենք ևս հակված ենք խորը վերլուծության՝ հարավկովկասյան տարածաշրջանի համար առավել էական համարելով երկրաշարժն ու փոթորիկը: Արդեն իսկ սկսվել է խորը վերլուծությունը, որը կտևի երեք ամիս: Դրանից հետո միայն կներկայացվեն արդյունքները: Ինչ վերաբերում է մեր ատոմակայանին, ապա նրա անվտանգության չափանիշները լիովին համապատասխանում են ՄԱԳԱՏԷ-ի չափանիշներին: Սակայն առայժմ հետաձգվում են նոր էներգաբլոկի կառուցման աշխատանքները, և հնարավոր է, որ «Ֆուկուսիմայի» վթարի ծավալները ճշտելուց հետո փոխվի Մեծամորի ատոմակայանի նոր էներգաբլոկի նախագիծը` անվտանգության մակարդակը բարձրացնելու նպատակով »,- ասաց Աշոտ Մարտիրոսյանը: Ըստ նրա, մշտապես քննարկվում են ամենածանր վթարների դեպքում սպասվող վնասների հետևանքները և հնարավոր առավելագույն վնասը: Նաև տեղեկացրեց, որ ամեն տարի Սլովակիայում անձնակազմն անցնում է հատուկ վերապատրաստում այնպիսի սարքավորման վրա, որպիսին կիրառվում է մեր ատոմակայանում:
Աշոտ Մարտիրոսյանը պարզաբանեց այսօր ծայր առած լուրերը, թե՝ ատոմակայանում պայթյուն է եղել և հնարավոր է, որ հարևան երկրներից մեկի պահանջով դադարեցնի աշխատանքը: «Ոչ մի երկիր իրավասու չէ պահանջել ուրիշ երկրից՝ դադարեցնել ատոմակայանի շահագործումը»,- ասաց նա: Ըստ Մարտիրոսյանի, եթե հնարավոր լիներ արգելել, ապա ԵՄ երկրները ճնշում գործադրելու միջոցով կհասնեին դրան դեռ տասնյակ տարիներ առաջ:
Շուշան Գալստյան
Լուսինե Կեսոյան
Ոստիկանության օրը հանրապետության նախագահի կողմից ամենաբարձր պարգևի արժանացավ Երևան քաղաքի վարչության Նոր Նորքի բաժնին կից պետական պահպանության վարչության պահպանության բաժնի ոստիկանության վաշտի ոստիկան, ոստիկանության ավագ սերժանտ Միքայել Նորիկի Հովսեփյանը: ՀՀ ոստիկանապետը տոնի նախօրյակին ասել էր, թե նրան ներկայացրել է պետական մրցանակի, որի արդյունքում, փաստորեն, սերժանտը միանգամից պարգևատրվեց Արիության մեդալով: Սա այն անձնավորությունն է, որ մարտի 29-ին վնասազերծեց «Կոնվերս» բանկի Նոր-Նորքի մասնաճյուղ ներխուժած ոստիկանության կապիտան Արթուր Հակոբյանին: Ենթական դարձավ հերոս, ղեկավարը` հանցագործ:
Մեր հարցմանը Հատուկ քննչական ծառայության պատասխանը որևէ բան չավելացրեց: ՀՔԾ բավարարվեց` պատմելով այն նույն հեքիաթը, ինչ լրատվամիջոցները գրել էին հենց նույն օրը: Նոր-Նորքի բաժնին կից պահպանության բաժնի պետ, ոստիկանության կապիտան Արթուր Հակոբյանին այդ քայլին դիմելու դրդապատճառների մասին ոչ մի խոսք…
Հասկանալով հանդերձ ՀՔԾ-ի` նախաքննության փուլում իրավապահի կատարած հանցագործության վերաբերյալ որակումներից զերծ մնալու մարտավարությունը, այնուամենայնիվ, չենք կարող որոշակի դիտարկումներ չանել` փորձելով փնտրել, թե ի՞նչը կարող էր ոստիկանության սպային մղել նման քայլ կատարելու:
Եվ այսպես, վարկած առաջին. Արթուր Հակոբյանը եղել է թմրանյութի ազդեցության տակ, դրա համար էլ դիմել է նման քայլի:Քանի որ սա շրջանառության մեջ էր դրվել հենց ոստիկանների կողմից, մենք այս հարցը նույնպես ուղղել էինք ՀՔԾ-ին, սակայն պետական պաշտոնյաների նկատմամբ գործեր հարուցող կանտորան ոչ մի խոսք չասաց այս առնչությամբ: Մեր հարցումներին ի պատասխան Հակոբյանին մոտ կանգնած մարդիկ կտրականապես հերքեցին այս վարկածը. ինչ-ինչ, բայց թմրանյութ նա չէր օգտագործում. «դա բացառվում է», ասաց նրան բավական մոտ մի անձնավորություն:
