Դեկտեմբերին տեղի կունենա «Միացյալ Արմենիա» շարժման ընդլայնված ժողովը: Թե ինչ նպատակներ ու ծրագրեր ունի այն, «Հայկական վարկածի» հետ զրույցում ներկայացնում է Հայաստանի Գերագույն խորհրդի նախկին պատգամավոր Ազատ Արշակյանը:

— Պարոն Արշակյան, որքան տեղյակ ենք, Դուք միացել եք նորաստեղծ «Միացյալ Արմենիա» շարժմանը: Ի՞նչ եք կարծում, որքանո՞վ է ներկայիս հայաստանյան ներքաղաքական դաշտը բարենպաստ՝  ձեր մտքերն ու գաղափարները կյանքի կոչելու համար, և արդյոք դրանք կարո՞ղ են արդյունավետ լինել այն հիմնախնդիրների լուծման գործում, որոնք այսօր ծառացած են Հայաստանի առջև:

— Սկսենք նրանից , որ այսօր քաղաքական դաշտը Հայաստանում ապաքաղաքականացված է՝ էապես: Մենք մեր ծրագրով փորձում ենք ավելի քաղաքականացնել նախընտրական կամպանիան, այսինքն՝ կոչ ենք անում Սահմանադրական փոփոխություններ անել` համապատասխանեցնելով մեր ներկա քաղաքական կյանքին և մեր քաղաքական ապագան արդիականացել: Սահմանադրությունը արդիականացնելով, համապատասխանացնելով մեր երկրի և մեր հայրենակիցների շահերին, մենք դրանով ներգրավում ենք քաղաքական ուժերին քաղաքական պայքարին: Ոչ թե անհատական, նեղ խմբակային, հայրենակցական, կամ, կարող եմ ասել, օլիգարխային պայքարին, այլ լուրջ քաղաքական խնդիրների լուծման ասպարեզ ենք հրավիրում: Եվ բացի դրանից, ի տարբերություն մեր մյուս սփյուռքահայ հայրենակիցների, որոնք որ կոչեր են արել՝ միանալու նախաձեռնությանը և միջամտելու Հայաստանի ներքին գործերին, այսինքն` վերահսկել ընտրությունները, կազմակերպել արդար և ազատ ընտրություններ, դրանք լուրջ միջամտություններ են ներքին գործերին: Սակայն խնդիրն այն է, որ դրան կից չի առաջարկվում մեխանիզմ: Այսինքն` սփյուռքահայությունը ցանկանում է մասնակցել Հայաստանի Հանրապետության կյանքին` առանց մեխանիզմների. կամային 100 հոգի հավաքվեցին,  ուզում են մասնակցել` մասնակցում են, չեն հավաքվում 10 կամ 1000 հոգին՝ ոչինչ տեղի չի ունեում: Իսկ մենք առաջարկում ենք մեխանիզմ: Այդ Վերին պալատը լեգիտիմացնում և գործիք է դառնում մեր սփյուռքահայ հայրենակիցների ձեռքին, որպեսզի նրանք մասնակցեն Հայաստանի ներքին կյանքին օրինական ձևով` ընտրությունների միջոցով: Թե ովքեր են ուզում մանակցել` թո՛ղ համայնքներն ընտրեն իրենց ներկայացուցիչներին և ուղարկեն այստեղ: Դեռևս Գերագույն խորհրդի ժամանակ Հայաստանը և Արցախը մեկ տասնյակից ավելի արցախահայ պատգամավոր ուներ, որոնք ակտիվորեն մասնակցում էին Գերագույն Խորհրդիր աշխատանքներին: Այսինքն՝ այն ժամանակ նրանք ԳԽ-ի միջոցով նաև Արցախի քաղաքական կյանքին էին մասնակցում: Տեսե՛ք՝ ինչ է ստացվում. Արցախից և Սփյուռքից համամասնորեն ընտրված պատգամավորները կարող են մասնակցել Հայաստանի քաղաքական կյանքին օրինական և լեգիտիմ ձևով` մեր առաջարկած փոփոխությունների շնորհիվ: Այսինքն` մոտավորապես ասենք` 50 տոկոսը կլինեն հայստանցիներ, մյուս 50 տոկոսը արցախցիներ և սփյուռքահայեր` Վերին պալատում: Նրանք, եթե հաջողվի այս ծրագիրը, որոշակի վետոյի իրավունք կունենան համազգային հարցերում: Ավելի պարզ ասեմ` ՀՀ Ազգային ժողովը, որը մաքուր Հայաստանի քաղաքացիներից է ձևավորված, եթե ընդունում է օրենքներ, որոնք հակասում են հայ ժողովրդի հավաքական շահերին, ուրեմն՝ նրանք վետոյի իրավունք ունեն: Այդ վետոն կարող է հաղթահարել, ասենք, օրինակ, 2/3-րդով կամ մեկ այլ թվով: Վետոն նույնպես կարելի է հաղթահարել, ինչը համազգային խնդիր է. դա առաջին: Երկրոդ`ՀՀ նոր Սահմանադրությունը, որն առաջիկայում նոր պետք է ուժի մեջ մտնի, Հայաստանի Հանրապետությունը դարձնում է ոչ իրավական պետություն: Այսինքն` իրավական պետությունը ենթադրում է, որ իշխանությունը բաժանված է իրար հավասարակշռող և հակակշռող ուժերի, որոնք են գործադիր, օրենսդիր և դատական մարմինները: Հիմա նոր Սահմանադրությամբ բոլոր այդ իշխանությունները ձևավորում է միայն Ազգային ժողովը: Միայն ԱԺ-ն է ընտրվում, իսկ մյուս մարմինները` նախագահը, վարչապետը, դատարանները նշանակովի են ու նշանակվում են Ազգային ժողովի կողմից, այսինքն՝ դա իրավական պետություն չէ: Մենք, վերին պալատ ստեղծելով, հույս ունենք, որ Հայաստանը կդառնա իրավական պետություն, որովհետև մեր պետության մեջ կլինի երկրորդ մարմին` ընտրված ժողովրդի կողմից: Դա լուրջ քաղաքական ծրագիր է և համախմբում է հայ ժողովրդին: Ե՛վ  Հայաստանը և՛ Արցախը, բոլոր հայերի հայրենիքն է ոչ միայն օժանդակությունների և բարեգործության, այլ նաև իրավունքների իմաստով: Երկրորդ` Հայաստանի Հանրապետությունը դառնում է ավելի ժողովրդական` ունենալով Ազգային ժողովին հակակշռող երկրորդ պալատ` Վերին պալատը:

 — Մեզ հետ զրույցում Արթուր Ալեքսանյանը նույնպես ասաց, որ նպատակը ժողովրդին համախմբելն է, քանի որ երկրում տիրող իրավիճակը կործանարար է: Սակայն նկատենք, որ տարիներ շարունակ ժողովրդին համախմբելու կոչեր և փորձեր շատ են եղել քաղաքական տարբեր ուժերի կողմից, և արդյունքում, նրանցից ոչ մեկին այդպես էլ չի հաջողվել այդ գործընթացն ավարտին հասցնել: Միամտություն չէ՞ կարծել, որ դա Ձեզ կհաջողվի:

— Մենք նպատակ չունենք՝ համախմբելու ամբողջությամբ հայ ժողովրդին մեր դրոշի տակ: Մենք կողմնակիցների ենք հրավիրում, ովքեր  գտնում են, որ Հայաստանը, Սփյուռքը և Արցախը միասնական են, միասին ունեն խնդիրներ և միասին համատեղ ուժերով պետք է այդ խնդիրները լուծեն: Իհարկե, կան հակառակորդներ: Մենք նրանց համարում ենք հակառակորդ, նրանց ծրագրերը` խոտան, որոնց դեմ պետք է պայքարել: Միամտություն է ենթադրելը, որ բոլորն իրենց գործերը, իրենց ծրագրերը, իրենց պատվիրատուների տված հանձնարարությունները (կան նաև այդպիսիները չէ՞, ոչ բոլորն են ինքնաբուխ քաղաքական ուժեր, կան նաև դրածոներ-Ա.Ա.) կթողնեն ու կգան մեր դրոշի տակ: Ո՛չ, իհարկե: Մեր դեմ լինելու է լուրջ պայքար, որովհետև շահագրգիռ ուժեր կան, կլաններ, խմբեր, ինչ-ինչ միություններ, որոնց հարմար է այսպես թույլ Հայաստան ունենալ: Կեղեքվող Հայաստան է նրանց պետք, որովհետև իրենք կողոպտիչ են: Ուրեմն բնական է, որ նրանք մեր դեմ պայքարելու են, իսկ մենք հույսներս դնելու ենք մեր համախոհների, կողմնակիցների եռանդի, հմտության վրա և ժողովրդի մեջ մեր ընտրողների: Նրանք, ովքեր գտնում են, որ կարելի է սեփական ուժերով փոփոխություններ կատարել, ա՛յ, նրանց օգնությամբ մենք հույս ունենք, որ աստիճանբար, փուլ առ փուլ կհասնենք մեր նպատակին. Հայաստանը կլինի ինքնիշխան, միացյալ և ազատ:

 — Կարծում եք՝ այսքան հիասթափությունից հետո ժողովուրդն այլևս կվստահի՞ նորաստեղծ շարժմանը:

-Ժողովուրդը չի կարող չվստահել, որովհետև ժողովուրդը հավաքական ինքնասպանություն չի գործում: Այսինքն՝ եթե առաջարկվում է գործ, որը կարող է համախմբել հայ ժողովրդին, համայն հայությանը, երկրորդ` գործիք է առաջարկում, ծրագիր է առաջարկում՝ Հայաստանի Հանրապետությունը ժողովդավարացնելու: Այդ դեպքում ժողովուրդն ինչո՞ւ պետք է չվստահի:Վստահությունը միայն հուզական կատեգորիա չէ, ժողովուրդը նաև գործին պետք է վստահի, չվստահել չի կարող, որովհետև նա դեռ ապագա ունի և այն պետք է ընտրի: Հիասթափվելը նորմալ  է: Ես Ձեզ մի բան ասեմ` ժողովուրդն անընդհատ պետք է հիասթափվի իշխանությունից, դա առաջընթացի պայման է, հիասթափվել և փոխել, պարբերաբար իշխանությունը պետք է հեռացվի, հիասթափված ժողովուրդը պետք է իշխանությանը հեռացնի իշխանությունից, հույսով նորերին ընտրի, հետո նրանցից էլ հիասթափվի և նրանց էլ հեռացնի…:

 — Պարո՛ն Արշակյան, Ձեր գաղափարները, բոլոր դեպքերում, նորամուծություն են հայաստանյան իրականության համար: Արձագանքներ եղե՞լ են իշխանությունների կողմից, հավանություն տրվե՞լ է դրանց, թե՞ ոչ:

— Իշխանությունների կողմից չեն կարող լինեն,  որովհետև մենք իշխանափոխություն ենք առաջարկում:

 —Այսինքն` ընդդիմադի՞ր եք:

— Մենք առաջարկում ենք իշխանափոխություն անել, ժողովրդավարացնել Հայաստանը, ինչը քրեաօլիգարխիկ համակարգի դեմ մեխանիզմ է: Բնական է՝ ովքեր քրեաօլիգարխիկ համակարգից են` չեն համաձայնի: Դա ընդդիմություն չէ, դա ՀՀ-ն առողջացնելու ծրագիր է, ու նրանք, ովքեր Հայաստանը հիվանդացնում են, նրանք դեմ կլինեն: Այսօրվա իշխանության կրողների վերջին հայտարարությունները, որ ասում են` Հայաստանը ծանր հիվանդ է, հարկավոր է բուժել, այդ մասին է վկայում: Իրենք են ասում, դուք չգիտե՞ք… Վարչապետն ասել է` ծանր է վիճակը, նախարարն ասել է` ծանր է վիճակը, ԱԺ-ում խոսելու ունակություն ունեցող պատգամավորներն, ովքեր կարող են մի քանի բառ իրար հետևից ասել, նրանք էլ են ասում` լավ չէ վիճակը, իսկ նրանք, ովքեր չեն կարողանում դա ասել, դեմքի արտահայտությունից երևում է, որ նրանք էլ են դժգոհ:

 —Ասացիք՝ շարժումը քրեաօլիգարխիկ համակարգի դեմ է: Դուք կոնկրետ այդ համակարգի դեմ պայքարի մեխանիզմ կամ ծրագիր ունե՞ք:

-Ո՛չ, ծրագիր չունենք: Դա հետևանք է, քրեաօլիգարխիկ համակարգի սխալ կառավարման հետևանք է: Եթե մենք առաջարկում ենք ճիշտ կառավարման մեխանիզմներ, այդ համակարգը վերանում է, թուլանում է, իսկ ընդհարապես, Հայաստանում կան ռեպրեսիվ մարմիններ` օրինակ՝ դատախազություն, ոստիկանություն, Ազգային անվտանգության ծառայություն, հարկային ծառայություններ, նրանք բոլորը կոչված են՝ պայքարելու քրեաօլիգարխիկ համակարգի դեմ: Ա՛յ, նրանք չեն կարողանում պայքարել, որովհետև կառավարման համակարգը թերի է: Իսկ մենք առաջարկում ենք համեմատաբար կատարյալ համակարգ` իշխանությունների հավասարկշռող և հակակշռող մարմիններ, որոնք կնպաստենք քրեաօլիգարխիկ համակարգին իրենց տեղը դնելուն:

Հարզացրույցը վարեց Հասմիկ Կարապետյանը