Քիչ առաջ Գյումրիում տված ասուլիսին ՀՀ գլխավոր դատախազն ասել է, որ Պերմյակովի արարքի համար  ի տարբերություն ՀՀ օրենսգրքի, ռուսական օրենսդրությամբ ավելի խիստ պատիժ է նախատեսված (Դիտավորյալ սպանության համար ՌԴ օրենսդրությամբ նախատեսվում է պատիժ՝ ընդհուպ մինչև գնդակահարություն): Սակայն միևնույն ժամանակ ասել է, թե՝ նկատի ունենալով, որ Հայաստանը և Ռուսաստանը Եվրոպայի խորհրդի անդամ են, իսկ Հայաստանում գնդակահարությունը վերացված է ԵԽ անդամ դառնալուց հետո,( ԵԽԽՎ անդամ երկրներում պատժի այդ տեսակը չի կիրառվում) նման պատժի սպասելն անիմաստ է:

Ինչպիսին կլինի պատիժը. կլինի համարժեք թե ոչ, ցույց կտա ժամանակը, իսկ դրանից հետո, ոճրագործին որտեղ էլ լինի, դժվար չէ գտնել — պատժելը: Այդ վիժվածքի ընտանիքը ևս պետք է պատասխան տա: Միայն թե պատասխան պահանջողները մինչև վերջ պինդ մնան: Թե չէ մեզանում արդեն սովորական է դարձել հուզվել, քննարկել, սակայն շատ կարճ ժամանակում մոռացության մատնել արտառոց դեպքերը:

Թե ինչ կպարզվի քննության ընթացքում, դրա որ մասը կհասնի հանրությանն, այլ հարց է: Հիմա կարևոր է պարզել Պերմյակովի գործողությունների իրական դրդապատճառը։ Կան տարբեր վարկածներ. Պարզ է, որ ջուր խմելու պատրվակով տուն մտած ու նույնիսկ անմեղ երեխային սրախողոխ արած ստահակը ստում է:

Քանի որ համացանցում պտտվում է հանցագործի հոր՝ Պավել Պերմյակովի Խարիզմաթ աղանդի հոգևոր հովիվ լինելու հանգամանքը, չի բացառվում, որ տղան ևս դրա հետևորդ լինի ու կոնկրետ ծրագիր իրականացնի, ընտրելով պատահական ընտանիք:

Այն որ կատարվածը ծրագիր է, դրա մասին երկու կարծիք լինել չի կարող, այլապես ինչու պետք է , հանցագործը այդպես նպատակաուղղված ցանկանար վերացնել ընտանիքի բոլոր անդամներին, ընդհուպ անմեղ ու ոչինչ չհասկացող երեխաներին այն էլ, վերջիններիս սրախողոխ անելով:

Վարկածներից մեկը ևս հավանական է՝ կատարվածը կազմակերպված գործողություն է, այլ պետության հատուկ ծառայությունների կողմից, Նպատակները կարող են տարբեր լինել, ընդհուպ հակառուսական տրամադրություններ հրահրելը։