Վարկած երկրորդ. Արթուր Հակոբյանին փող է պետք եղել, հանցագործը սոցիալական ծանր վիճակում է գտնվել, ասենք, ընտանիքի հիվանդ անդամին հարկավոր է եղել թանկարժեք դեղորայք հասցնել կյանքը փրկելու համար և այլն: Հափշտակած գումարը կազմել էր 37 800 ՌԴ ռուբլի, 1 միլիոն 724 հազար դրամ, 385 եվրո. 6695 դոլար: Քիչ չէ, իհարկե, սակայն սա հաստատ այն գումարը չէր, ինչի պատճառով կարելի էր զրկվել այն ամենից, ինչ ձեռք էր բերվել տարիների ընթացքում: Իսկ պահպանության բաժնի պետը փոքր պաշտոն չէր և նա բավական ունևոր անձնավորություն էր. միայն Չեխովի փողոցում Հակոբյանին է պատկանում վեցհարկանի նորակառույց էլիտար շենք: Հակոբյանների ընտանիքը տարբեր բիզնեսներ ունի: Հայր Հակոբյանը` դեռ խորհրդային տարիներից զբաղվել է ժավելի բիզնեսով, ձեռք բերելով «Ժավել» մականունը, ապահովել իր զավակներին:Այնպես որ, ավազակային հարձակման դրդապատճառի այս մի վարկածը նույնպես կարելի է հերքել:
Վարկած երրորդ. Սա մի փոքր կատակի նրբերանգ ունի, սակայն անգամ լուրջ տոնով կարծիք լսեցինք, թե ենթադրվում է, որ գուցե նման մի վարկած առաջ քաշեն` Հակոբյանին ազատ արձակելու համար: Այս վարկածի համաձայն, իբր Արթուր Հակոբյանն ասել է, որ գնացել է իր աշխատողին ստուգելու, թե ինչպես է վերջինս իրականացնում բանկի պահպանությունը: Ինչպես տեսանք, աշխատողն իրեն արդարացրեց: Բայց ի՞նչ ստացավ դրանից ղեկավարը:
Վարկած չորրորդ և այս պահին ամենահավանականը. Հակոբյանը պարտք է եղել, այսպես ասած, «վիզ» փող է պետք եղել, հնարավոր է`տարվել է կազինոյում, թղթախաղում և այլն, մի խոսքով, վրան հաշվիչ է միացված եղել, դրա համար էլ դիմել է նման քայլի: Սրան էլ հակադարձվում է այն պնդումը, թե ընտանիքը ունևոր էր և պարզապես հնարավոր չէր, որ եթե նա հորը կամ եղբորը ասեր, նրանք չտային: Այս մի վարկածը մի փոքր նման է երկրորդ վարկածին, բայց միաժամանակ տարբեր. մի բան է` ուղղակի գումարի կարիքը, այսինքն` սոցիալական ծանր վիճակը, մեկ այլ բան` «տալիքը»: Ասում են նաև, թե նա իր ենթակաների երկու երեք ամսվա աշխատավարձն է խաղացել ու տանուլ տվել խաղատանը,որը շտապ հետ բերելու համար դիմել է նման քայլի:
Եվ վերջապես` վարկած հինգերորդ, և ամենաանհավանականը` որը Հակոբյանին ճանաչողները առաջ քաշեցին տարբեր քննարկումներից հետո. ոստիկանության սպան նման քայլի դիմել է ազարտից ելնելով: Վերջինիս ճանաչողներից մեկը հայտնեց, թե Հակոբյանը բավական ֆիկստուլ անձնավորություն էր: Չի բացառվում, որ վերջինս նման քայլի դիմած լինի ուղղակի գրազի պատճառով:
Թե վարկածներից ո՞ր մեկը կարդարացնի իրեն կամ ՀՔԾ-ն ի՞նչ նոր վարկած առաջ կքաշի քննության ընթացքում, կերևա առաջիկայում: Սակայն անկախ դրդապատճառներից, փաստն այն է, որ տեղի ունեցածը պարզապես խայտառակություն է, հատկապես հաշվի առնելով, որ նման քայլի դիմողը ոստիկան է, ոստիկանության սպա, այն համակարգի ներկայացուցիչը, որի ղեկավարի ուշք ու միտքը իր ղեկավարած կառույցի հեղինակության բարձրացումն է: Ի դեպ, Արթուր Հակոբյանի եղբայրներից մեկը դիրիժոր է, մյուսն էլ ԱԱԾ պաշտոնյա, ով նույնպես ինչ որ տեղ տուժեց եղբոր պատճառով:
- Տեսանյութ
- Օրվա միտք
- Խմբագրի վարկած
- Ֆոտո
-
Հասցե` Հայաստան, 0023, Երևան, Արշակունյաց 2
Հեռ: +374 (10) 06 06 23 (413, 414), +374 (99) 53 58 26
Էլ. փոստ` armv12@mail.ru -
2010-2011 © Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են:
Մեջբերումներ անելիս հղումը armversion.com-ին
պարտադիր է: Կայքի հոդվածների մասնակի կամ
ամբողջական հեռուստառադիոընթերցումն
առանց armversion.com-ին հղման արգելվում է: -
Կայքում արտահայտված կարծիքների համընկնումը
խմբագրության տեսակետի հետ պարտադիր չէ:
Գովազդների բովանդակության համար
կայքը պատասխանատվություն չի կրում:
Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են: Copyright “Armversion.com” 2010.