Սիրելիներ, շնորհավորում ենք Ձեր և աշխարհասփյուռ հայության Ամանորն ու Սուրբ Ծնունդը։ Թող 2012–ին մեր ժողովրդին ուղեկցեն խաղաղությունն ու բարօրությունը: Թող Աստծո կամոք շենանա մեր երկրը և յուրաքանչյուր հայի օջախ ջերմությամբ և ուրախությամբ լցվի։ Ու, մենք էլ միայն բարի լուրեր ավետելու առիթներ ունենանք։

Այսօր այսպես կոչված համառուսաստանյան հանրահավաքն է: Նույնիսկ մեր թունդ ժողովրդավարներից մի քանի նմուշ պատրաստվում են Ռուսաստանի դեսպանատան մոտ բողոքի ցույց անցկացնել «ընդդեմ ըտրակեղծիքների, և գողերի ու ժուլիկների կուսակցության»: Խոշոր հաշվով` դա ռուսների ներքին գործն է:  Միայն մեկ փոքրիկ դետալ` հակապուտինյան հանրահավաքին ելույթի համար հերթագրվել է Ռուսաստանի իսլամական կոմիտեի նախագահ Հեյդար Ջեմալը: Ճշմարտության պահն է` ռուս պետականության թշնամիները միավորվում են պանթուրքիզմի գաղափարախոսների հետ…

Մի այլընտրանքային հանրահավաք պետականամետների համար կազմակերպում է մեր հայրենակից Սերգեյ Կուրղինյանը, որ տեսագրված ուղերձով դիմել է Ռուսաստանի քաղաքացիներին: Այսինքն` լինելու են պետականամետ և հակապետական ուժերի զուգահեռ հանրահավաքներ: Իրար հետ դժվար թե անմիջապես բախվեն, սակայն երկու մտածողությունների հակամարտությունն ակնհայտ է: Մեկն արտացոլում է նրանց մոտեցումը, ովքեր պատրաստ են ամեն ինչի, միայն թե արտահայտեն իրենց դժգոհությունը, մյուսները մտադիր չեն ոտնատակ անել պետականությունը, թեև դժգոհ են Պուտինից: Եթե զուգահեռներ անցկացնենք մեր երկրի հետ, ապա առաջինների տեսակը մեզանում առատորեն ներկայացված էր 2008-ին, հատկապես մարտիմեկյան խժդժություններին, սակայն այժմ ցիրուցան վիճակում է շնորհիվ ժամանակի գործոնի և իշխանություն-ընդդիմություն «գյալաջիների»:

Այսօր «կրակոտ հեղափոխականները» մեզանում հիմնականում վնասազերծված են, ու ցնցումներ չեն լինի, եթե ամբողջատիրական աղանդների ներկայացուցիչները իրենց հոգևոր չոբանների հրամանով դուրս չգան հրապարակներ: Բայց բոլոր դեպքերում մեռելային կայունությունն էլ խաբուսիկ է, իշխանություն — ընդդիմություն կռիվներին փոխարինելու են եկել ներիշխանական կռիվները: Սակայն նույն ռուսների մոտ քաղաքական նոր գաղափարներ ենք հայտնաբերում:

Պարզվում է, դեռ ամառվանից Ռուսաստանում ստեղծվել է շարժում հանուն էվոլյուցիոն աստիճանական փոփոխությունների: Մինչ խորհդարանական ընտրարշավում անիմաստ ու բութ կրքեր էին եռում, մարդիկ հռչակել էին կարգախոս. «Այո` փոփոխություններին, ոչ` իշխանափոխությանը»: Եվ մտադիր են մինչև նախագահական ընտրությունները կազմակերպել 100 հազարանոց երթ` հօգուտ վերնախավի քաղաքական կուրսի փոփոխության: Հիմնական գաղափարը բավականին պարզ է` իշխանափոխություն առանց Ռուսաստանի կազմաքանդիչ ուժերի խրախճանքի անհնարին է, բոլոր պայքարները «հանուն արդար ընտրությունների» հանգում են նույն կազմաքանդմանը, ուստի` ավելի լավ է չթողնել կազմաքանդիչներին նախաձեռնել Ռուսաստանի գերեզմանափոր «Պերեստրոյկա-2»-ը, առավել ևս, որ «արդար ընտռրություններ» պահանջողների մեջ է նաև ԽՍՀՄ-ը կործանած «Պերեստրոյկա-1»-ի հեղինակ Միխայիլ Գորբաչովը, և փորձել ճնշումների միջոցով պարտադրել Պուտինի վարչախմբին կուրսի աստիճանական շրջադարձ` դեպի Ռուսաստանի ազգային շահը…

Թերևս դա այն օրինակն է, որը իմաստ ունի ընդօրինակել ռուսներից: Իշխանափոխության անհնարինությունը մեր երկրում այժմ ապացուցման կարիք չունի, բոլոր հնարավոր տեսական տարբերակներն էլ հանգում են արտաքին բացահայտ ընդարձակ միջամտությանը, որը չավարտված պատերազմում գտնվող երկրի համար կործանարար է: Ներիշխանական խմբավորումների պայքարին, մանդատների և պորտֆելների համար ՀՀԿ-ԲՀԿ —  ՕԵԿ գզվռտոցին էլ ժողովրդին մասնակից դարձնելը անիմաստ և անօգուտ գործընթաց է:

Ավելի լավ է հանրությունը ձեռնպահ մնա այդ տխմարությանը մասնակցելուց` թող իրենք իրենցով վերաբաշխեն այդ քվոթաները, քանզի մեկը մյուսից ոչնչով լավը չէ: Իսկ հանրությունն ավելի լավ է կենտրոնանա ոչ թե այն հարցի վրա, թե ով քանի խորհրդարանական մանդատ կունենա, այլ ինչ է ակնկալում և պահանջում իշխանությունից: Թող բոլոր նորմալ ուժերը` առանձին-առանձին, կամ ավելի լավ է` համախմբված, ձևավորեն այդ պահանջները, և մենք իրոք 100 հազարանոց երթ անենք կոնկրետ և առարկայական փոփոխությունների պահանջով: Թող ներկայիս էլիտան իշխանության գլուխ մնա թեկուզ 10, 20, 50 տարի, միևնույն է`«ազատ ընտրությունների» և «ժողովրդի իշխանության» գաղափարներն ընդամենը գեղեցիկ պատրանք են… Չմոռանանք, որ նույն իշխանությունը պատրաստ էր ՀԱԿ-ի հետ «երկխոսել» ցանկացած հարցի շուրջ, բացի իշխանություն հանձնելուց… Դե ուրեմն եկեք իշխանությունից պահանջենք ու ստանանք ցանկացած բան, բացի իշխանություն փոխելուց: Եվ պահանջենք այնքան համախմբված ու հուժկու, որ ՀԱԿ-ի ամենահզոր հանրահավաքներն ու երթերը դրա համեմատ մանկական խաղ թվան: Ի վերջո մեզ հետաքրքիր է ոչ թե այն, թե ով է իշխանություն, այլ այն, որ իշխանությունը մարդավարի կատարի ժողովրդի ծառայի իր գործառույթը: Սովետական բանակում լավ կարգախոս կար. «Не хочешь-заставим, не можешь-научим», և հենց այդ սկզբունքով պետք է վարվենք իշխանության հետ: Հենց վաղվանից սկսած…

Իսկ սկսել կարելի է, օրինակ, թեկուզ Լիսկայի պես անհաջող կադրին անհապաղ չվաստակած հանգստի ուղարկելու պահանջից:

