«Միջազգային հանրությունն արձագանքում է այն պարագայում, երբ ազգային կամ պետական իշխանությունները խնդիրների մասին բարձրաձայնում են, ներկայացնում են իրենց դիրքորոշումը։ Ցավոք սրտի, Հայաստանի իշխանություններն այս առիթով առանձնապես ակտիվ չեն, պատասխանատվությունը մեծ մասամբ գցում են ռուսների վրա»,-ասաց միջազգայնագետ Սուրեն Սարգսյանը, որը մասնակցում էր «Ոսկանապատ» վերլուծական կենտրոնի կազմակերպած   «Ինչպե՞ս պահել Արցախը հայկական» թեմայով փորձագիտական  քննարկմանը։

Նա վստահեցնում է՝ առաձին  գործիչների արած գրառումներն էլ լոկ հայտարարություններ են, Հայաստանի իշխանությունները չեն աշխատում գործընկերների հետ, որպեսզի դրանք դառնան նյութական ու շոշափելի։

«Իսկ այն հայտարարությունները, որ արվում են, առանձին անհատների, լոբիստական կազմակերպությունների աշխատանքի արդյունք են։ ԱՄՆ կոնգրեսականների հայտարարությունները, բանաձևերի նախագծերի ներկայացումը բացառապես հայ համայնքի աշխատանքի արդյունք են։ Ես չունեմ որևէ տեղեկություն, որ ԱՄՆ-ում կամ եվրոպական որևէ երկրում դեսպաններն այդ ուղղությամբ աշխատում են։ Այսինքն, պետության դերը մինիմալիզացված է»,-ասաց Սուրեն Սարգսյանը։

Քաղաքագետի խոսքով, պետության նման կեցվածքն ընկալվում է որպես մեսիջ, ասում են՝ եթե ձեզ համար կարևոր չէ, մեզ համար էլ կարևոր չէ, չենք կարող Հռոմի պապից կաթոլիկ լինել կամ ավելի հայ լինել։

Սուրեն Սարգսյանի ներկայացմամբ, Հայաստանի դեսպանները, երբ հանդիպում են հյուրընկալող երկրի իշխանությունների ներկայացուցիչների հետ, նրանց հարց են տալիս՝ ինչպե՞ս կարող ենք ձեզ օգնել, օգտակար լինել,  պատասխանում են՝ օգնեք, որ խաղաղության դարաշրջան բացենք։

«Այսինք, դեսպանները խոսում են ոչ թե Արցախին օգնելու, ֆինանսական ուղիղ աջակցություն տրամադրելու մասին, այլ խաղաղության դարաշրջանի բացման։ Երբ խոսք է լինում Հայաստանի, Արցախի անվտանգության հարցերի մասին, մեր դիվանգետներն ասում են՝ մեր առաջնահերթույունը խաղաղության դարաշրջանի բացումն է։ Այս մեսիջները Երևանից են գնում։ Կարծում եմ, սա ամենամեծ խնդիրն է, որը սպառնում է մեր անվտանգությանը։ Առաջնահերթ չեն Արցախի խնդիրը, Ցեղասպանության ճանաչումը, դա ընդհանրապես դուրս է եկել մեր արտաքին քաղաքական օրակարգից, շատ երկրներում մեր դեսպանները չեն մասնակցում Ցեղասպանության, Արցախի վերաբերյալ միջոցառումներին, որոնք կազմակերպվում են համայնքի կողմից։ Մինչև 2018 թ. ես չեմ հիշում, որ Արցախի, Ցեղասպանության վերաբերյալ միջոցառում, քննարկում, կլոր սեղան կազմակերպվեր, դեսպանին հրավիրեին, չգնար։ Ես նման դեպք չեմ հիշում։ Արտաքին քաղաքական օրակարգը փոխվել է, պտտվում է ընդամենը մի գաղափարի շուրջ՝ այսպես կոչված խաղաղության դարաշրջանի բացման, ինչը միակողմանի է։ Ուշագրավ է, որ խաղաղության դարաշրջանի գաղափարը միակողմանի է, չես կարող ընկերություն անել մեկի հետ, որը չի ուզում քեզ հետ ընկերություն անել»,-ասաց նա։