Հերթական տարերային աղետը հսկայական վնաս պատճառեց առանց այն էլ չափազանց վատ պայմաններում ապրող հազարավոր գյուղացիական տնտեսությունների:

Կարկուտը մի քանի րոպեում ոչնչացրեց Արմավիրի և Արգածոտնի մարզերի 40 գյուղերի ցանքատարածությունների ու այգիների բերքը: Հազարավոր գյուղացիական տնտեսություններ հայտնվել են անելանելի իրավիճակում ու անլուծելի խնդրի առաջ՝ զրկվելով իրենց եկամուտի միակ միջոցից:

Հակակարկտային կայանների տեղադրումը մի քանի տարի առաջ լայնորեն լուսաբանվեց ու քարոզվեց՝ որպես գյուղացիական տնտեսությունների ապահով գոյության  հաստատուն ու վստահելի միջոց: Հեռուստատեսությամբ ու լրատվամիջոցներով գործընթացը գովերգում էր Արմեն Գևորգյանը, և եթե հիշողությունս ինձ չի դավաճանում, նշվում էր, որ այդ նպատակի համար երկիրը տարբեր ֆինանսական կառույցներից ստացել է մոտավորապես 60 ԱՄՆ մլն դոլար վարկ, որը ծանր բեռի նման ընկած է պետության հարկատու ժողովրդի ուսերին: Սակայն պարզվեց, որ ծրագիրը օճառային պղպջակ է, որը շատ արագ պայթեց, և ցույց տվեց որ եղածը փողերի անարդյունավետ մսխման խայտառակ օրինակ է:

Իսկ ո՞ւր է այդ գործընթացը գովերգող և խոսափողի մոտ բլբուլ կտրած Գևորգյանը: Այսօր մեղավոր են գյուղնախարարն  ու Արտակարգ իրավիճակների նախարարը, կարկուտն ու գյուղացին, սակայն ոչ Տարածքային կառավարման նախարար, փոխվարչապետ Արմեն Գևորգյանը: Չէ՞ որ նա էր վստահեցնում, որ գյուղացին պաշտպանված է կարկուտից և կարող է հանգիստ աշխատել հողի վրա:

Բոլորն են մեղավոր, սակայն չգիտես ինչու,  ճակատագրի սիրեցյալ Արմենչիկին ոչ ոք չի հիշում, երբ անհրաժեշտ է պատասխան տալ  աշխատանքի արդյունքների համար:

Տարածքային կառավարման նախարարը պատասխանատու է Տեղական ինքնակառավարման մարմինների և ՀՀ համայնքների գոյապահպանման ու զարգացման համար, սակայն նա պատասխան չի տալիս օրեցօր դատարկվող սահմանմերձ գյուղերի, համայնքային ավերված ճանապարհների, համայնքներում օրեցօր մեծացող աղքատության ու արտագաղթի համար: Նա կա, երբ պետական քաղցրաբլիթ են բաժանում, սակայն մոռացված է, երբ պատասխանատվության ժամն է գալիս:

Գտնում եմ, որ  հիշյալ քաղաքական այրն իր վերահսկողության բոլոր ոլորտները, բացի տեղական բյուջեի հարկերի հավաքումից, ամբողջովին տապալել է: Եվ այսօր, Արմեն Գևորգյանի անփառունակ ու ազգակործան գործունեության արդյունքում երկու մարզերի շինականները հայտնվել են ծանր ֆինանսատնտեսական իրավիճակում:

Որպես Տարածքային կառավարման նախարար՝ նա չի վերահսկում ՀՀ համայնքներում տիրող իրավիճակը, որի արդյունքում համայնքների բնակիչներն այսօր չեն զգում պետության գոյությունը: Գյուղերում և հանրապետական ենթակայության քաղաքներում մարդիկ թողնված են բախտի քմահաճույքին և լավագույն դեպքում, զգում են միայն, մարզպետարանների գոյությունն ու օգնությունը:

Կարծում եմ, որ նա պետք է պատասխան տա հակակարկտային կայանների տեխնիկական վիճակի ու անարդյունավետ օգտագործման համար:

Վոլոդյա Հովհաննիսյան

Պահեստի գնդապետ, Արցախյան ազատամարտի մասնակից