Թերթի խմբագրականը հատվածաբար.

«Երբեմն զանազան լուրերը, քննարկումները և նույնիսկ հասարակական շարժումները առաջանում են ոչ միայն քաղաքական կամ տնտեսական շահագրգռվածությունից, այլև իրողություններին ոչ բավարար ծանոթ լինելու պատճառով։ Պարզ է, օրինակ, որ Ռուբեն Հայրապետյանը՝ որպես օլիգարխ, նախկին պատգամավոր և ՀՀԿ անդամ, պետք է պարբերաբար դառնա տարաբնույթ քննադատությունների թիրախ։ Սակայն նրա անվան հետ կապել ուկրաինական «Շախտյորի» ֆուտբոլիստի հնարավոր տրանսֆերը որևէ այլ թիմ, նշանակում է պարզապես ծանոթ չլինել պրոֆեսիոնալ ֆուտբոլի կանոններին։ Թե ինչ պայմաններով է «Փյունիկը» Հենրիխ Մխիթարյանին վաճառել (փոխանցել) «Մետալուրգին», իսկ վերջինս «Շախտյորին»՝ այդ ամենը, բնականաբար, կոմերցիոն գաղտնիք է։

Բայց միանգամայն ակնհայտ է, որ «Փյունիկի» և «Մետալուրգի» սեփականատերերը բացարձակապես ոչ մի լծակ չունեն՝ արգելելու իրենց պատկանող ֆուտբոլիստի տեղափոխումը։

Նույնը՝ օֆշորային սկանդալի «պատվիրատուների» փնտրտուքը։ Քանի որ մեր պաշտոնյաների կարծիքով՝ այն, ինչ գրվում է իրենց մասին, չի կարող ինքնաբուխ լինել, ամենուր «պատվիրատուներ» են փնտրում։ Մասնավորապես, ասվում է, որ այդ սկանդալը հրապարակային է դարձել ԱԺ նախագահի, այսպես ասած, հովանավորությամբ։ Այդ տեղեկատվությունը ոչ միայն անհեթեթ է, այլև առաջին հերթին՝ վիրավորական «Հետքի» մեր գործընկերների համար։ Եվ այստեղ էլ արժե մի փոքր ծանոթանալ իրողություններին։

Գործարար Փայլակ Հայրապետյանը վաղուց է բողոքում վարչապետ Տիգրան Սարգսյանից, Նավասարդ արքեպիսկոպոս Կճոյանից և գործարար Աշոտ Սուքիասյանից։ Ավելին՝ այդ բողոքները առնվազն մեկ տարի է՝ հրապարակվում էին մեր լրատվամիջոցներում։ Բայց մեզանից ոչ մեկը ժամանակ և ցանկություն չունեցավ խորանալու այդ բողոքների մեջ, բացի «Հետքից»՝ հենց դրա համար էլ այդ լրատվամիջոցը պատկանում է հետաքննող լրագրողների ընկերակցությանը։ Որքան շատ լինեն նման լրատվամիջոցները, այնքան լավ հասարակության համար։ Նրանք գնացին Փայլակ Հայրապետյանի հայտնած տեղեկատվության հետևից, և հենց դրա շնորհիվ է բացահայտվել օֆշորային գոտում գրանցված ձեռնարկությունը»։

Ամբողջությամբ՝ թերթի այսօրվա համարում։