«Հայկական Վարկած»-ի արտերկրի  ընթերցողները պարբերաբար իրենց մտահոգություներն  են կիսում Հայաստանում տիրող անհամերաշխ ներքաղաքական իրավիճակի վերաբերյալ:

Նրանք, օրինակ բերելով Հռոմի նորընտիր Պապի քայլերը (այսօր Ֆրանցիսկոսը հայտարարել է, որ պատրաստվում է կրկին խախտել ավանդույթը՝ պահքի շրջանի կարևորագույն պատարագը մատուցելով ոչ թե Սրբ. Պետրոսի տաճարում, այլ երիտասարդների բանտում), նկատում են, թե արդյո՞ք դա չէ հոգևոր առաջնորդի իսկական դերակատարությունը՝ լինել տառապյալների կողքին։  Եվ հարց են տալիս՝ «Տեսնես մեր Կաթողիկոսը կանե՞ր նման մի բան»:

Ահա, թե ի՞նչ են մեզ գրում մեր ընթերցողները.

«Ինչ վատ կլիներ, որ Ամենայն Հայոց Կաթողիկոս Գարեգին Բ-ն, Սերժ Սարգսյանին և Րաֆֆի Հովհաննիսյանին Ծաղկազարդի տոնին հրավիրեր Էջմիածին՝ պատարագին միասին աղոթելու, հետո գնային վեհարան՝ առանձնազրույցի, ու մտածեին այն ելքերի մասին, որ ազգը կհաներ այս վիճակից: Չէ՞ որ ամբողջ ազգը դրան է սպասում»: