Երեկ անցնում էի Նժդեհի հրապարակով, զարդարված (զարդարանքի ոճը թողնենք մի կողմ, որը, չգիտես ինչու, մեզանում տարիներ ի վեր, գրեթե, չի փոխվում) հսկա տոնածառի շուրջը մութ ու ամայի էր: Ակամայից զուգահեռ անցկացրեցի Գերմանիայի քաղաքներից մեկի (ոչ մայրաքաղաքի) հետ, ուր հրապարակներում, դեկտեմբերի սկզբներից արդեն, գեղեցիկ տոնածառների շուրջ ամեն օր տոնական տրամադրություն էր ու եռուզեռ, իսկ երեկոները պարզապես հրաշք էր. այստեղ մարդիկ տաք գինի էին վայելում  ու անկեղծ ուրախանում: Առևտուրը եռում էր՝ վաճառվում էր Սուրբ Ծննդի վերաբերյալ գեղեցիկ փաթեթավորված ամենատարբեր առարկաներ ու շատ համեղ ուտեստներ( ի դեպ, իդեալական մաքրություն էր շուրջը):

Մի կողմ թողնենք, որ կարելի է նման միջոցառումներ կազմակերպել նաև մեր երկրում, որը կարող է համայնքային բյուջեին զգալի օգուտ բերել, եթե ճիշտ լուծում տրվի:

Իրոք, ցավալի է տեսնել մայրաքաղաք Երևանի սառցապատ փողոցներում մի կերպ տեղաշարժվող մարդկանց, որոնք հոգսերի տակ կքած, չեն էլ նկատում զարդարուն տոնածառը, ուր մնաց, թե երեկոն անցկացնեն հրապարակներում:

Քաղաքացիները, ինչպես երեկ ասաց բանկերից մեկի աշխատակիցը, արդեն երկուշաբթի օրվանից հերթի են կանգնել բանկերում, որ կարողանան վարկով Նոր տարի նշել:

[nggallery id=119]

Ռ.Ա.