Ողջ ընտրարշավի ընթացքում ՕԵԿ-ի քաղաքապետի թեկնածու Արմեն Երիցյանը պնդում էր, որ հաղթելու է, նույնիսկ պատմում էր, թե ինչ դժվարությամբ է լքելու իր սիրած նախարարությունը:

Ես էլ ենթադրում էի, որ Արմեն Երիցյանի պես ծանրքաշայինի խաղի մեջ մտցնելով` իշխանությունն ՕԵԿ-ի համար ապահովելու է գոնե անցողիկության շեմի հաղթահարումը:

Գուցե նման սցենար եղել է, գուցե իշխանությունները` որպես ֆորսմաժորային տարբերակ, քննարկել են անգամ ՕԵԿ-ի հետ նաև քաղաքային մակարդակում կոալիցիա կազմելու տարբերակը:

Բայց ընդդիմության անզորությունն ու անօգնականությունը` ՀՀԿ-ի համար անպիտան դարձրին ոչ միայն ՕԵԿ-ի հետ կոալիցիա կազմելու, այլ նաև` Արթուր Բաղդասարյանի կուսակցությանն ավագանիում տեսնելու հեռանկարը:

Աշխարհում ընդունված պրակտիկա է, որ առանցքային ընտրություններում ձախողված թեկնածուն հրաժեշտ պետք է տա պաշտոնին: Խոսքը, տվյալ դեպքում, Արմեն Երիցյանի մասին է: Ընտրողները չեմ վստահել նրան ու կուսակցությանը և տրամաբանական ու արժանապատիվ կլինի, որ նա լքի կառավարությունը:

Ընդ որում, Երիցյանը չի գնահատվել ոչ միայն ընտրողի, այլ նաև` այն իշխանության կողմից, որի մասն է կազմում:

Կարո՞ղ էր, չէ, իշխանությունը համեստ մի թիվ «խփել»  նաև ՕԵԿ-ի ու Երիցյանի համար` նրանց դեմքը փրկելու համար:

Մի խոսքով` ՕԵԿը լքված է թե հասարակության, և թե իշխանության կողմից: Իշխանությանն Արթուր Բաղդասարյանի թիմը պետք չի գալու` գոնե մոտ ապագայում: Խորհրդարանում, օրինակ, հանրապետականների մեծամասնությունն արտահայտված է 70 պատգամավորով: Դա բավարար է` ցանկացած օրենքի ընդունման, կառավարության նախաձեռնությունները կյանքի կոչելու համար և ՕԵԿ-ն ընդամենը «բեռ» է:

Հասարակությունն էլ ՕԵԿ-ին չի վստահում, բայց այստեղ վիճակը փրկել հնարավոր է, եթե այս կուսակցությունը գոնե մեկ անգամ ցույց տա, որ սկզբունքային է, ինքնուրույն ուժ է և չի համակերպվում իրեն նվաստացնելու իրողության հետ:

Օրինակ, ՕԵԿ-ն այսօր արձանագրել է, որ ավարտված ընտրական գործընթացում ներգարվված է եղել կրիմինալը:

Նման գնահատականից հետո` տրամաբանական չէ մնալ մի կոալիցիայում, որտեղ եղանակ է ստեղծում կրիմինալի քաղաքական «տանիքը»:

Արթուր Բաղդասարյանը կանգնած է երկըտրանքի առաջ. կամ վերջնականապես վերածվել ՀՀԿ-ի խորթ ու մերժված որդու, կամ էլ` փորձել կուսակցություն դառնալ` իշխանություն կոչվածի մանր ու մունր բարիքները մերժելու գնով:

Սուրեն Սուրենյանց