Այն, որ հանրային գերակա շահի անվան տակ Երևանի Կենտրոնում կատարված կառուցապատումների ծրագիրը վերածվեց հանրային գերակա «քցոցիի»` արդեն կասկածից վեր է: Դրա մասին են խոսում և′ ՄԻ Եվրոպական դատարանի վճիռները, և′ անտուն մնացած բնակիչները, որոնք բողոքի ակցիաներով շարունակում են պայքարել իրենց իրավունքների վերականգնման համար, ինչպես նաև դեռ դատարաններում քննվող քրեական գործերը` այն անձանց վերաբերյալ, որոնց նախաձեռնությամբ կամ մասնակցությամբ յուրացվել են նոր բնակարանի հույսով ապրող մարդկանց վճարած միլիոնները:

Դրանցից մեկն էլ ՀՀ հատուկ քննչական ծառայության քննած «Գապբնակշին», «Նարեկ-Դավիթ» և «Նարեկ-Գրադ» ՍՊ ընկերությունների տնօրեն Գագիկ Պապոյանի ու նրա գործընկեր Սիմոն Աղազարյանի վերաբերյալ քրեական գործն է, որի դատաքննությունն ընթանում է Կենտրոն և Նորք-Մարաշ վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության դատարանում:

Խոսքն այս դեպքում Արամի 72 — 80 և Եկմալյան փողոցի նորակառույցների մասին է, որտեղ բնակարանները միաժամանակ վաճառվել են մի քանի հոգու` չնայած ի սկզբանե ապագա սեփականատերերի հետ եղել են առուծախի նախնական պայմանագրեր, որոնց հիման վրա էլ այդ անձինք միլիոնների վճարումներ են կատարել:

Ըստ մեղադրանքի` Գագիկ Պապոյանը, հանդիսանալով անհատ ձեռնարկատեր, ինչպես նաև «Գապբնակշին», «Նարեկ-Դավիթ», «Նարեկգրադ» ՍՊԸ-ների տնօրեն, խաբեությամբ ու վստահությունը չարաշահելու եղանակով, բնակարաններ վաճառելու պատրվակով, միասնական դիտավորությամբ հափշտակել է բազմաթիվ քաղաքացիների առանձնապես խոշոր չափերի` 10.202.947.840 դրամ արժողությամբ գույքը:

Իսկ Սիմոն Աղազարյանը, հանդիսանալով «Գապբնակշին» ՍՊԸ փոխտնօրեն, նույն ընկերության տնօրեն Գագիկ Պապոյանի հետ նախնական համաձայնությամբ, ՀՀ Կառավարության 2004թ. հունիսի 17-ի թիվ 909-Ն որոշմամբ իրացման գոտի ճանաչված՝ Երևան քաղաքի Արամի փողոցի 72-80 հասցեում հիշյալ ընկերությանը հատկացված 3850 քմ մակերեսով հողատարածքում կառուցվող բազմաբնակարան շենքում բնակարաններ վաճառելու պատրվակով, 2005–2011թթ. ընթացքում բազմաթիվ քաղաքացիների վստահությունը չարաշահելով, նրանց հետ կնքած` բնակարանների առուվաճառքի նախնական պայմանագրերի հիման վրա միասնական դիտավորությամբ Գագիկ Պապոյանի հետ գանձել ու հափշտակել են 1.253.891.550 դրամ:

Այս գործով անցնող տուժածները 250 հոգուց ավելի են, որոնցից 23-ը` ԱՄՆ-ի, Ռուսաստանի Դաշնության, Ֆրանսիայի, Իսրայելի, Իրանի Իսլամական Հանրապետության  բնակիչներ են: Իսկ հայաստանյան խաբվածների մեջ կան դատավորի ազգականներ, նաև պատգամավոր: Խաբվածներից մեկը ԲՀԿ-ական պատգամավոր, տարբեր աղմկահարույց պատմություններից մեզ հայտնի Արարատի մարզի Շահումյան գյուղի բնակիչ Կարապետ Կարապետյանն է` Յուվեցի Կարոն:

Ի դեպ, խաբված սեփականատերերը իրենց ասուլիսներում և բողոքի ակցիաներում բազմիցս անդրադարձել են այս գործի նախապատմությանը` նշելով, որ Գագիկ Պապոյանը պատասխան է տալիս ուրիշների գործած հանցանքների համար: Տուժածներից Սոնիկ Մաղաքյանը ԶԼՄ-ների հետ հանդիպման ժամանակ հայտնել էր հետևյալը. «Գ.Պապոյանը ուղղակի կառուցապատող է, իսկ իսկական մեղավորները մնացին կուլիսներում: Նա իր պարտականությունը կատարել է, իսկ նրա մեղքը նրանում է, որ նման գործի մեջ է ներքաշվել: Շենքը կառուցվել է 2004-2005 թթ, սակայն 2007 թ. Երևանի քաղաքապետ Երվանդ Զախարյանը արդեն կառուցվող շենքի տակի հողը նվիրել է Երևանի քաղաքապետարանի ավագանու անդամ Անդրանիկ Խալոյանին, ով մի քանի տարի անց որոշել է, որ ինքը այդ 50 բնակարանի տերն է: Գ. Պապոյանը հարկեր չվճարելու պատճառով շատ լուրջ խնդիրներ ուներ, որի վրա աչք են փակել բոլորը, որոնք էլ հետագայում բնակարաններ են ստացել այդ շենքից: Այս գործի հետ կապ ունեն դատախազությունը, հարկայինը, Արդարադատության նախարարությունը: Մասնավորապես, հարկայինի պետը` Գևորգ Ներսիսյանը, նրա գործընկեր Խորեն Թադևոսյանը, իբր ներդրել են շենքում 100 հազար ԱՄՆ դոլար, և ստացել 300 հազարական դոլար շահույթ:

 ՀՀ ԱԺ նախկին պատգամավոր Հարութ Փամբուկյանը, ով 2 մլն ԱՄՆ դոլար էր ներդրել գործում, հասկանալով, որ իրեն խաբում են, եկել և մեր վրա է ուժը պատել: Նա մեզանից վերցրել է այդ բնակարանները: Մի բնակարանը մի քանի օրվա ընթացքում մի քանի անգամ վաճառվել է, և Արդարադատության նախարարությունը աչք է փակել դրա վրա:

 Իսկ դատավոր Ռուբեն Ներսիսյանի մայրը չունեցած սեփականության դիմաց ստանում է 0.5 մլն դոլար արժողությամբ բնակարան»:

Մեկ այլ տուժող` Վահան Սարուխանյանը, ում տունը քանդել են 2006-ին` խնդրո առարկա շենքը կառուցելու նպատակով, լրագրողներին հայտնել է նաև իր կատարած աշխատանքների և բարձրաստիճան անձանց հետ հանդիպումների մասին. «Մեզ խոստացել էին, որ բնակարան կտան: Ես այն տունը, որը ինձ էր խոստացվել, վերանորոգել եմ…, մնացել էր մանրահատակը խփել: Հիմա ասում են, որ դու բնակարան չունես այստեղ: Ես բոլոր բարձրաստիճան պաշտոնյաների հետ եմ հանդիպել, որևէ արդյունք չկա, իսկ նոյեմբերի 2-ին հանդիպել եմ ՀՀ նախագահին, ով ասաց, որ հարցս կլուծվի…»:  

 Փաստորեն, մինչ օրս հարցը դեռ չի լուծվել: Պարզապես սեփականատերերի հետևողական պայքարի արդյունքում, նախընտրական շրջանում հաջողվել է կալանքի վերցնել արդարադատությունից անընդհատ խուսափող վերոնշյալ երկու  երկու անձանց:  Բայց նույնիսկ այս դեպքում դժվար է ասել` խաբվածները կկարողանա՞ն վերադարձնել իրենց կորցրած բնակարանները, թե՞ սա հերթական բեմադրությունն է` քավության նոխազների դերակատարմամբ, որոնց ժամանակավորապես փակի տակ են պահում` քաղաքական անկայուն վիճակը ավելորդ անգամ չսրելու և Ազատության հանրահավաքային հրապարակը նոր էլեկտորատով չհամալրելու համար: Այս համոզմանը նպաստում է նաև այն հանգամանքը, որ խաբելու այդ ողջ գործընթացը սկսվել է Ռ. Քոչարյանի իշխանավարության ժամանակ և շարունակվել Ս. Սարգսյանի օրոք. այսինքն 8 տարի շարունակ գործել է հանցավոր շղթան, տուժածներն անընդհատ բարձրաձայնել են այդ մասին, սակայն ոչ ոք չի կանխել այդ շղթայի գործունեությունը և ժամանակին չեն մեկուսացրել մեղավորներին: Ստացվում է, որ վերջիններիս հովանավորները շատ բարձրաստիճան անձինք են, որոնց երկրի նախագահը կամ չի ցանկանում նեղացնել, կամ «կիսվում է…»: Ուստի չի բացառվում, որ նախագահի` իր պաշտոնը վերստանձնելուց և քաղաքական վիճակի կայունացումից կարճ ժամանակ անց, կալանավորվածներն ազատ արձակվեն:

Էլմիրա Մարտիրոսյան