Շաբաթվա Վարկածները քննեց ԱՐՍԵՆ ՎԱՀԱՆՅԱՆԸ

Աչքներս լույս. Երևանի Կարեն Դեմիրճյանի անվան մարզահամերգային համալիրում մեկնարկած «Նիգ-Ապարան» հայրենակցական միության 5-րդ համագումարում ԱԺ պատգամավոր, գործարար Սամվել Ալեքսանյանը (Լֆիկ Սամո) ընտրվել է միության նախագահ։ Այս պաշտոնում Ալեքսանյանը փոխարինել է Երևանի Ա. Շահինյանի անվան ֆիզմաթ դպրոցի տնօրեն Հայկազ Նավասարդյանին։

Թե ինչու օլիգարխ Լֆիկ Սամոն հանկած հիշեց իր ապարանյան արմատները, որոնք մինչ այդ առանձնապես չէր ցուցադրում, կարելի է միայն ենթադրել: Թերևս նա լուրջ դրդապատճառներ ունի ի ցույց հանելու իր մտերմությունը «Նիգ-Ապարան» հայրենակցական միության պատվավոր, իսկ ավելի ճիշտ` իրական նախագահ Աղվան Հովսեփյանի հետ և ավելին, հայցել «անխորտակելի» գլխավոր դատախազի հովանավորությունը: Բանն այն է, որ Լֆիկը թերևս զգացել է, որ օլիգոպոլիաների հնարավորությունները սահմանափակելու շունչը աստիճանաբար իրեն է հասնում: Թեև ՀՀ նախագահը նրան դեռևս ուղղակի չի ճնշում, այնուամենայնիվ, առաջին ազդանշանը հնչեց գործարար Սիլվա Համբարձումյանի շուրթերով: Լիսկայի հետ նրա հակամարտության ֆոնի վրա շատերը մոռացել են, որ նա հասցրել էր խոսել Հայաստան ներմուծվող շաքարի ոչ այնքան բարձր գների մասին և բարձրաձայնել էր ցանկությունը` նաև շաքար ներմուծել:

Ընդհանրապես սույն գործարար տիկինը կարծես թե բազմաքայլանոց ու կազմակերպված ինտրիգի մասնակից է: Նա միաժամանակ և՛ մեսիջ ուղարկեց Լֆիկին, թե մենաշնորհային դիրքերդ խարխլելու ժամանակներն են մոտենում, և՛ Լիսկային ներքաշեց այնպիսի կոնֆլիկտի մեջ, որ վերջինս դարձավ անպատժելի բռիության խորհրդանիշ և հանրության աչքի գրող, և՛ հպանցիկ շոշափեց որոշ հանքավայրերի անուններ, որոնց իրական տերն ընդունված է համարել Ռոբերտ Քոչարյանին…

Եվ Լիսկայի պարագայում վերջակետը դեռ ամենևին դրված չէ: Ի վերջո ինչպե՞ս ձևակերպվեց Լիսկայի քրեական հետապնդման դադարեցումը` հայտարարվեց, որ նա ՀՔԾ-ում հանդես է եկել «գործուն զղջումով», Սիլվա Համբարձումյանն էլ հայտարարեց, թե ընդունում է նրա ներողությունը… Ամենայն հավանականությամբ, այդ ձևակերպումների իրական հեղինակը կրկին Աղվան Գառնիկիչն է, և դրանց միջոցով Լիսկան ընկավ «թակարդը»: Վերջինիս մնում էր կամ հայտարարել, որ ինքը զղջացող ու ներողություն խնդրող տղա չի, ու դրանով իշխանությանը հնարավորություն տալ իրեն ասելու, որ նա չի օգտագործել իր վերջին շանսը, հետևաբար` պետք է «մի դիմում էլ ինքը գրի», կամ «կոտրվել» ու Սյունյաց «ահուսարսափի» իր կարգավիճակը կորցնել: Առայժմ նա կիսաձայն ուրացել է իր զղջումը, և Սիլվա Համբարձումյանն ամենևին ոչ կիսաձայն հայտարարել է, որ դեռ մի քանի օր ունի բողոքարկելու ՀՔԾ որոշումը, քրգործը կարճելու վերաբերյալ: Այսինքն` Լիսկայի ճակատագիրը կրկին Աղվան Հովսեփյանի ձեռքերում է հայտնվում…

Գլխավոր դատախազը ըստ էություն կարևոր ստվերային դեր է խաղացել և այնպիսի հարցում, ինչպիսին է բյուջեի ընդունումը խորհրդարանում: Հարկ է հիշեցնել, որ բյուջեի քվեարկության քվորումը ապահովվեց մեկ դաշնակցականի և մեկ «ժառանգականի» դեմ քվեարկելու շնորհիվ, այլապես կտապալվեր, ու դա հղի կլիներ խոշոր անախորժություններով վարչապետի համար… Եվ այդ մեկ «ժառանգականը» հենց Աղվան Հովսեփյանի հավատարիմ կադր Արմեն Մարտիրոսյանն է, որը վերջերս աչքի ընկավ իր և Շմայսի միջև ծագած հայտնի «հայվանապատման» շնորհիվ:

Ահա այսպիսի բաներ: «Նիգ-Ապարանի» առաջնորդ գլխավոր դատախազը փաստորեն առիթները բաց չի թողնում ավելացնելու սեփական ռեսուրսը. Լիսկայի պարագայում իր ձեռքում կենտրոնացրեց անտեսանելի թելեր, փրկեց բյուջեի քվեարկությունը (և դեռ այդքան էլ պարզ չէ` դրանով վարչապետի՞ն մեծ լավություն արեց, թե՞ իրագործեց այն, ինչը այդ պահին անհրաժեշտ էր նախագահականին), գումարած դրան էլ հռչակեց իր հովանավորությունը Լֆիկ Սամոյի նկատմամբ:

Բնականաբար, այդ օլիգարխի վիթխարի ֆինանսական ռեսուրսը այսուհետ ծառայեցվելու է գլխավոր դատախազի քաղաքական նպատակներին: Խոսքը մեծամասնական ընտրակարգով մի քանի ապարանցի պատգամավոր անցկացնելու մասին չէ միայն, հաստատ ավելի մեծ նպատակներ էլ կան: Բանն այն է, որ ամենայն հավանականությամբ ապարանցի հայտնի պատգամավոր Լյովա Խաչատրյանն ըստ ամենայնի մտնելու է ՕԵԿ-ի նախընտրական ցուցակ կամ, եթե կոալիցիան հանդես գա միասնական ցուցակով, կգրանցվի ՕԵԿ-ի քվոթայով: Ու թեև Լյովա Խաչատրյանը հրապարակավ կեսլուրջ, կեսկատակ հայտարարել էր, թե ապարանցին ոչնչից չի վախենում, քանի որ «ուղեղ չունի», տվյալ դեպքում ախքիկացումը միայն առաջին հայացքից է թվում անուղեղ քայլ: Պարզից էլ պարզ է, որ Լյովա Խաչատրյանը դժվար թե այդպիսի բան աներ առանց Աղվան Գառնիկիչի հուշարարության, եթե ոչ կարգադրության, իսկ «գլխավոր ապարանցի» գլխավոր դատախազը հաստատ անչափ հեռու է անուղեղային վիճակներից: Այս ամենը բերում է նրան, որ կարծես թե Աղվան Հովսեփյանը որոշել է «շեֆություն անել» ամբողջովին վարկանիշաթափ ՕԵԿ-ին, և վերջինիս փրկելով ընտրություններում անխուսափելի պարտությունից, այդ կուսակցությունն «իրենով անել», չկրելով որևէ պատասխանատվություն ՕԵԿ-ի համար և պաշտոնապես ՕԵԿ-ի հետ ոչ մի կապ չունենալով:

Ինչևէ, «Նիգ-Ապարանի» առաջնորդը ոչ մի այն շատ ամուր է պահում իր աթոռը (վկան` իր դեմ դուրս եկած Ալիկ Սերգեիչին խցանի պես թռցնելը), այլև գտնում է ուղիներ`անտեսանելիորեն էլ ավելի ամրապնդվելու քաղաքական դաշտում: Եվ կարելի է փաստել, որ «ՀՀ թիվ 1 ապարանցի» գլխավոր դատախազը շատ հեռու է ապարանցիների մասին անեկդոտներում նկարագրված կերպարներից: Նա ինքը ի վիճակի է ուրիշներին դարձնել անեկդոտի հերոս… և եթե «հոկտեմբերի 27-ի» շուրջ ձևավորված ալիքի վրա նրան Գագիկ Ջհանգիրյանի պես հմուտ ու նենգ ինտրիգանը չկարողացավ «ուտել», ապա մյուսներին առավելևս դա չի հաջողվի: Իսկ գործող նախագահի վստահությունը պահպանելու, վերջինիս քայլերին ու մտահղացումներին համահունչ գործելու արվեստը Աղվան Հովսեփյանը շատ վաղուց և շատ լավ գիտի…

Ու այս ամենը բերում է նրան, որ ինչպես Գառնիկիչին խոստացել է նախագահը, նա  մինչև իր թոշակի անցնելը, անխռով կպաշտոնավարի:

Վարկածները քննեց ԱՐՍԵՆ ՎԱՀԱՆՅԱՆԸ

Չմեռանք` դա էլ տեսանք. Նեմեց Ռուբոն` բողոքի ցույցի մասնակից: Բողոքի ցույցն էլ ընդդեմ մեկ այլ օլիգարխի է` Աշոտ Աղաբաբյանի (Բուռնաշի), որը մտադիր է «Հրազդան» տոնավաճառի տարածքում` հենց մարզադաշտի կողքին, 20 մետր բարձրությամբ առևտրի կենտրոն կառուցել:

Ահա ինչ է ասում ինքը` Ռուբեն Հայրապետյանը. «Նման կառույցի կործանումը չի ներվի սերունդների կողմից: Ես ամեն ինչ անելու եմ` ընդհուպ էքսկավատորի տակ պառկելը: Այս պահին միջազգային որեւէ խաղ չենք կարող անցկացնել: Շատ կարեւոր է մարդկանց տարհանումը, որին կարող է խոչընդոտել առեւտրի կենտրոնը: Բացի այդ խոտածածկը պետք է փոխվի: Գալիք մրցափուլում Մալթային եւ Բուլղարիային հյուրընկալվելիս 6 միավոր վաստակելուց հետո` հայ ֆուտբոլասերներին հնարավոր չի լինի զսպել, քանի որ հաջորդ խաղը Երեւանում է լինելու Իտալիայի հետ»:

Պատկերացնո՞ւմ եք`մի օլիգարխը կարող է պառկել մեկ այլ օլիգարխի էքսկավատորի տակ: Մեր կյանքը ռեա՞լ է, թե՞ ապրում ենք հայտնի ֆիլմի «մատրիցայի» ներսում:

Մեկ ուրիշ հետաքրքիր դրվագ. ԱԱԾ-ն, բերման է ենթարկել պոռնոսկանդալի հերոսուհի Անժելա Սարգսյանի նախկին (կամ իբր նախկին) ամուսնուն` ԵՊՀ փիլիսոփայության դասախոս Ղազար Ավետիսյանին, և նա հարցաքննվել է ԱԱԾ-ում` կեղծ վկայականներ տրամադրելու գործի շրջանակներում: Առայժմ ազատ են արձակել: Դե ԱԱԾ-ն ժամանակին այլոց էլ էր ազատ արձակում հարցաքննություններից հետո, բայց դա որոշ դեպքերում 15 տարվա ազատազրկման դատավճռով… Կհետևենք, տեսնենք, թե սա ինչքան ջուր կքաշի:

Հա, քանի որ հիշեցինք Անժելին, չենք կարող չհիշել և ռուսական ժողովրդավարության մերկաստինք պաշտպաններին` ուկրաինական «Ֆեմեն» կազմակերպությունից: Այդ նպատակով Մոսկվա ժամանած երեք աղջիկներին չի կանգնեցրել նույնիսկ դեկտեմբերյան ցուրտը: Նրանք մերկացել են Սուրբ Փրկչի եկեղեցու մոտ, կոնքերին փաթաթել  Ռուսաստանի դրոշի տեսքով պարկերի կտորներ: Բոլոր աղջիկների մարմիններին նկարված է եղել ուղղափառ խաչ:  Բացի այդ, նրանցից մեկի ձեռքին եղել է մտրակ:  Աղջիկների ձեռքին եղել են պաստառներ, որոնց վրա անգլերեն եւ ռուսերեն գրված է եղել: «Աստված, քշիր թագավորին»: Աչքիս, սրանք էլ ինչ-որ աղանդի հետ կապ ունեցող են, այլապես…

Սակայն մեր քաղաքական դաշտն էլ առանձնապես չի տարբերվում այդ մերկ աղջիկներից: Հանուն քաղաքական իրավիճակի վրա ազդելու ինչի ասես կգնան մեր քաղաքական այրերը: Ճիշտ է, ՀԱԿ-ի ակտիվիստուհիները «հանուն ավազակապետության կազմաքանդման» դեռևս «ֆեմինիստուհիների» պես հրապարակավ չեն մերկանում, սակայն նրաց առաջնորդ Լևոն Տեր-Պետրոսյանի`հրապարակ նետած ՀԱԿ-ԲՀԿ դաշինքի գաղափարն, արդեն երկու շաբաթ է, ինչ ալեկոծում է ամբողջ քաղաքական դաշտը: Լուրջ-լուրջ խոսում են դրա մասին, նաև քաղաքագետ կոչված մարդիկ են դա «վերլուծում» որպես հնարավոր տարբերակ: Այդ վիրտուալ բլեֆը այնքան է տարել ոմանց, որ էլ դու սուս… Բայց անգամ իշխանության ներսում է այդ բլեֆը ազդեցություն թողնում:

Գագիկ Ծառուկյանն ու ԲՀԿ-ն այդպես էլ հրապարակավ չեն հայտարարում, որ դա կատարյալ էշություն է: Իբր թե չհայտարարելով կարող են վախեցնել ՀՀԿ-ին ու Սերժ Սարգսյանին, թե եթե հանկարծ իրենց հատկացվելիք տեղերից դժգոհ մնացին, մեկ էլ տեսար ՀԱԿ-ի հետ ընկերություն կանեն: Մեկ էլ նույն ձևով ոչ հաստատում են, ոչ հերքում այն լուրերը, թե Ռոբերտ Քոչարյանը կարող է գլխավորել ԲՀԿ ցուցակը: Բայց  չէ՞ որ, ինչպես նկատեց Բառադի Համո մականունով հանրապետական պատգամավոր Համլետ Հարությունյանը, «Քոչարյանը թիմ չունի, էդ մարդը իրենց տանը նստած է»: Բայց հանրապետականներն էլ պակաս չեն` այն բանի համար, որ ԲՀԿ-ն հրապարակավ չի ասում, որ ՀԱԿ-ի հետ դաշինք հնարավոր չի, Ռոբերտ Քոչարյանն էլ իրենց ցուցակում չի լինի առաջին տեղում, ԲՀԿ-ում ինչքան «պլանքաշ» կա` բոլորի վրա գործ հարուցեցին: Դե ձեր սեփական «պլանքաշներին» էլ հավաքեք…

