Հայկական կողմը մի քանի  օրն է հայտնում է Արցախ-Ադրբեջան սահմանագոտու գրեթե ողջ երկայնքով հակառակորդի զինուժի կուտակումների ու ակտիվ տեղաշարժի մասին:

ԼՂՀ նախագահի խոսնակը հայտարարել է, որ նման կուտակումներ միշտ լինում են, եւ դա չի նշանակում հարձակման փորձ: ՀՀ ՊՆ խոսնակ Արծրուն Հովհաննիսյանը հայտնել է, որ տոների նախօրեին կուտակումներ միշտ լինում են, այս անգամ սակայն ավելի շատ է:

Արցախ էր մեկնել ՀՀ ԶՈՒ Գլխավոր շտաբի պետ Յուրի Խաչատուրովը եւ հանդիպել Արցախի նախագահ Բակո Սահակյանի հետ: Քննարկվել են բանակաշինության հարցեր, ասվում է պաշտոնական հաղորդագրության մեջ:

Քառօրյա պատերազմի օրերին այս երկու գործիչների հակասական պահվածքը լայն քննարկման ու դժգոհության տեղիք է տվել Հայաստանում ու Արցախում: Մասնավորապես, այն առումով, որ երկուսն էլ փաստացի գիտեին ադրբեջանական զինուժի մեծ կուտակումների ու տեղաշարժերի մասին, սակայն առանձնապես կարեւորություն չէին տվել դրան: Բակո Սահակյանը հենց այդպես էլ փաստացի ասաց իր հետպատերազմյա ասուլիսում, իսկ Խաչատուրովի մասին եղավ հրապարակում, թե նա բիլիարդ խաղալիս է եղել եւ անտեսել է զգուշացումները:

Քառօրյա պատերազմը, մեր զինվորների հերոսություններից զատ, իր արդյունքներով ու քաղաքական նպատակներով մնում է բավական մութ, թեեւ շատ հանգամանքներ են բացահայտվել: Այս խնդրի վերաբերյալ հայկական մամուլում ու փորձագիտական շրջանակներում առայժմ քննարկումներ չկան տարբեր պատճառներով: Մասնավորապես, ինչու հայկական կողմը հրաժարվեց իր դիրքորոշումներից ու համաձայնվեց զինադադարին, որի արդյունքում ունեցանք տարածքային կորուստ, եղել է արդյոք պայմանավորվածություն, եւ ինչ է հայկական կողմը պահանջել այդ տարածքային կորստի դիմաց, եւ այլն:

Հակասական էր հատկապես բարձրաստիճան զինվորականության պահվածքը, երբ մասնավորապես պաշտպանության նախարար Սեյրան Օհանյանը մինչ օրս հայտարարում է, թե այն դիրքերը, որոնք զիջել ենք, անէական են: Ի՞նչ է նշանակում անէական: Նման հայտարարություն նույնիսկ քաղաքական գործիչներն իրավունք չունեն անելու, ուր մնաց զինվորականությունը:

Խնդիրների, հարցերի այս թնջուկը հավանաբար կպարզվի առաջիկայում, որքան էլ որոշ հանգամանքներ խնամքով լռության են մատնվում:

Մինչ այդ, ադրբեջանական զինուժի հերթական կուտակումների հանդեպ կարծես թե վերաբերմունքը փոխվել է, եւ նկատելի է, որ հայկական կողմը միջոցներ է ձեռնարկում եւ վերահսկում է իրավիճակը: Եվ դրա ապացույցը Բակո Սահակյանի ու Խաչատուրովի հանդիպումն է նոր կուտակումների ֆոնին:

Արդյոք այս նոր կուտակումները կհանգեցնեն Ադրբեջանի կողմից ռազմական գործողությունների ակտիվացման: Դժվար է ասել, քանի որ այս պահին փաստացի բացակայում է հանկարծակիության գործոնը: Մյուս կողմից, այն լիովին չի կարելի բացառել, քանի որ հայ-ադրբեջանական դիմակայության այս տարիների ընթացքում, ինչպես պնդում են փորձառու զինվորականները, տեղի է ունեցել էական մի բան՝ ադրբեջանցիները խոշոր հաշվով հաղթահարել են վախը հայերի հանդեպ: Դա տեղի է ունեցել հայկական ռազմա-քաղաքական ղեկավարության մոտ երկու տասնամյակ վարած անվճռական, անհասկանալի, զիջումների հակված քաղաքականության արդյունքում:

Ավելին, այդ քաղաքականությունը վախեր է ներարկել նաեւ հայ հանրությանը, առաջացնելով անհեթեթ մտայնություններ ու դիրքորոշումներ հայկական պետականության ինքնիշխանության ու անվտանգության խնդիրների հանդեպ:

Ժամանակն է վերականգնել այդ գործոնը, որն ավելի կարեւոր է, քան սպառազինության ու մարդուժի քանակական տարբերությունը: Այդ տարբերությունը քառօրյա պատերազմում դեր չխաղաց՝ հայ զինվորը չեզոքացրեց այն իր քաջությամբ: Սակայն քանի դեռ այդ գործոնը չի վերականգնվել, մենք զոհեր ենք տալու, եւ ավելի ու ավելի շատ: Ադրբեջանը դրա առիթը տալու է:

lragir.am