ՏԻԳՐԱՆ ՊԵՏՐՈՍԵԱՆՑ Կը գրէ.
Կարո՞ղ էք պատկերացնել, որ Փարիզի քաղաքապետը բիզնես-կառոյցներին վաճառի ֆրանսական թագաւորների Լուվրի պալատը, կամ Լոնտոնի քաղաքապետը վաճառի Ուինսթոն Չըրչիլի տունը, իսկ Հաւանայի քաղաքապետը աճուրդի հանի Ֆիտել Քասթրոյի տունը: Պատկերացրեցի՞ք: Դժուա՛ր: Նման բան անհնար է պատկերացնելն անգամ: Բայց վերադառնանք հայկական իրականութիւն:

Երբ 1917 թուականի դեկտեմբերի կէսերին Արամ Մանուկեանը եկաւ Երեւան, նրան` Վանի նահանգապետին, Արեւելեան Հայաստանի այդ պահի ղեկավարին ցնծութեամբ դիմաւորեցին: Երեւանի պատուարժան քաղաքացիներից մէկը` Ֆադէյ Քալանթարեանը, նրան նուիրեց իր համար ճարտարապետ Բորիս Մեհրաբեանի նախագծով այն ժամանակի Ցարսկայա փողոցում 1910 թուականին կառուցուած երկյարկանի տունը: Այս փոքրիկ շինութիւնն այդ պահից դարձաւ հայոց պատմութեան մաս: Այդտեղ 1917 թուականի դեկտեմբերի կէսերից մինչեւ 1919 թուականի յունուարի 29-ը` մինչեւ իր մահը, ապրել է Արամ Մանուկեանը: Այդ տանն է նրա մահից չորս ամիս առաջ ծնուել նրա դուստրը` Սեդան: Արամ Մանուկեանի մահից յետոյ այդ տանն է ապրել նրա այրին` Հայաստանի Հանրապետութեան խորհրդարանի պատգամաւոր Եկատերինա Զալեան-Մանուկեանը, 1920 թուականից սկսեալ` նաեւ Հայաստանի Հանրապետութեան երրորդ վարչապետ Համազասպ Օհանջանեանը` ընտանիքի հետ: (Փակագծում ասենք, որ Ցարսկոյէ փողոցը 1919 թուականին` Արամի մահուանից յետոյ, Հայաստանի կառավարութեան որոշմամբ անուանափոխուել է` դառնալով Արամի փողոց: 1921-1991 թթ. այն կրել է Սպանդարեան անունը, իսկ 1991-ին փողոցը վերստին վերստացել է Արամի անունը):
2005 թ. Երեւանի քաղաքապետարանը օտարել է Արամի, Բիւզանդի, Կողբացու փողոցներով եզրափակուած տարածքը:

Արամի տան հատուածը եւս ներառուել է օտարուած հողի մէջ: Այդ տարածքը գնել է «Գլենդել Հիլզ»-ը:
Քաղաքապետարանի ներկայացուցիչները երբեմն յայտարարում են, թէ Արամի տունը չի վաճառուել, այն տեղում է: Փա՛ռք Աստծոյ, որ «Գլենդել Հիլզ»-ը այն չի փաթեթաւորել ու տարել: Բայց մեր ոխերիմ թշնամուց աւելի վատ է վարուել. հանել է շէնքի ծածկը, առաջին-երկրորդ յարկերի կտուրները եւ արդէն 10 տարի սպասում է, թէ երբ այդ չորս պատերը կ՛աւերուեն, ու կը դադարի չեղած տան մասին խօսակցութիւնը:
Այո՛, Արամի տունը իր տակ եղած հիմնահողով վաճառուել է: Բայց` ոչ միայն շէնքի տակ եղած հիմնահողը, այլ նաեւ` այդ հողի վրայ գտնուող չորս պատը: Իսկ այդ պատերը Հայոց հոգեւոր պատմութեան մասունք են, քանի որ այդ պատերի ներսում եղած բնակարանում է ապրել եւ մահացել Արամ Մանուկեանը: Իրականում վաճառուել է ոչ թէ Արամի 9 հասցէի սովորական հիմնահողը, այլ` Հայաստան պետութեան հիմնադիր Արամ Մանուկեանի տունը:
Այսպէս կարելի է արդարացնել ցանկացած սրբապղծութիւն:
Մարդիկ մոռանում են, որ գործել ու գործում է մի բարոյական չափանիշ` չի՛ կարելի վաճառել ազգի մեծերի յիշատակը: Սա անհերքելի իրողութիւն է: Այս դէպքում փաստօրէն վաճառել են Երկրի բարոյական յիշողութիւնը:

դիմատետր մտքի բարեկամներ ֆեյբուքյան էջից