Ստացվեց աբսուդային խաղ. «Ասա»-«Չեմ ասի», «Չէ, կասես»-«Չեմ ասի»: Գրողը տանի, իշխող կոալիցիայի լուրջ կուսակցություննե՞ր եք, թե՞ «կազակի-ռազբոյնիկի» խաղացող 10-12 տարեկան մանչուկներ: Կարճ ասած, ընկղմվում ենք մի վիրտուալ «Մատրիցայի» մեջ, ուր հասարակ ողջամտությունն ու առողջ տրամաբանությունը հեչ հագի չեն:

Վարկածները քննեց ԱՐՍԵՆ ՎԱՀԱՆՅԱՆԸ

Այն, որ ցանկացած իրեն անկախ համարող կազմակերպության աշխատանք, այս կամ այն չափով  թելադրվում է  իշխանության կողմից,  ու մեր երկրում չկան  անկախ կառույցներ, պարզ դարձավ այսօր` «Վարկած» ակումբում տեղի ունեցած ասուլիսի ժամանակ:

Հյուրերը երկուսն էին. մտահոգ մարդիկ մեր երկրի ճանապարհների, և դրանցից անբաժան վարորդների խնդիրներով`  Հայաստանի Միջազգային փոխադրողների ասոցիացիայի (TIR) նախագահ Հերբերտ Համբարձումյանը և Երևանի թիվ 1 ճանշին կազմակերպության նախկին պետ Վահան Առաքելյանը.

«Բլոկադան սկսվեց նրանից, որ Կապի և տրանսպորտի նախարարության փաստացի հրահանգի արդյունքում, Համբարձումյանը հրաժարվեց նույն`բանավեճի սեղանի շուրջ նստել Առաքելյանի հետ: Առաջ անցնելով նշենք, որ ասուլիսին ներկա ոչ քիչ թվով լրատվամիջոցները խուսափել են ներկայացնել Վահան Առաքելյանի բացահայտումները, թեպետ մինչև վերջին պահը ներկա են եղել և նույնիսկ ասուլիսից հետո էլ մնացել էին հարցեր տալու:

Ինչևէ, պարոն Առաքելայնը զիջեց Համբարձումյանին և նա առաջինը միայնակ նստեց ֆոտոխցիկների առջև.«Ռուս-վրացական սահմանին գտնվող Վերին Լարսի անցակետի փակումը վրացական կողմից նոյեմբերի սկզբներին պայմանավորված չէր քաղաքական շարժառիթներով», — հայտարարեց նա ի պատասխան այն հարցի, թե վարորդները պնդում են, որ վերաբերմունքը հայերի և մյուս բեռնափոխադրողների միջև տարբեր են եղել և անցակետում խնդիրներ են ունեցել հատկապես հայերը:

Չնայած դրան Համբարձումյանը խոստովանեց,  որ խնդիրներ, այնուամենայնիվ, եղել են: Նախ, վրացական կողմը անցակետում հայտարարություններ չէր փակցրել, թե երբվանից է փակում անցակետը, ինչպես սովորաբար վարվում էր նախորդ տարիներին: Այդ պատճառով հայ վարորդները հանկարծակի են եկել` տեսնելով փակ անցակետը: Երկրորդ` այս տարի բավական երկար ժամանակ չէր գործում Փոթի-Նովոռոսիսյսկ լաստանավը, ինչի հետևանքով բեռնատար մեքենաները պարզապես այլընտրանք չունեին: Եւ վերջապես, երրորդ`ձմեռն այս տարի եկավ ժամանակից շուտ ու շատ անականկալ:

Եւ  արդյունքում` մոտ 200 հայկական բեռնատարներ Դոնի Ռոստովից մինչեւ Վերին Լարս ճանապարհներին հայտնվեցին սպասողական վիճակում:

«Սակայն, բարեբախտաբար դեկտեմբերի 2-ին եւ 3-ին տեղումները դադարեցին, ինչը հնարավոր դարձրեց բեռնատարների փոխադրումը քարշակներով: Իսկ որպես վարձ այդ ծառայության համար յուրաքանչյուր մեքենայից գանձվել է 220 դոլար» — ասաց նա:

Ըստ  Համբարձումյանի այս պահին այդ անցակետի շրջանում այլեւս կուտակված մեքենաներ չկան` հայկական բեռնատարները փոխադրվում են լաստանավով, թեև դա մոտ 40 տոկոսով ավելի թանկ է: Երեւան-Մոսկվա 1 բեռնատարի ուղերթը Վերին Լարսով արժե 4000 դոլար, լաստանավով` մոտ 5700 դոլար, որից 1500 դոլարը լաստանավի «տոմսի» արժեքն է:

Իսկ Վահան Առաքելյանը, որպես փորձառու ճանապարհաշինարար եկել էր զգուշացնելու, որ առաջիկայում հնարավոր են նոր սողանքներ: Քանի որ «Տավուշի» հայտնի ողբերգությունից հետո էլ,  ոչ մի աշխատանք չի կատարվել: Նա ասաց, որ Ճանշին-ը չի կարող այլ կերպ աշխատել, քանի դեռ այն ղեկավարում են դիլետանտ մարդիկ, ովքեր թույլ տվեցին, որ սննկացած ընկերության բազան վերածվի վետերոկների: Վարչությունը  բաժանվեց առանձին ստորաբաժանումների,  ստեղծվեց ՊՈԱԿ, որը ղեկավարում է նախկին մարզպետ Հենրիկ Քոչինյանը, որն առհասարակ կապ չունի Ճանշինի հետ:

Սա այն տարբերակն է, որ մարդուն գործ էր պետք տվեցին, սակայն ճանապարհների հարցը, որտեղ կարող է վտանգվել մարդկանց կյանքը, ռազմավարական խնդիր է, որի լուծումը, պրն Առաքելյանը տեսնում է մեկ տարբերակով. Վերահսկողություն սահմանել այն կցելով կամ նախագահի, կամ վարչապետի ինստիտուտին, ինչպես նախկին ԱՊՀ մի շարք երկրներում է:

«Ամենաթողությունը կարող է ամեն պահ վթարային  իրավիճակ ստեղծել է Ախուրյանի ճանապարհին, որտեղ Ախուրյան ճանշինը մաքրում է միայն իր սպասարկելիք հատվածը, իսկ մինչև Բավրա տանող ճանապարհը առաջին իսկ ձյան դեպքում վերածվում է ռեալ վտանգ հանդիացող սահադաշտի: Դիլիջանում ևս կան վտանգավոր հատվածներ և այս պես կարելի է թվել»,- զգուշացրեց ճանապարահաշինարարը:

Հ.Գ. Տրանսպորտի նախարարությունը,  Հենրիկ Քոչինյանին թույլ չտվեց մասնակցելու բանավեճին, ասելով թե նպատակահարմար չեն գտնում, ոչ նրա, ոչ էլ առհասարակ որևէ մեկի ներկայությունը, պարզաբանելով, թե` մեր կայքում ամեն բան դրված է:Հետաքրքիր է վերընշված հարցերից քանի՞սն են արծարծված կայքում:

Սահակաշվիլին քաշվեց ու քաշվեց: Ոչ միայն ռուսների, այլև հրեաների ձեռամբ: Նա հրեա գործարարներ Ռոնի Ֆուքսին եւ Զեեւ Ֆրենկելին ներում շնորհելու փոխարեն 70 միլիոն դոլար է ստացել: Այս մասին հայտարարել է վրացի փորձագետ Իրակլի Սեսիաշվիլին, գրում է վրացական «Մեդիայնուզ» գործակալությունը:

Փորձագետը գործակալությանը տված հարցազրույցում հռետորական հարց է հնչեցրել. «Ի՞նչ տարբերություն գործարարները կառավարությանը գումարը կտային կաշառելո՞ւ, թե՞ բանտից ազատվելու համար: Գործարարներին դեռ ծուղակը գցեցին, ապօրինաբար ձերբակալեցին, բանտում ստեղծեցին անհանդուրժելի պայմաններ, իսկ հետո ներում շնորհելու փոխարեն պահանջեցին 70 միլիոն դոլար: Դա չի կոչվում ներում շնորհել, դա կոչվում է նրանց վաճառել ազատությունը»:

Ինչպես ասում են` այ էդ բանը չպիտի անեիր… Մանավանդ, որ այս կիրակի Ռուսաստանում գրանցվելու է Սահակաշվիլու համար նույնիսկ հասարակ բարևն ափսոսող Վլադիմիր Պուտինի հաղթանակը: Սեփական թշնամիների քանակն ավելացնելը, մեղմ ասած, խելամիտ չէ: Լավ է գոնե մեր նախագահի այցի ժամանակ ֆահմել է որևէ բանի «ոչ» չասելու: Ճիշտ է, այլ հարց է` արդյո՞ք մերոնք նրանից պոկել են հնարավոր ամեն ինչ, բայց դե փաստ է` պատրաստ է սահմանել այնպիսի ռեժիմ, որ Վրաստան մուտք գործող ՀՀ քաղաքացին ընդամենն ավտոմեքենայի լուսամուտից փաստաթուղթ ցույց տա սահմանապահին: Այսինքն` անցյալ են դառնալու այն խայտառակությունները, երբ Ջավախք եկողից առգրավում էին անգամ հայերեն ցանկացած գիրք ու հետ ուղարկում: Քանի Միշիկոյին լրիվ չեն կերել` պիտի շտապենք երկկողմանի փաստաթղթերով այդ կարգն ամրագրել:

Սակայն անդրադառնանք մեր ներքին նախընտրական կրքերին: Երբ Լևոն Տեր-Պետրոսյանը հրապարակավ առաջարկեց ԲՀԿ-ին համագործակցել «ընդդեմ ավազակապետության», դա միանգամից դարձավ թիվ 1 ներքաղաքական ինտրիգը: Ոմանք Ռոբերտ Քոչարյանի շրջապատում միանգամից որդեգրեցին այն գիծը, որ ԲՀԿ — ՀԱԿ դաշինքը միակ շանսն է, և ով բացահայտ կամ անուղղակի դեմ է դրան` ոչնչով չի տարբերվում «դատարկ դհոլ» Արտաշես Գեղամյանից: Ու այդ հիմքով արդեն «Սերժի հաճախորդ» հռչակեցին «Հանրապետություն» կուսակցության առաջնորդ Արամ Սարգսյանին: Բայց հարց է ծագում` այդ կրքերի իմա՞ստը որն է: Վաղը, եթե Լևոն Հակոբիչն էլ մի կողմ դրեց այդ գաղափարը, նրա՞ն էլ կհռչակեն «դհոլ» և «հաճախորդ»:

Իշխանության ռեակցիան էլ է հետաքրքիր: Պարզ է, որ ԲՀԿ-ն չի շտապում Լևոն Տեր-Պետրոսյանի առաջարկությունը հռչակել անհնարին, ընդամենը մեկ պատճառով` որպեսզի ընտրություններին ընդառաջ ընդամենը սեփական գինը բարձրացնի, մեկ-երկու պատգամավորական մանդատ կամ նախարար-փոխնախարարական պորտվել ավել կորզի: Ուրեմն մի՞թե այդ քվոթաներն այնքան կարևոր են, որ հանուն դրա ոստիկանությունը բերման ենթարկեց ԲՀԿ-ում ու դրա շուրջ եղած բոլոր պլանքաշներին, ոստիկանապետն էլ հայտարարեց, որ պլանքաշաց դասի կուսակցական պատկանելիությամբ չի հետաքրքրվում:

Ախր պարզից էլ պարզ է, որ ԲՀԿ-ն ընդդիմադիր դաշտ չի գնալու: Ձերբալալվածներն էլ քաղբանտարկյալ չեն հռչակվելու: Կա խաղ, կան խաղի կանոններ, շեղվողների աչքի առաջ էլ կա Գռզոյի ու Լեդի Հակոբի ճակատագիրը, դրա կրկնության հեռանկարով խանդավառ «կամավորներ» չկան ու չեն կարող լինել: ԲՀԿ-ի` ՀՀԿ-ից որևէ բանով տարբեր լինելն էլ կատարյալ բլեֆ է: ԲՀԿ-ի պատգամավորները որևէ հարցով երբևէ քվեարկե՞լ են այլ կերպ, քան ՀՀԿ-ականները: ԲՀԿ-ի նախարարները ՀՀԿ-ի նախարարներին հակառակ որևէ դիրքորոշում հայտնե՞լ են: Քանի որ պատասխանը բացասական է, ուրեմն կռիվը պրծավ: Այդ դեպքում ինչո՞ւ կոալիցիայից տարբեր կերպ քվեարկող դաշնակին որակում են կեղծ ընդդիմադիր, իսկ կեսքայլ աջուձախ չշեղվող ԲՀԿ-ն հանկարձ դարձավ ապագա «իշխանափոխիչ», ընդդիմության հույս ու հավատ…

Այլ հարց է, որ ՀՀ նախագահն այնքան է լուծել իշխանության կենտրոնացման խնդիրը, որ արդեն օլիգարխներից կարող է պահանջել հրապարակավ խոստովանել սեփական հնազանդությունը: Ու խոստովանելու են, դիմադրելու ռեսուրս ԱՐԴԵՆ չունեն: Եթե 2 ամիս առաջ նույնիսկ վատ երազում չէին կարող նման բան թողնել, զի իշխանության հույսն ու հենարանն էին, այսօր նրանց կարգավիճակն իջեցվել է: Ճիշտ է, դեռ կան մեկ-երկուսը, որ իրենց «թռփոշ» են զգում, բայց դա էլ է ժամանակավոր: Եթե այսօր «պլանքաշների հաշվառման» ոստիկանական օպերացիաներ են իրագործվում, վաղը կարող է հանկարծ ավելի լուրջ բաներ սկսեն հաշվառել: Իսկ դրա տակից դուրս գալ չեն կարող, նամանավանդ ներկայիս ոստիկանապետը «կոմպլեքսներ» չունի, և ի տարբերություն բոլոր նախորդների, նրա «ձեռը կգնա» ցանկացածի վրա… Դե, Աղվան Գառնիկիչին էլ միայն առիթ է պետք, որ այդ «ձեռը գնացածների» մեղադրական եզրակացությունները հաստատելով, իր հետագայի հարցերը լուծի:

