Լրագրող Կարմեն Դավթյանը ֆեյսբուքի իր էջում գրել է.

«Լավ չեմ հասականում. Րաֆֆին նախագահական ընտրություններում չուներ շտաբի պետ:
Ավելին, իմ տեղեկություններով նա Հայաստան էր հրավիրել Հովհաննես Բաղրամյանի զարմիկին` Լևոն Բաղրամյանին, որպեսզի նա ղեկավարի իր շտաբը. Լևոնն և նրա շրջապատը մի քիչ տարկուսաքնի մեջ էին, հո վտանագավոր չէ, հո եսիմ ինչ չի՞ լինի, որ գա Հայաստան:
Գոնե ես պատասխանում էի, որ ոչ` վտանգավոր չէ, պարզապես շատ կհիասթափվի, բայց թող գա,. և ` մեզ հետքրքիր կլինի, և իրեն հետաքրքիր կլինի, փորձառություն ձեռք կբերի, մեր ղադրը կիմանա, նոր մշակույթ կբերի իր հետ Նահանգներից:
Լևոնը մասնակցել էր Օբամային ընտրարշավին, աշխատում էր ԱՄՆ կոնգրեսում:
Րաֆֆին, իրեն հատուկ առաջ-հետ մարտավարությամբ էն ժամանակ հավաքել էր Ժառանգության ժողովրդին, բա` ոնց անենք, բա ով լինի շտաբի պետը, ծամել-ծամծել էր, բան չէր ասել, որովհետև զգացել էր, որ թիմն առանձնապես շահագրգիռ չէ Լևոնի գալով: Հետն էլ, ըստ ամենյանի, կար ոչ հայստանցի շտաբի պետ ունենալու խնդիրը:
Ինչու եմ այսքան երկար-բարակ գրոտում:
Որովհետև այսօր ես աթոռից ընկել եմ ու դեռ չեմ կանգնել:
Հաա~, ընկած տեղից եմ գրում:
Բանն այն է, որ նրա այս անգամվա պետը` համարյա Չուկոտկայից է… շտաբի. ոչ անհայտ, բոլորիս կողմից «շոյված», ադամանդե ՕԵԿ նշան (ա~խ, սիրելի Կոելյո) դոշին խփած-ման եկող, բոլոր լրագրողների «կայֆի» աղբյուր, որովհետև նրա մի միտքը այնքան կապ ունի իր «մույսի» հետ, որ իմ նյութերից մեկն` իրեն նվիրված ուներ հետևյալ վերանգիրը. «Կեսար, լաչառություն մի արա, թե չէ կգամ կեսարյան կանեմ», մի խոսքով` Գագիկ Բաղդասարյանն է:
Սրանով կարծես ասված է ամեն ինչ:
Ուզում եմ հարցնել. Իսկապե՞ս ինքն է շտաբի պետը…
Եթե այո, ապա իշխանություններն ու ԲՀԿ-ն կարող են հանգիստ քնել… իրենք նման վատություն, քան արել է Ժառանգությունն իրեն, երևակայել հնարավոր չէ:
Հ.Գ. Իսկ եթե սույնին շտաբ են «դավերյա» արել, որ փող ծախսի, ապա… փողի օգուտը չի փոխհատուցվի` բոլոր մնացած կարգի վնասների կողքին:
Մարդն ադեկվատ չէ:
Կապրեք`կհամոզվեք»: