Ի վերջո, Լևոն Տեր-Պետրոսյանը մասամբ բացահայտեց, թե ինչի շուրջ է զրուցել Արցախի նախագահ Բակո Սահակյանի հետ: www.ilur.am պարբերականը տպագրել է ‘’ Լեւոն Տեր-Պետրոսյան. Ղարաբաղի անկախության ճանաչման հարցի շուրջ’’ հոդվածը , ուր, եզակի բացառությամբ Առաջին նախագահը ոչինչ նոր չի ասում, բացի Մադրիդյան սկզբունքներից և այս սկզբունքներով ամրագրված ինքնորոշման հանրաքվեի գաղափարի հետապնդումից :

Բացառություն այն է, որ Լևոն Տեր-պետրոսյանն առաջակում է նոր ‘’չարչարաց ճանապարհ’’, այն է` միջազգային իրավունքի բնագավառում վերջին տասնամյակների ընթացքում ակտիվորեն մշակվող, այսպես կոչված, «անջատում հանուն փրկության» (remedial secession) դոկտրին, որի էությունը հետեւյալն է.

”Երբ որեւէ պետություն, իշխանությունների մակարդակով ռասայական, ազգային, կրոնական եւ այլատյացության հողի վրա սիստեմատիկաբար ոտնահարում է իր կազմում գտնվող էթնո-տերիտորիալ փոքրամասնության քաղաքացիական իրավունքները, դիմում բռնությունների, սպառնում բնաջնջմամբ կամ տեղահանությամբ, ապա միջազգային հանրությունը, այլեւս անհնարին համարելով տվյալ ժողովուրդների համակեցությունը, պարտավոր է հարկադրաբար, հանուն փոքրամասնության գոյության պահպանման, անջատել նրա զբաղեցրած տարածքը տվյալ պետությունից’’։

Ապրիլյան պատերազմը և ,ներկայումս, ադրբեջանական զինուժի պատրաստությունները վկայում են, որ այդ երկիրը ՄԻՆՍԿ-ի խմբի շրջանականերում ոչ թե բանակցել է , այլ ընդամենը ժամանակ շահել սեփական բանակը վերականգնելու և նոր հարձակումների համար:

Ադրբեջանի ղեկավարները բացահայտ հայտարարել են, որ ոչ մի տարածքային զիջումներ չեն անելու և երբեք չեն թողնի, որ հայկական երկրորդ պետություն ձևավորվի:

Ապրիլյան պատերազմը բացահայտեց Ադրբեջանի վերջնական նպատակը. ամեն գնով ոչնչացնել Լեռնային Ղարաբաղը: Եվ եթե դեռ կան միամիտներ, որ դեռ կարծում են, որ բացի հայկական բանակից, այլ ինչ-որ միջազգային երաշխիքներ կամ փոխզիջումների հիման վրա ‘’թղթե’’ պայմանագրեր կարող են ապահովել արցախցիների կյանքի անվտանգությունը, ապա նրա համար ժամանակը կանգ է առել 2016 թվականի մայիսի 30-ին:

Ադրբեջանը պարզել է ‘’հրացանի փողը ազգիս ճակատին’’, իսկ որոշ գործիչներ դեռ մտածում են , թե ինչ միջազգային երաշխիք գտնեն, որ Ադրբեջանը ‘’չքաշի ձգանը’’: Չկա նման երաշխիք: Միակ երաշխիքն Ադրբեջանի ‘’այն ձեռքի կտրելն է, որը պահում է հրացանը’’:

Լևոն Տեր –Պետրոսյանը ճիշտ կլիներ , եթե խոսեր ոչ հրացանի փողի դիմաց: Իսկ քանի դեռ հրացանի փողն ուղղված է քո կողմը և փամփուշտն էլ փափուշտակալում է, դիվանագիտությունը զրահաբաճկոն չէ:

Օգտվելով առիթից, որ Լևոն Տեր –Պետրոսյանը կրկին ակտիվ քաղաքականության մեջ է, հիշեցնեք մի անհիմն մեղադրանք, որ թուրքերը 2013-ին ներկայացրել են նրան :