Բայց բոլոր դեպքերում, դեռ ահագին ժամանակ քաղաքական ֆանտաստիկայի ժանրով ժողովրդին կերակրողների պակաս չի լինի: Ժողովրդին էլ ի՞նչ է պետք` հաց և զվարճալիք: Զվարճալիք մատուցողների պակաս հիմա էլ չկա, բայց եթե մայիսից հետո էլ հացը ուշացնեն… Աստված մի արասցե…

Շաբաթվա Վարկածները քննեց ԱՐՍԵՆ ՎԱՀԱՆՅԱՆԸ

Առաջին առատ ձյունն էլ եկավ ու հալվեց: Այն չհասցրեց էլ սպիտակ դարձնել երկիրը, զի ներքաղաքական կյանքը Հայաստանում անտանելիության աստիճանի հագեցած է մրով: Օրինակ` վարչապետի և Հարություն Առաքելյանի պատմությունը: Չգրանցված կուսակցապետ, որը հրապարակավ դիմում է վարչապետին` եթե ինձ պաշտոնապես չգրանցեք կուսակցապետ, ապա կբացահայտեմ, թե ինչպես են վարչապետը, յուր եղբայրը և այլոք կերել 31 միլիոն դոլար:

Եթե իրոք կերել են, ապա ի՞նչ կապ ունի կուսակցապետության պաշտոնական գրանցումը: Այդպիսի հանցագործությունը ենթակա է պատժի` ում կողմից էլ  այն կատարված լինի: Այսինքն, եթե գրանցվեց, կարելի է անցնել ծանր հանցագործության պարագայում իմանալ-չհայտնելո՞ւն… Նույն վարչապետի պարագայում էլ է անհասկանալի` ի՞նչ է նշանակում հրապարակավ հայտարարել, թե տեղի ունեցածը շանտաժ է, սակայն շանտաժի համար պատասխանատվության ենթարկելու պահանջ մենք չտեսանք: Այսինքն` ստացվում է զարհուրելի մի բան. Վարչապետն ու կուսակցական գործիչը հրապարակավ խոսում են ծանր հանցագործության մասին, սակայն այդ ծանր հանցագործությունն ընդամենը «բազարի» առարկա է: Հանրությանն էլ համարել են այնքան կեղտոտված, որ մտածում են, թե նույն այդ հանրության աչքի առաջ կարելի է «բազար» անել ծանր հանցագործության շուրջ…

Չնայած այդ հանրության մաս են կազմում նաև այն 300 հազար հոգին, որ 5000 դրամի դիմաց անգամ Ալիևին քվե կտա, բայց մի՞թե դա ամբողջ հանրությունն է: Չէ՞ որ 3 միլիոն մարդ է ապրում Հայաստանում: Չէ՞ որ կան նրանք, ում քվեի հարցը փողով չի լուծվում, ովքեր կամ դեմ են քվեարկում իշխանությանը` ելնելով սեփական ճիշտ կամ սխալ համոզմունքից, կամ կողմ, ու պատրաստ են պահանջներ ներկայացնել իրենց ընտրած իշխանությանը…

Կամ Լիսկա — Սիլվա Համբարձումյան հակամարտությունը: Դա էլ դարձավ հրապարակային «բազարի» առարկա: Մինչդեռ ակնհայտ է, որ Սուրիկ Խաչատրյանը պիտի նստի բանտում մինչև իր վերջին օրը, իսկ գործարարուհին այնպիսի քանակի ստվերային խաղերի մեջ է, որ դա առնվազն հետաքննության կարիք ունի:

Ու այդպես շարունակ: Նաև տեղի ունեցած ցուցերի պարագայում: ՀԱԿ-ի հանրահավաքին, ոստիկանության տվյալներով, 2700 հոգի է մասնակցում. Թամաշա անողների զգալի մասը ցրտին հրապարակ գալու հավես չունի: Ու ի՞նչ է ասվում այդ եկածներին` որ իհարկե ամեն ինչի պատրաստ են ՀՀ նախագահի հրաժարականի համար` գնացեք մասնակցեք հերթական ընտրություններին: Էլ ի՞նչ իմփիչմենթ, ի՞նչ բան, ո՞ւմ եք էշի տեղ դրել… Բայց արի ու տես, որ Գագիկ Ծառուկյանին ու այլ օլիգարխներին նաև հրապարակավ «բազար» են առաջարկում, թե որ դեպքում նրանց կհամարեն «պուպուշ» օլիգարխ: Օլիգարխի «պուպուշը» ո՞րն է. կամ քանդում ենք գրողի ծոցն ուղարկում օլիգարխիկ համակարգը, կամ պահպանում: Նույն օլիգարխների թեմայով Լևոն Հայրապետյանի «սենսացիոն» հայտարարությունը նույնպես ազնիվ չէ: Առաջարկում է «արտագաղթեցնել» մի շարք «արհեստական» օլիգարխների: Ինչ է նշանակում պարտադրել, որ արտագաղթեն. եթե հանցագործ են` պետք է բանտ նստեն, իսկ եթե օրինավոր են, ապա ո՞վ և ի՞նչ իրավունքով նրանց պետք է վռնդի հայրենիքից: Համ էլ ինչպե՞ս եղավ, որ Լևոն Հայրապետյանի նկարագրած «արհեստական օլիգարխի» բնութագրիչները ճիշտ ու ճիշտ համընկնում են Գագիկ Ծառուկյանի կերպարի հետ: Դա ի՞նչ խաղեր են, և հանուն ինչի՞: Մի՞ թե հանրությունը էշ — էշ պիտի հավատա, որ եթե Ծառուկյանին հալածի, ապա երկրում ամեն ինչ կշտկվի: Եթե Ծառուկյանն այդքան վատն է` թող կալանավորեն ու քննություն անցկացնեն, ԲՀԿ-ն էլ սահմանադրական դատարանի որոշմամբ փակեն, իսկ եթե ոչ` քանի՞ կոպեկ արժե այդ սենսացիան իր հեղինակով հանդերձ…

Այլ ցույցեր էլ եղան: Զորօրինակ` «Միասին» երիտասարդական շարժումը պահանջագիր հանձնեց վարչապետին` հայոց լեզվի պահպանման միջոցառումների մասին, հետո էլ երիտասարդները Հյուսիսային պողոտայի բոլոր` օտարալեզու ցուցանակ ունեցող խանութների մոտ կանգ առան ու վանկարկեցին «Ամոթ»: Ու անմիջապես հայնվեցին նրանք, ովքեր հարցադրում են` այդ ինչո՞ւ ՀՀԿ-ի «կոմսոմոլը» որոշեց պաշտպանել հայոց լեզուն, ի՞նչ կա դրա տակ: Հիմա ինչ` վա՞տ բան են արել, որ պաշտպանել են: Թե՞ պաշտպանելը լավ բան կլիներ միայն այն դեպքում, եթե պաշտպանողները ընդդիմադիր լինեին: Կամ էլ ֆեմինիստուհիների ցույցը: Մի աղջկա թիկունքին գրված էր. «Ես 14 տարեկան եմ, և ինձ բռնաբարել է իմ հայրը»: Եթե դա ընդամենը ցուցապաստառ է, մեկը հարցնող լինի. աղջիկ ջան, իսկ ո՞ւր է քո իրական հայրը, և ինչպե՞ս եղավ, որ քեզ թույլ տվեց այդպիսի գրառումով փողոց դուրս գալ: Բա որ մի ասող լինի` ես քո հոր… որ քեզ բռնաբարել է:

