Երկու շաբաթ առաջ, մասնավոր մի առիթով, զանգահարել էի Ներսես Նազարյանին: Այդ օրն ոչինչ չէր հուշում նրա՝ Երևանի ոստիկանապետի մոտալուտ պաշտոնանկության մասին. ոչ ինքնավստահ ձայնը, ոչ էլ՝ տրամադրությունը:

Նազարյանն օրեր առաջ աշխատանքից ազատվել է անակնկալ: Այլապես՝ առաջինն այդ մասին չէր իմանա լրագրողից և անհեթեթություն չէր որակի մեր գործընկերոջ հայտնած լուրը:

Ներսիկ Նազարյանը ոստիկանության աստիճանակարգում պատահական մարդ չէր, հետևաբար՝ նրա ազատումն ինչ-որ բանի վերջ է և ինչ-որ նոր բանի սկիզբ:

Ինչո՞ւ աշխատանքից ազատեցին գեներալին. այսօր Երևանում այս հարցը հետաքրքրում էր բոլորին՝ հասարակ տաքսիստից սկսած՝ մինչև քաղաքական գործիչն ու լրագրողը:

Ինձ միշտ զարմացրել է հակառակ հարցը՝ այդ ինպե՞ս է մինչև հիմա պաշտոնավարում Ներսիկ Նազարյանը: Առնվազն մի քանի պատճառով՝ նա վաղուց պետք է հրաժեշտ տված լիներ իր պաշտոնին:

Հայաստանի նախկին և ներկա նախագահներ Ռոբերտ Քոչարյանը և Սերժ Սարգսյանը հանրապետության ոստիկանապետի պաշտոնում գերադասելի են համարել թույլ պետերի ներկայությունը: Ներսիկ Նազարյանը լուրջ հակասություններ է ունեցել իր նախկին երկու վերադասների հետ, բայց դրանից նրա դիրքերը չեն սասանվել, ազդեցությունը չի պակասել: Ընդունված էր համարել, որ նա համակարգի ղեկավար է համակարգի ներսում: Ոստիկանության գործող պետը՝ Վլադիմիր Գասպարյանն ուժեղ պետ է և այս վիճակը չհանդուրժեց: Գասպարյանը փորձում է առավելագույն վերահսկողության տակ պահել համակարգը, իսկ այդ վիճակն անհամատեղելի էր Ներսիկի ինքնուրույնության հետ: Սա թերևս Նազարյանի պաշտոնանկության առաջին վարկածն է:

Երկրորդ. ոստկանությունում սկսվել էին բարեփոխումներ, որոնց պարագայում՝ չէր նայվում դեսպոտիզմի հետ ասոցացվող Նազարյանն այդքան պատասխանատու պաշտոնում:

Երրորդ. Ներսիկ Նազարյանը քավոր-սանիկական հարաբերություններ ունի ԱԺ նախկին մականունավոր պատգամավոր Ռուբեն Հայրապետյանի հետ, տալիս-առնում էր քրեական հարուստ անցյալ ունեցող մեկ այլ նախկին պատգամավոր Լևոն Սարգսյանի(Ալրաղացի Լյովիկ) հետ: Մի խոսքով՝ Նազարյանն ոստիկանությունում ներկայացնում էր, այսպես կոչված, քրեաօլիգարխիկ շերտերին: Սերժ Սարգյանը, գոնե հրապարակավ, փորձում է հրաժարվել նման կադրերից:

Չորրորդ. Ներսիկի պաշտոնանկությունը կարող է կապված լինել մամուլում օրերս տեղ գտած մի հրապարակման հետ, ըստ որի՝ ոստիկանության բարձրաստիճան սպաների հովանավորությամբ գործել է ֆինանսական մի բուրգ, որը տարբեր մարդկանցից կորզել է մոտ 2,5 միլիոն դոլար: Եթե Երևանի նախկին ոստիկանապետի անունն այս գործի հետ կապ ունի, այս պատմությունը, հազիվ թե, ավարտվի միայն պաշտոնանկությամբ:

Հինգերորդ. Երևանի ոստիկանապետի պաշտոնազրկությունը, ինչքան էլ տարօրինակ է, կարող է կապված լինել «Կարֆուրի» գործի հետ: Հայտնի է, որ հենց Նազարյանի ընտանիքին է պատկանում «Մոսկվիչկա» խանութների ցանցը: Հնարավոր է՝ Նազարյանը նույնպես խոչընդոտել է հայաստանյան շուկա «Կարֆուրի» մուտքին: Հայաստանի իշխանությունը՝ միջազգաին ճնշման ներքո, փորձում է վերացնել այն խոչընդոտները, որոնք կան մեծածախ առևտրի համաշխարհային գիգանտներից մեկի հայաստանյան գործունեության ճանապարհին: Ըստ այդմ, «խոչընդոտներից» մեկը զրկվեց պետական, վարչական ռեսուրսից:

Եվ վերջապես, ասում են, որ Վլադիմիր Գասպարյանը և Ներսիկ Նազարյանը լուրջ վեճ են ունեցել ապրիլի 9-ին: Նազարյանը կողմ է եղել ցուցարներին բռնի ուժով ցրելուն, Գասպարյանը դրան ընդդիմացել է: Եթե այս ինֆորմացիան ճիշտ է, ապա կարող ենք արձանագրել, որ դա նրանց վերջին վեճն էր, համենայն դեպս՝ համակարգի ներսում:

Վլադիմիր Գասպարյանն ոստիկանության ներսում հասել է այնպիսի ազդեցության, ինչպիսին ժամանակին ուներ Վանոն:

Վանոն Հայաստանը մաքրեց «օրենքով գողերից», հանցաշխարհի ներկայացուցիչներից:

Ասում են, որ Վովան նույնն անելու է օլիգարխների, նրանց հետ սերտաճած կրիմինալի հետ:

Կապրենք՝ կտեսնենք:

Սուրեն Սուրենյանց