Հիշեցնենք, որ 2013 թվականին Թուրքական InternetHaber կայքում թուրք լրագրող Ֆաթիհ Թեզճանն առաջարկել էր թուրք հասարակությանը մտահոգվել ոչ միայն Թուրքութ Օզալի մահվան հանգամանքների պարզաբանմամբ , այլ նաև հիշել թուրք ազգայնականների ղեկավար Արփարսլան Թյուրքեշի մահվան հանգամանքը: Թուրգութ Օզալը Թուրքիայի 45 և 46-րդ կառավարության ղեկավարն էր և 1989 թվականին ընտրվել նաև Թուրքիայի նախագահ:

Արփարսլան Թյուրքեշը մահացել է 1993 թվականին նախկին ԽՍՀՄ-ի Միջին Ասիայի երկրներ կատարած 12 օրյա այցելությունից հետո:

Մինչ օրս թուրքական հասարակության մեջ շրջանառվում է այն վարկածը, որ Օզալին թունավորել են, իսկ նրա այրի Սեմրա Օզալը պնդում է, որ ամուսնում թունավորել են զովացուցիչ ըմպելիքով, մկնդեղի դոզայով:

Լրագրող ֆաթիհ Թեզճանն էլ , լարելով իր երևակայությունը նմանություն է տեսել Թուրգու Օզալի և Արփարսլան Թյուրքեշի մահվան հանգամանքների միջև և վարկած է առաջ քաշել, որ Թյուրքեշն էլ մահացել է Հայաստան կատարած այցից հետո , երբ հանդիպել է նախագահ Լևոն Տեր- Պետրոսյանի հետ:

Արփասլան Թյուրքեշը եղել է ‘’Գորշ գայլեր’’ թուրք ազգայնական շարժման ղեկավարը, ով փորձել է ֆինանսապես և քաղաքականապես աջակցել Ադրբեջանի նախագահ Աբուլֆազ Էլչիբեյին Ադրբեջանում թուրք ազգայանական պետություն կառուցելու և պանթուրքիզմի գաղփարները տարածելու նպատակով:

Արփարսլան Թյուրքեշի նախաձեռնությամբ Եվվրոպայում ստեղծվել էր պանթուրքական հատուկ հիմնադրամ, որն աջակցում էր չեչեն գրոհայիններին և Ադրբեջանի նախագահ Էլչիբեյին: Արփասլան Թյուրքեշը Հայաստանի նախագահ Լևոն Տեր-Պետրոսյանի հետ հանդիպել է 1990 թվականին և փորձել է միջնորդի դեր խաղալ ղարաբաղյան հարցում: Իսկ 1992 թվականին Բաքվում հանդիպել է Աբուլֆազ Էլչիբեյի հետ նախագահական ընտրությունների ընթացքում:

Թուրքական կողմից փորձում էին շրջանառել այն վարկածը, որ Արփարսլան Թյուրքեշին ևս կարող էին դանդաղ գործող թույնով թունավորել կամ Հայաստանի նախագահ Լևոն Տեր-Պետրոսյանի հետ հանդիպումից հետո, կամ էլ Աբուլֆազ Էլչիբեյի հետ հանդիպումների ընթացքում:

Թուրք լրագրողը մոռանում է , որ Թյուրքեշը մահացել է 1997 թվականին Անկարայում և դժվար թե հայտնի լինի այնպիսի դանդաղությամբ ներազդող թույն, որը մարդու մահացության պատճառ դառնա յոթ կամ 9 տարի հետո: Լևոն Տեր-Պետրոսյանին տեղին ու անտեղի շատ բաներ են վերագրում, բայց այս մեկը երևակայությունից դուրս էր:

Ի վերջո 80 ամյա “գորշ գայլը’’ կարող էր մահանալ նաև ծերունական մեղքերի ծանրությունից, թեև Լևոն տեր-պետրոսյանը ճիշտ կլիներ , եթե իրապես թունավորած լիներ:
Աղբյուրը՝ armweeklynews.am