Դեկտեմբերի 4-ին անհայտ անձինք հարձակվել ու ծեծի էին ենթարկել ակտիվիստ Գոռ Առաքելյանին, որն առողջական խնդիրների պատճառով չէր կարողանում պատասխանել հեռախոսազանգերին։

Armversion.am-ի թղթակիցը նրա հետ կապ հաստատեց սոցցանցի միջոցով. «Քանի դեռ պարզված չէ, չեմ կարող հստակ ասել, թե կոնկրետ ովքեր էին այդ անձինք, բայց ենթադրելով նրանց արած արտահայտություններից, կարող եմ ասել, որ սա ակնհայտ քաղաքական հետապնդում է, — տեղեկացրեց նա, — հիմնականում ականջս է վնասված, լավ չեմ լսում, աչքս է կապտած և թեթև կապտուկներ կան մարմնիս վրա»։

Այն հարցին, թե ի՞նչ է պատրաստվում անել, չի՞ դիմելու իրավապահ մարմիններին, Գոռը պատասխանեց. «Եթե ինքնազգացողությունս չլավանա, կդիմեմ բժշկի։ Ոստիկանություն չեմ դիմել, որովհետև նախ նրանք կորցրել են վստահությունն ինձ մոտ և, անկախ իմ դիմել չդիմելուց, հաստատ տեղյակ են միջադեպին և պարտավոր էին պատշաճ ձևով արձագանքել…»։

Դեպքի մանրամասները ներկայացնում ենք Գոռ Առաքելյանի նկարագրությամբ. «Գիշերը ժամը 1-2-ի կողմերն էր, տուն էի գալիս, տեսա՝ սիգարետս վերջացել էր, գնացի սիգարետ առնելու, երբ վերադառնում էի, Հասրաթյան փողոցի մայթեզրից մի փոքր խորք ընկած հատվածում մթության մեջ նկատեցի 3 հոգու, ովքեր ակնհայտորեն ինձ էին սպասում: Երբ անցա նրանց մոտով, մեկն ասաց՝ «էսի էդ……….-ը չի՞», արդեն ակնհայտ էր ինձ համար, որ իրենք կոնկրետ «միսիա» ունեն: Երբ գլուխս շրջեցի, որ տեսնեմ, թե ում կողմից «պատիվ ունեմ» վիրավորվելու, նրանցից մեկն ասաց. «Ի՞նչ ես նայում, արա, այ….», ես էլ պատասխանեցի, թե, տղերք, ձեր հետ խնդիր չունեմ, չեմ էլ ուզում, բայց պետք չի այդքան բանն անել. «Ինչքան բանը, այ ակտիվ մասսա», — ասաց ստահակներից մեկը, իսկ մյուսը կողքից ասաց՝ «Արա, սրանց հետ ինչ խոսալ, խոսալս որն ա, դրանք էտքան չկան, սրանց պետքա ա բռնես ու…»։  Սկսեց սեռական բնույթի հայհոյանքներ տալ իմ անձի, ընտանիքի ու ընկերների հասցեին, ինչին ես պատասխանեցի հետևյալ կերպով՝ «… ով ինչ ասեց ինձ ու իմ ընտանիքին, թող հաշվի իրա հորն ու մորն ա ասել…»: Այդ պահին 4-րդ ստահակը, որը գաղտագողի մոտեցել էր ինձ հետևի կողմից, հարվածեց մեջքիս, կիսաընկած վիճակում փորձեցի պաշտպանվել ու կոչ անել, որ սթափվեն, ինչին ի պատասխան, եկան մնացած երեքը և սկսեցին խառը հարվածներ տեղալ:

Այնուհետև, երբ արդեն հայտնվել էի գետնին, մի պահ նրանցից մեկն ասաց. «Հլը սպասեք, տենամ, սա՞ղ ա էս համբալը, թե՞ սատկավ», —  այդ պահին դադարեցրին խփելը: Երբ ձեռքը գցեց շորիս, որ ինձ քաշի, ես գլուխս բարձրացրեցի, ասացի՝ «կերազես, որ սատկեմ», —  ու այդ պահին տեսա, որ մոտ 30 մետր այն կողմից իբր թե անտեղյակ գալիս են 3 ոստիկան: Մոտենալուց հետո միանգամից բռնեցին թևերս՝ գոռալով հետևյալը. «Հանգստացի, հլը, արա», — դա այն դեպքում, երբ նրանց ներկայությամբ ու, ինչու չէ, նաև օգնությամբ այդ ծեծողները դեռ շարունակում էին խփել, իսկ նրանք պինդ ու ամուր կերպով բռնել էին ինձ: Մութ էր, շատ մութ, ուղղակի անցնող մեքենաներից մեկի լույսն ընկավ մեր վրա ու տեսա, որ ոստիկաններից մեկը կոչումով ենթասպա է: Մոտ 5 րոպե համատեղ ծեծից հետո, ոստիկաններից մեկն ասաց. «Ապե լավ ականջից արյուն ա գալիս արդեն», — որից հետո ոտքերիս խփեցին՝ գետնին տապալելու նպատակով, մինչ խելքս եկավ տեղը ու բարձրացա, ոչ ոք չկար…»:

Գոռ Առաքելյանն իր հիմնական գործն ու նպատակը համարում է առողջ հասարակության, արդար ու ինքնիշխան պետության կերտման մեջ ներդրում ունենալը. « Չեմ ընկճվում, լավ է լինելու, բայց հիմա ավելի շատ զբաղվում եմ առողջական խնդիրները կարգավորելով, ի նկատի չունեմ միայն վերջին դեպքը. նստացույցի ընթացքում բոլորս էլ հյուծվել ենք ու առողջական խնդիրներ ձեռք բերել…»։