Ամբողջ քաղաքական դաշտը լեցուն է հրապարակային կեղտոտ սակարկություններով` հանրության աչքի առաջ: Հանրության, որին մեխի գլխի կամ անլեզու հայվանի տեղ են դրել թե իշխանամետները, թե ընդդիմադիրները: Լավ, բա որ հանրությունն այնպես կատաղի, որ մարտի մեկը ձեզ մանկական խաղ կթվա՞… Կամ էլ ընդհանրապես թքի ձեր վրա ու չգա ընտրատեղամասեր, ու ստիպված լինեք 300 հազար` քվե ծախող թերմացքների շրջանակում մրցակցել, թե ով ավելի շատ կվճարի: Բայց չէ՞ որ այդ ծախուները ձեզանից և ոչ մեկի համար հենարան չեն դառնալու, դրա մասին մտածե՞լ եք… Չնայած` չկա չարիք առանց բարիքի, թող ժողովուդը հասու լինի այն ճշմարտությանը, որ քաղաքական դաշտը գրեթե չի տարբերվում անասնաֆերմայից: Եվ վերջապես  սովորի դատել ըստ ռեալ գործերի, այլ ոչ թե դատարկ խոսքերի:

… Եվ, տեղացած առաջին առատ ձյունը չհասցրեց ասֆալտը պատել թեկուզ բարակ սպիտակ շերտով: Դեռ օդում, այնքան մուր ներծծեց, որ ամբողջովին սևացավ: Միգուցե ասֆալտի մրջուրն իր հետ քաղաքային կոյուղի տանի նաև մթնոլորտում կուտակված անբարո խաղերի թունավոր լիցքե՞րը: Պարզապես չեմ ուզում հավատալ, որ մեր հանրությանն է վերաբերում Եզնիկ Կողբացու խոսքը. «Խոզի համար կոյաջուրը բաղնիք է»:

Վարկածները քննեց ԱՐՍԵՆ ՎԱՀԱՆՅԱՆԸ

Հետաքրքիր ժամանակներ ենք ապրում: Նախընտրական մթնոլորտը այնքան է ազդել ոմանց վրա, որ անհավասարակշիռ  ու անիմաստ բաներ են անում: Այսպես, ՀՌԱԿ ատենապետի անունից հայրենի կառավարությունը ֆաքս է ստացել, որ եթե իրեն չճանաչեն ՀՌԱԿ ատենապետ, ապա վարչապետի ստվերային տնտեսական խաղերի մասին շատ բան կպատմի: Մի ողջ մարզի ղեկավար մարդկանց աչքի առջև քացով կին է ծեծում ու դեռ պաշտոնավարում է: Մի վարորդ էլ հաջողացնում է ավտոմեքենայով հարվածել ՀՀ նախագահի նստավայրի դարպասին, ու ոմանք էլ ուզում են դրան քաղաքական աստառ տալ…. Կարճ ասած` մեր հայրենակիցների մի մասը մտել է հոգեկան շեղման գործընթացի մեջ:

Դե մթնոլորտն է այդպիսին: Ոչ մի պաշտոնյա չգիտի` վաղը պաշտոնավարելո՞ւ է, թե՞ ոչ: Ոչ մի օլիգարխ չգիտի` կմնա՞ որպես այդպիսին, թե՞ բոմժի կվերածվի: Ոչ մի քաղաքական գործիչ չգիտի` կհայտնվի՞ համամասնական ընտրացուցակի անցողիկ մասում. և դա վերաբերում է ինչպես իշխանությանը, այնպես էլ ընդդիմադիրներին: Հա, հենց ընդդիմադիրներին: ՀԱԿ-ը կարծես սսկվել է ու հավանաբար կբավարարվի մանդատների այն քանակով, որը համապատասխանում է 7 տոկոսանոց մինիմումին, եթե իհարկե դա էլ շատ չհամարեն: Այսինքն` ՀԱԿ-ի 18 կուսակցությունների մեծ մասի քաղաքական ապագան զերոյացվում է…

Բայց խորհրդարանական ընդդիմության վիճակն էլ լավ չէ: Դաշնակներն ու «Ժառանգությունը» կարծես թե ուզում են միավորվել, սակայն առաջինները կողմ են Եվրասիական միություն մտնելուն, իսկ երկրորդերը` դեմ: Սակայն Հայաստանի` Եվրասիական միություն մտնելու հեռանկարը ավելի ստույգ փաստ է, քան անգամ Գալուստ Սահակյանի ապագա պատգամավորությունը: Ու այդ գծով ջրբաժան առաջացավ նաև կոալիցիայում:

Այսպես, ՀՀԿ-ն ու ԲՀԿ-ն դրան միանշանակ կողմ են, իսկ ՕԵԿ-ը փորձում է դեմ գնալու խաղեր տալ: Դե եթե հիշենք, որ ժամանակին Ռոբերտ Քոչարյանը գլխավոր ախքիկին անգլիական շպիոն էր հանել, ապա պարզ է դառնում, թե ինչու է դա տեղի ունենում: Հո նախկին ստվերային կապերը չեն անհետացել կոալիցիայի մեջ լինելու և բարձր պաշտոն զբաղեցնելու զորությամբ…

Այնպես որ նախընտրական դասավորումը կարող է նոր և անսպասելի ելևէջներ ունենալ: Ու եթե հանկարծ «Ժառանգությունը» ոչ թե դաշնակների, այլ ՕԵԿ-ի հետ դաշինք կազմի, այնքան էլ զարմանալի չի լինի: Ի վերջո աշխարհաքաղաքական տրամաբանությունը զորավոր բան է: Իսկ դաշնակների` Եվրասիական միությունը սիրելը բխում է թերևս Տիգրան Սարգսյանի ասած «չկոտրած տաշտակի» հարցից: Սակայն Եվրասիական միության տրամաբանության բերումով «կոտրած տաշտակի» թեկնածու կարող է դառնալ և վարչապետը: Հո պատահական չէ՞ր, որ նրա «ձայնային խոտանով» և փաթ ընկած լեզվով տեսագրությունն այդքան լայն տարածում գտավ: Պատահական չէ նաև Հարություն Առաքելյանի ոչ այնքան ադեկվատ ֆաքսը… Ի վերջո, Տիգրան Սարգսյանը Արևմուտքի մարդ է համարվում, և միգուցե նրան պարզապես չհաջողվի «եվրասիական կրոն» ընդունել: Չէ՞ որ «Ժառանգության» պատգամավորների մեծ մասը հաստատ կուզենային այդ «կրոնի» շվաքի տակ իրենց մի կտոր մանդատի հարցը լուծել, սակայն հենց Աղվան Գառնիկիչի հայրենակից Արմեն Մարտիրոսյանին ստիպեցին ասել, որ Եվրասիական միությունը «քըխ» է, զի դա գալիս է Րաֆֆի Հովհաննիսյանեն և Ամերիկայեն…

