Հրայր Թովմասյանը նախարար դառնալու առաջին իսկ օրերից փորձում էր հանրությանը ցուցադրել, թե որքան վճռական է իր ենթակայության տակ գտնվող համակարգում թերությունները վերացնելու հարցում: Մի անգամ նույնիսկ վաղ առավոտյան տեսախցիկների ուղեկցությամբ նոտարներին էր այցելել, տեսնելու համար, թե ով որ ժամին է գործի եկել:

Բայց կան օրինախախտումներ, որոնց վրա նախարարը ոչ միայն աչք էր փակում, այլև ամեն ինչ անում էր, որպեսզի դրանք չվերացվեն: Օրինակ, մինչև «Նոտարիատի մասին» ՀՀ օրենքի ընդունումը նոտար նշանակված անձինք նույն օրենքով իրավունք ունեին իրենց զբաղեցրած գրասենյակների տարածքը տնօրինել անհատույց:

Օրենքի 91-րդ հոդվածում գրված է. «Արդարադատության նախարարի կողմից նախկինում նշանակված և որակավորման քննություն հանձնած նոտարներն իրավունք ունեն իրենց նոտարական գործունեությունն իրականացնել նախկին նոտարական գրասենյակների տարածքներում, որոնք նրանց են հատկացվում անհատույց օգտագործման համար»:

Այս դրույթը տարածվում է մինչև օրենքի ընդունումը, այսինքն, մինչև 2002 թվականը որպես նոտար գործողների վրա: Սակայն նախարար Հրայր Թովմասյանի օրոք և նրա թողտվությամբ գրասենյակներն աճուրդով վաճառվեցին երրորդ անձանց, իսկ հին նոտարներին ստիպեցին թանկ գներով վարձակալել նախկինում քաղաքապետարանին պատկանող այս տարածքները:

Մեր աղբյուրները վկայում են, որ մասնավոր անձանց վաճառվել են Շենգավիթի նոտարական գրասենյակը, նաև Բաղրամյան 1 պողոտայի 1-ին փակուղու 14 հասցեում գտնվող գրասենյակը: Շենգավիթում գործող երկու հին նոտարները՝ Սվետլանա Բադիրյանն ու Անահիտ Մինասյանը, այս տարածքներն այժմ վարձակալական հիմունքներով են օգտագործում:

Իսկ Բաղրամյանի վրա աշխատող Էմմա Շաբոյանը, որը նոտարական գործունեությամբ զբաղվում է 1972 թվականից, հետևապես հին նոտարներից է, իր գրասենյակային տարածքի համար ամսական վճարում է 2 հազար դոլար վարձավճար: Այս գումարը վճարվում է ոմն Էդիկ Այվազյանի, որը տարածքի սեփականատերն է: Համաձայնեք, որ վատ չէ երեք հոգուց ամսական 6 հազար դոլար հենց այնպես գրպանը դնել…:

Հրապարակ