Այսօր Նորարարական փորձարարական արվեստի կենտրոնում՝ ՆՓԱԿ բացվեց «Դիմանկար և Քաղաք» լուսանկարչական ցուցահանդեսը, որին մասնակցում էին երկու երիտասարդ արվեստագետ՝ Էնդի Դոբին և Կարեն Խոնթյանը: Էնդիի լուսանկարները քաղաքային տեսարանների, շինությունների լուսանկարներ էին, իսկ Կարենինը՝ հիմնականում դիմանկարներ, թվային ֆոտոխցիկով ու ոչ թվային՝ ժապավենով: Չնայած տարածքը կիսված էր ըստ հեղինակների, այնուամենայնիվ կար կապ՝ քաղաքներն ու դեմքերը համալրում էին իրար:
Էնդի Դոբի
— Ինչ է ֆոտոն քեզ համար:
— Ի՞նչ է ֆոտոն: Ինձ համար դա կյանքի չկրկնվող մի պահ է, երբ մի չխկոցով կարող եմ կանգնացնել ժամանակը: Երբ նայում ենք նկարին, մենք չենք մտածում, որ դա կանգնած ժամանակն է, ու երկրորդ այդպիսի պահ չի լինելու:
Լուսանկարչությամբ զբաղվել եմ վաղ տարիքից, երբ տաս տարեկանում նվեր ստացա “Սմենա” ֆոտոապարատ: Զբաղմունքս երկար շարունակություն չունեցավ: Հենց ժապավենս վերջացավ, ստիպված էի լուսանկարել դատարկ ապարատով. դրանով էլ ամեն ինչ ավարտվեց: Այդ օրից անցավ տասներեք տարի, ու ինձ կրկին համակեց ստեղծագործական ընթացքը: Լուսանկարչությամբ կրկին տարվեցի, երբ սկսեցի ճամփորդել: Իմ առաջին ճամփորդությունը Փարիզ էր, եւ ես ունեի իմ թվային ֆոտապարատը: Բարեբախտաբար տեխնոլոգիաները փոխվեցին, և ժապավենին փոխարինելու եկավ թվային ապարատը, որով կարող ես անվերջ նկարել: Իսկ Փարիզն էնքան սիրուն էր, որ ուզեցի ֆիքսել էս ամենն ու կիսվել ընկերներիս հետ, որպեսզի նրանք էլ տեսնեն այդ գեղեցկությունն իմ աչքերով:
— Ես գիտեմ, որ դու “Green Card” ունես, այսինքն՝ կարող ես ապրել ԱՄՆ-ում, բայց հիմնականում էստեղ ես ապրում ինչո՞ւ: Չե՞ս հարմարվում, ի՞նչը չես հավանում:
— Էնպես ստացվեց իմ կյանքում, որ ընկերոջս համար”Green Card” ի անկետա էի լրացնում, ձեռի հետ էլ ինձ համար լրացրեցի: Երեք ամիս անց պարզվեց, որ շահել եմ, ու պետք է տեղափոխվեմ ինձ անծանոթ էդ երկիրը: Էնտեղ ես ավելի շատ սկսեցի լուսանկարել, առաջին քիչ թե շատ հաջողված ֆոտոսեսիան, եթե դա կարելի է էդպես անվանել, ես անցկացրեցի Աստղերի պողոտայում, որքան էլ տափակ թվա: Ամերիկան էն երկիրը չի, ուր ես կուզենայի ապրել: Ես օրվա հացս վաստակում էի հայկական ու մեքսիկական հարսանիքներում լուսանկարահանումներ անելով, որոնք որպես կանոն ավարտվում էին տուրուդմփոցով:
Ընդհանրապես էնտեղի հայերը երեք տեսակի են լինում՝ ռաբիզ, ախպար ու փսեվդո ինտելիգենցիա, մի մասն էլ նորմալ մարդիկ են, բայց ցավոք, նրանք էդքան էլ չէին ուզում ծանոթանալ սյսպես ասած՝ նորեկի հետ:
Ամերիկայում ինձ մոտ ազատ ժամանակ հայտնվեց ստեղծագործելու, մենակ էի ապրում, ու իմ միակ ընկերը կոմպյուտերն էր: Քանի որ իմ լուսանկարները որակով զիջում էին, ես որոշեցի նրանց վրա մի քիչ աշխատել, էն ինչ արեցի առաջին անգամ, ինձ դուր եկավ: Սուպեր տեխնիկայի հետեւից երբեք չեմ ընկել, ինչ-որ չէր ստացվում նորմալ ֆոտոապարատ առնել, բայց ես չեմ բարդույթավորվել ու սիրած զբաղմունքս չեմ թողել: Որոշեցի պրոֆեսիոնալ տեխնիկա չգնել, որպեսզի ինքս ինձ ապացուցեմ, որ էդ ձեռքիս եղած տուփիկը կարող է արարման գործիք դառնալ:
— Պրոֆեսիոնալ տեխնիկան ի՞նչ դեր է խաղում այսօրվա լուսանկարչության մեջ որպես արվեստի: Արդյո՞ք հնարավոր է ոչ պրեֆեսիոնալ տեխնիկայով անել էնպիսի գործեր, որոնք արվեստ կընկալվեն:
— Լավ տեխնիկա ունենալով, դու չես մտածում նկարի որակի մասին, ավելի քիչ ժամանակ ես ծախսում նրա մշակման համար: Իմ կարծիքով, պետք է առաջին հերթին կարողանաս տեսնել գույներն ու որսալ պահերը, եւ ապա մտածել լուրջ տեխնիկա ձեռք բերելու մասին: Ամենամեծ երջանկությունն այն է, երբ նայում են քո աշխատանքներին, ու տեսնում էնտեղ էն ամենն ինչ դու ուզել ես փոխանցել: Մի անգամ ես իմ IPhone-ով մի կադր եմ արել, քանի որ ֆոտոապարատ չկար մոտս, իսկ կադրը խնդրում էր նկարել, ու էդ ֆոտոն ուղարկել եմ Մոսկվա Էփսոն մրցույթի, ու մոռացել դրա մասին: Ավելի ուշ ինձ նամակ եկավ, որ իմ աշխատանքը լավագույնն է ճանաչվել ու ցուցադրվելու է Մոսկվայում: Ի դեպ, էս տարի իմ եւս մեկ աշխատանք հաղթել է մրցույթում:
— Ի՞նչ ես սիրում լուսանկարել:
— Վերջին ժամանակներս ես ավելի շատ սկսել եմ քաղաքը լուսանկարել, շատ եմ ուզում կիսվել ճարտարապետական կառույցների գեղեցկությամբ, մանավանդ այն մարդկանց հետ, ովքեր դեռ հնարավորություն չեն ունեցել լինել այլ երկրներում, ուզում եմ ցույց տալ նրանց, թե որքան մեծ ու բազմազան է աշխարհը…
Կարեն Խոնթյան
— Արդեն չորս տարի զբաղվում եմ լուսանկարչությամբ: Իմ դիմանկարների մեջ ես տեսնում եմ մարդկանց ներաշխարհը, որ մարդն ասելիք ունենա հենց աչքերից, հայացքից, նաեւ շրջապատի հետ կապված՝ տեղանքից: Սիրում եմ լուսանկարել ամեն ինչ: Առաջինը կլինեմ այն մարդկանցից, ովքեր աչքերի փոխարեն կունենան բարձրորակ ֆոտոապարատ: Հոբբի չեմ համարում մասնագիտությամբ օպերատոր եմ, մեծ բավականություն եմ ստանում ամեն կադր նկարելիս, ամեն ինչ հաշվարկում եմ, մտածում եմ, հետո իմ իսկ ֆոտոները քննադատում եմ:
— Քննադատելուց ի՞նչ ես գտնում:
— Պահը, որ ճիշտ չեմ որսացել, ինչ-որ պակաս բաներ եմ գտնում, ու էդ ամեն մինուսը ուզում եմ պլյուս սարքել, որ ասելիքս ավելի հստակ լինի:
— Հիմա ում ձեռքը ֆոտոպարատ է ընկնում, սկսում է ֆոտոներ անել ու որոշում է, որ ինքը լուսանկարիչ է: Շատ մարդիկ են հիմա ֆոտո անում, արդյո՞ք կարեւոր ես համարում ֆոտոյի որակը լուսանկարչության մեջ, որպես արվեստի:
— Ես գտնում եմ, որ լավագույն տեխնիկան դա դեռ չի նշանակում ոչինչ, եթե մարդն այլ նախադրյալներ չունի: Դա երկարատեւ աշխատանք է պահանջում, ամեն սխալիցդ դասեր ես քաղում, փորձ ես ձեռք բերում: Ես լուսանկարում եմ նաեւ ֆոտոժապավենով, էդ դեպքում գույներն ավելի հյութեղ են ստացվում, կադրը ավելի խորքային է, ու դա առավելություն է: Ու բարդ է լուսանկարելն ավելի, քանի որ դու չես տեսնում անմիջապես, ոնց որ թվային ֆոտոպարատով:
— Լուսանկարչությամբ կարո՞ղ ես ապրել: Դու դա չե՞ս բացառում:
— Դե, եթե հարսանիքներ նկարես կարող ես ապրել, բայց ես հիմա չեմ կենտրոնանում վաստակելու վրա, ես ուզում եմ փորձ ձեռք բերել նախ եւ առաջ, ու ապա նոր մտածել լուսանկարչությամբ վաստակելու մասին: Իսկ լուսանկարչությունը ամբողջ աշխարհում շահութաբեր է, մեզ մոտ էլ, եթե անուն ունենաս ու վաստակ՝ կարող ես փող աշխատել, ճիշտ է, էնքան չէ ինչքան դրսում, բայց ապրել կարելի է:
Լուսինե Վայաչյան
- 13:10Հայտնի է ջերմաստիճանը, որի ժամանակ ակտիվանում է կորոնավիրուսը. MedRxiv
- 13:10Հայաստանը քո ձեռքում դարձել է ժողովրդավարության պոչամբար՝ սրանից բխող բոլոր տոքսիկ հետեւանքներով. Աշոտյանը՝ Փաշինյանին
- 14:10Վլադիմիր Պուտինն ու Դմիտրի Մեդվեդևը շնորհավորական ուղերձներ ու ծաղկեփնջեր են ուղարկել Աննա Հակոբյանին
- 14:10Ինչ ընդհանրություն կա պատգամավորների թվի և Գարեգին Բ կաթողիկոսի միջև
- 17:28ՍՈՒՐԲ ԳԻՐՔՆ ԱՄԵՆ ՕՐ (31 մարտ 2018թ.)
- 16:48Նիկոլ Փաշինյանի հեղինակած երգը (տեսանյութ)
- 16:02Ֆիլիպ Կիրկորովը իր երեխաների համար տնային դիսնեյլենդ է կառուցել
- 14:25Սուրբ Զատիկի տոնին բազմաթիվ միջոցառումներ կկազմակերպվեն. Ժամանակացույց
- 17:30ՍՈՒՐԲ ԳԻՐՔՆ ԱՄԵՆ ՕՐ (30 մարտ 2018թ.)
- 15:27Այդ դեպքում, ինձ պետք է վաղուց բանտ նստեցրած լինեին իմ խենթ սանրվածնքների համար. Ջուս
29.09.2024 | 20:03
09.09.2024 | 12:51
26.06.2024 | 10:01
31.05.2024 | 12:54
31.05.2024 | 12:10
31.05.2024 | 11:10
29.05.2024 | 15:42
29.05.2024 | 12:10
29.05.2024 | 11:17
28.05.2024 | 13:20
28.05.2024 | 13:02
28.05.2024 | 11:17
28.05.2024 | 11:11
28.05.2024 | 10:37
24.05.2024 | 15:10
24.05.2024 | 13:10
24.05.2024 | 12:17
24.05.2024 | 11:29
23.05.2024 | 15:10
23.05.2024 | 14:10
23.05.2024 | 13:10
23.05.2024 | 11:10
22.05.2024 | 15:10
22.05.2024 | 14:10
22.05.2024 | 13:10
22.05.2024 | 12:10
22.05.2024 | 11:10
21.05.2024 | 15:10
21.05.2024 | 14:10
21.05.2024 | 13:10
21.05.2024 | 12:10
21.05.2024 | 11:10
20.05.2024 | 15:10
20.05.2024 | 14:10
20.05.2024 | 13:10
20.05.2024 | 12:10
-
Հասցե` Հայաստան, 0023, Երևան, Արշակունյաց 2
Հեռ: +374 (10) 06 06 23 (413, 414), +374 (99) 53 58 26
Էլ. փոստ` armv12@mail.ru -
2010-2011 © Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են:
Մեջբերումներ անելիս հղումը armversion.com-ին
պարտադիր է: Կայքի հոդվածների մասնակի կամ
ամբողջական հեռուստառադիոընթերցումն
առանց armversion.com-ին հղման արգելվում է: -
Կայքում արտահայտված կարծիքների համընկնումը
խմբագրության տեսակետի հետ պարտադիր չէ:
Գովազդների բովանդակության համար
կայքը պատասխանատվություն չի կրում:
Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են: Copyright “Armversion.com” 2010.