Մյուս ստույգ փաստն այն է, որ Լիսկայի երգը երգված է: Նրանից արդեն երկրից չբացակայելու ստորագրություն են վերցրել, այսինքն` ՀՔԾ-ն խափանման միջոց է կիրառել, այլապես նա չէր սկսի հերքել իր` Ֆրանսիա մեկնելու ցանկությունը այդքան ջանադրաբար, որ երդում տար, թե Հայաստանից երբևէ հեռանալու ցանկություն չի ունեցել ու ահավոր հայրենասեր է: Աղվեսի` այսինքն Լիսկայի դունչը խաղողին (Ֆրանսիային) չի հասնում, դրանի՞ց է խակ: Ու, եթե արտակարգ իրավիճակային հոտառություն ունեցող Հմայակ Հովհաննիսյանը հայտարարում է, որ պետք է դատել ոչ միան մարզպետ Սուրիկ Խաչատրյանին, այլև այն պատգամավորներին, որ ծեծը տեսել են ու հրապարակավ սուտ են վկայել, ուրեմն իրոք մի բան կա… Գումարած դրան` Լիսկայի համար շատ վատ նշան է, որ ՀՀԿ վերջին «աշխատանքային նիստին» նրան ոչ թե առաջարկել են դիմում գրել, այլ որոշել են սպասել «նախաքննության արդյունքին» և «չմիջամտել» իրավապահների գործերին:

Ի դեպ, սխալված չենք լինի, եթե ասենք, որ Հայաստանի` Եվրասիական միության մեջ մտնելու հեռանկարն ուղղակի կապ ունի Լիսկայի գործի հետ: Պարզապես Լիսկայի նման տեղական ֆեոդալները ոչ մի կերպ չեն տեղավորվում ապագա միության ձևաչափի և վարչական կարգի մեջ, ուստի… Դե, մյուսների հերթն էլ է հասնելու, սկիզբն է միշտ զոռ: Ի վերջո, այդ խորամանկ սյունեցուն քեֆը լավացնելուց հետո անպայման «Մարիոտ» հասցնելը հո պատահականություն չէր…

Ինչևէ, որոշ արտաքին գործոններ էլ են վկայում հօգուտ Եվրասիական միության անխուսափելիության: Հո հենց այնպես չէ, որ «պարիտետի սիրահար» բրիտանական շպիոն Թոմաս դե Վաալը, որի մուտքը Ռուսաստան արգելված է, հանկարծ հայտարարում է, որ Ադրբեջանը Արցախի ու հարակից տարածքների երես երբեք չի տեսնի, ինչքան էլ միլիարդավոր դոլարներ ծախսի սպառազինության վրա: Եվ դեռ ինչքան «ոսկե սարերով» Արևմուտքը կփորձի գայթակղել Հայաստանին, միայն թե գոնե ուշացնենք մեր մուտքը Եվրասիական միություն, զի չմտնելու տարբերակները այլևս ֆանտաստիկայի ոլորտից են:

Շաբաթվա Վարկածները քննեց ԱՐՍԵՆ ՎԱՀԱՆՅԱՆԸ

Օրերս ՀՀ ոստիկանապետ Գասպարյանը  ոստիկանության քննչական գլխավոր վարչության հատկապես կարեւորագույն գործերով քննության վարչության պետ է նշանակել Հատուկ քննչական ծառայության ՀԿԳ ավագ քննիչ Վահագն Հարությունյանին:

Վերջինս 2008թ. մարտի 1-ի գործով քննչական խմբի ղեկավարն էր: Քիչ առաջ ի պատասխան «Հայկական Վարկածի» հարցի ՀՔԾ ից տեղեկացրեցին, որ այսուհետ Մարտի 1-ի քննչական խումբ կգլխավորի Հատկապես կարևորագույն  գործերով ավագ քննիչ Վաղինակ Ջանազյանը:

Վերջիս Հայաստանի Հանրապետության անկախության 20-րդ տարեդարձի առթիվ հանցավորության դեմ պայքարի գործում ունեցած նշանակալի ծառայությունների համար ՀՀ Նախագահ Սերժ Սարգսյանի կողմից 2011թ. սեպտեմբերի 3-ի ՆՀ-177Ա  հրամանագրով հատկապես կարևորագույն գործերով ավագ քննիչ Արմեն Նադիրյանի  հետ մեկտեղ պարգևատրվել են «Մխիթար Գոշ» մեդալով:

Ոստիկանության համակարագում կադրային տեղափոխությունները շարունակվում են. հերթը հասել է աձնագրային ծառայություններին:

Նոյեմբերի 15-ի, աշխատանքային խորհրդակցության ժամանակ ոստիկանապետ Վովա Գասպարյանը անդրադառանալով անձնագրային ծառայություններում տիրող իրավիճակին` բավականին խիստ է խոսել:

Ի դեպ նա այդ հարցում ավելի քան իրավացի է, պահաջելով  քաղաքացիների հետ ընդգծված բարեկիրթ վերաբերմունք ունենալ, հակառակ դեպքում սպառնացել է պատժել:

Անձնագրերի և վիզաների վարչությունում խայտառակ վիճակ է. Ասվածին ականատես եղանք ամռանը, երբ 50 աստիճան շոգին քաղաքացիներին սպասարկող բաժնի պետը մարդկանց ժամերով սպասեցնում էր միջանցքներում` աշխատակիցների հետ փակվելով սենյակում: Կոպիտ ու գռեհիկ պահվածքը մարդիկ բացատրում էին անպատժելիությամբ. ասում էին, որ նա` փոխոստիկանապետ  Արթուր Օսիկյանի օգնական է եղել և հիմա խնդիրներ չունի:   Ի դեպ  վարչության նախկին  պետ Ալվինա Զաքարյանից հետո այստեղ շատ բան էր փոխվել.  հենց  սպասարկման առումով և պետք է ասել, որ բարեփոխվելու փոխարեն հետընթաց էր գրանցվել: Ակնհայտ կոպիտ ու անքաղաքավարի սպասարկում էր նաև մյուս բաժիններում:

Օգնականի մի խաղաքարտ էլ ուներ Էրեբունու անձնագրայինի պետը, որի տարօրինակ գոռգոռոցներն ու պահվածքը անձնագրայինում հերթ կանգնած մարդկանց ծանոթ էր: Նրանք սովորել էին դրան  և գտնում էին, որ ոչինչ չի փոխվելու, քանի որ պետը նախարարի` Ալիկ Սերգեյիչի  ընկերուհին է: Ավելի ուշ պարզեցինք, որ նրա օրոք տիկինը եղել է ոստիկանապետի օգնականներից մեկը: Նրանից առաջ էրեբունի համայնքը տնօրինում էր Արևիկ Հովսեփյանը, որն էլ գլխավոր դատախազ Աղվան Հովսեփյանի ազգականն է և ներկայիս  ԱԻՎ վարչության պետի տեղակալը:

Ի դեպ Վովա Գասպարյանը կարծես թե հիմք ունի պահանջելու բարեկիրթ վերաբերմունք, քանի որ անձնագրայիններում պատահական մարդիկ պետ չեն դառնում, իսկ մեր իրականության մեջ մարդու անունը պարտավորեցնելու փոխարեն` արտոնություն է ենթադրում: Շենգավիթի անձնագրայինի պետն էլ Արարատի մարզպետ Էդիկ Բարսեղյանի`Լոնդիկի դուստրն էր, որի անվան հետ են կապում նշված համայնքում գտնվող ռեստորանային շքեղ ու նորաբաց համալիրներից մեկը:

Հ.Գ. Գասպարյանը հայտարարել է, որ կադրային փոփոխություններ են սպասում նաև անձնագրային բոլոր ծառայություններում, սակայն ռոտացիոն սկզբունքով:Մեր տեղեկություններով մոտ օրերս  կլինեն  անձնագրային ծառայությունների ղեկավարների փոխատեղումներ: