Հայաստանը պատրաստվում է ֆանտաստիկայի ոլորտից «փոխզիջումների»
Ապրիլի 05, 2017 | 12:50
Օրերս «Բաքվի աշխատավոր» թերթին տված հարցազրույցում Ռուսաստանի արտաքին գործերի նախարար Սերգեյ Լավրովը նշել է, որ միջնորդների աջակցության շնորհիվ Բաքուն և Երևանը զգալիորեն մոտեցրել են Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության կարգավորման հարցում դիրքորոշումները և կարգավորման հիմնարար սկզբունքները հիմնականում համաձայնեցված են:
«Անկեղծորեն շահագրգռված ենք, որ տարածաշրջան վերադառնա խաղաղությունն ու անդորրը, որպեսզի այնտեղ այլևս մարդիկ չզոհվեն, բացվեն սահմանները, վերսկսվեն տնտեսական փոխանակումները»,- ասել է Լավրովը:
Թեմայի շուրջ Vesti.am-ը զրուցել է քաղաքագետ Հայկ Մարտիրոսյանի հետ:
-Պարո՛ն Մարտիրոսյան, մենք հիմնարար սկզբունքների և դիրքորոշումներին ծանոթ ենք: Ըստ Ձեզ, այդ դիրքորոշումներում որտեղ կարող էր «մերձեցում», համընկնում լինել, իսկ այդ հիմնարար սկզբունքներում՝ ճեղքում:
Չգիտեմ և վախենում եմ անգամ իմանալ: Դատելով Հայաստանի ներսում և Ադրբեջանի ներսում առկա հռետորաբանությունների բևեռային հակասություններից՝ Ադրբեջանի դիրքորոշումը չի կարող մեղմանալ: Փոխարենը կարող է ոչ միայն մեղմանալ, այլև՝ ուղղակի ոչնչանալ հայկական կողմի դիրքորոշումը, որն, իր հերթին, նշանակում է, որ Հայաստանը պատրաստվում է ֆանտաստիկայի ոլորտից «փոխզիջումների», իսկ պարզ լեզվով ասած զիջումների, որպեսզի Ադրբեջանին աղերսի դրանով ևս մի փոքր ժամանակ պատերազմը հետաձգել: Ինչ վերաբերում է Լավրովի խոսքերին, ապա հրաշալի խոսքեր են, բայց դրանք կարող են վերաբերել սկանդինավյան երկրներին և անգամ՝ Հյուսիսային և Հարավային Կորեաներին, բայց երբեք՝ Հայաստանին ու նրա ոչնչացմանը ձգտող Ադրբեջանին: Նման բարի ցանկությունների իրագործման ուղղությամբ շարժվելը գոյութենական վտանգի առջև կարող է հանգեցնել Հայաստանին և ամեն բան կարող է ավարտվել իրոք խաղաղությամբ, բաց սահմաններով և բարեկեցությամբ, բայց՝ արդեն առանց Հայաստանի կամ հայության գոյության: Երբ այդ ուտոպիան իրականության դառնա՝ կնշանակի, լուծվել է հայկական հարցը և լուծվել է արմատականորեն՝ հօգուտ Ադրբեջանի և ո՛չ Հայաստան կա, ո՛չ էլ այլևս բնիկ հայություն:
-Լավրովն այս վերջին շրջանում բավականին հաճախ է անդրադառնում արցախյան հիմնախնդրի կարգավորմանը՝ նշելով, որ հակամարտության կարգավորումը կախված է Հայաստանի և Ադրբեջանի քաղաքական կամքից և փոխզիջումային որոշումներից: Ի՞նչ եք կարծում, սա կարո՞ղ է պայմանավորված լինել ՀՀ-ում տեղի ունեցած ընտրություններով և Լևոն Տեր-Պետրոսյանի վերջին հայտարարություններով:
Ես կասեի՝ հակառակը: ԼՏՊ-ի ակտիվացումն է պայմանավորված հօգուտ Ադրբեջանի հանգուցալուծմանն ուղղված և կուլիսներում վարվող գաղտնի ու մութ բանակցությունների արդյունքի համար քաղաքական բարենպաստ մթնոլորտ ստեղծելու որոշ շրջանակների հրամայականով: Իմ համոզմամբ ԼՏՊ-ն հրապարակ է վերադարձել հենց այդ նպատակով: Նա ծրագիր է իրականացնում, որին, թերևս, զուգահեռաբար նաև անկեղծորեն հավատում է: Ամենայն հավանականությամբ, նա հավատում է, որ Հայաստանը խաղաղ և բարեկեցիկ կլինի առանց հայերի և իհարկե, այլ անվան տակ՝ ասենք՝ Արևելյան Ադրբեջանի:
Իրականում այս գործընթացում Ռուսաստանն իր շահն է հետապնդում և դա նրա իրավունքն է: Քանի որ Ադրբեջանը, ի տարբերություն Հայաստանի, իրեն անկախ և արժանապատիվ է պահել միջազգային հարաբերություններում՝ Ադրբեջանն առավել բարձր «գին» ունի իր գործընկերոջ աչքերում քան ինքն իրեն ճորտության վաճառած Հայաստանը: Եվ պատահական չէ, որ Հայաստանում Հայաստանը ոչնչացնելու ձգտող և ամեն օր հայ զինվորներ սպանող պետության հետ հաշտվելու և նրան զիջումներ անելու բաց և հանդուրժվող կոչեր են հնչում, իսկ սահմանի մյուս կողմում՝ այդ սպանություններն արդյունաբերական մակարդակի հասցնելու՝ այսինքն՝ նոր ցեղասպանության և իրենց պատմական հայրենիք հռչակված «Էրիվանը» հայերից «ազատագրելու»:
Եթե այս համատեքստում նայենք՝ ապա թերևս, իրոք դիրքորոշումները կարող են մերձենալ: Մեկն իր իրական պատմական հողերը պատրաստ է հանձնել, իսկ մյուսը՝ ամեն բան անում է իր «պատմական» հռչակված, բայց իրենց թշնամու՝ հայերի կողմից, իբրև թե «բռնազավթված» Երևանը «վերադարձնելու» ուղղությամբ: Եվ հենց դա է պատճառը, որ դիրքորոշումների հնարավոր մերձեցումը սարսափեցնում է ինձ:
Եվ եթե մի երկրում կաշառքով ընտրում են ուժերի, որոնք այդ գումարի հազարապատիկը կեղեքելու են այդ նույն լյումպեն դասակարգից՝ հետագա հինգ տարիների ընթացքում, ապա բացառված չէ, որ նման կերպ Արցախի հարցի «լուծումն» էլ համարեն իրական լուծում և սկսեն հավատալ լիրիկական սցենարների:
բաժնի նյութերը
- 13:10ԱՄՆ-ն վերահաստատում է գերիների անհապաղ և անվտանգ վերադարձի անհրաժեշտության իր կոչը. դեսպան
- 14:10Ինչով են զբաղված ԱՀ իշխանությունները. Դավիթ Բաբայանը` գերիների և Արցախի կարգավիճակի մասին
- 13:10Վարդենիսում, Երևանում էլ են շատ ադրբեջանցիներ ապրել. Փաշինյանը թշնամու ջրաղացին ջուր է լցնում և նրան ուղղություն տալիս
- 14:10Հայկական կողմի զոհերի թիվը 4000-ից չի անցնելու. փոխվարչապետ
- 15:14Երեք պատճառ կա, թե ինչու է Հայաստանը գտնվում նման քաոսային և խառը իրավիճակում
- 14:10Շուշին թուրքին տվել են Նիկոլը, օմեգան, էրատոն ու մյուս ծածկանունավորները, այլ ոչ՝ գրավել իլհամը, մեհրիբանն ու մյուսները .Արփինե Հովհաննիսյան
- 13:10Ադրբեջանն ու Թուրքիան այսուհետև անելու են ամեն ինչ մեզ է՛լ ավելի ճնշելու, է՛լ ավելի շրջափակելու համար. Էլիբեգովա
- 15:10Հիմա, թե քանի հոգի են գերի այս պահին, ի՞նչ կարեւոր է. Հովիկ Աղազարյան
- 13:10Թուրքիայում նախատեսված զորվարժությունները երեք հիմնական խնդիր են լուծում. Տիգրան Աբրահամյան
- 12:10Եթե արցախյան խնդիրը կարգավորվել է, ապա ինչու՞ է Ադրբեջանի նախագահն ամեն օր հոխորտում հայ ժողովրդին և վիրավորում Հայաստանի իշխանություններին
Լուրեր