Նախկին փոխոստիկանապետ Ռոբերտ Մելքոնյանը ֆեյսբուքի իր էջում գրել է.

«Գյոթեն «Էգմոնտում» ասում է. «Մարդուն թվում է, թե ինքն է արարում իր կյանքը, որ սեփական գործողությունները կառավարվում են իր կամքով: Իրականում, մարդու մեջ նախապես դրված սրբազան ուժերը նրան անկասելիորեն առաջնորդում են իր ճակատագրին ընդառաջ»:
Մեր բոլորիս բանական ողջ պոտենցիալը, հասարակության ամբողջ սերուցքը պետք է ոչ թե գուշակի, այլ հաճախ փորձի կանխորոշել վաղվա օրվա իմաստն ու էությունը: Եվ այն, թե ինչպիսի կոնկրետ խնդիրներ հարկ կլինի լուծել վաղը, մյուս օրը, և միաժամանակ նշել այն, թե ինչպես և ինչ ճանապարհով, ինչով լուծել:
Երևի թե դժվար չէր գլխի ընկնել, որ այս հանդարտ, հանգիստ, գուցե նաև կանխատեսելի գործընթացները անպայմանորեն կհարամվեն, որ կկատարվեն մի ինչ-որ անկանխատեսելի, անսպասելի բաներ…Անխուսափելի մի արարք, մի իրավիճակ, որը կարծես մշտապես հետապնդում է մեզ, որը կարծես բոլորիս ճակատագիրը լինի, ուղեկիցը մեր գոյության ողջ ընթացքում:
Պատճառը գո՞ւցե մենք ենք, բոլորս…
Աշխարհը, իհարկե, հետևում էր մեր ընտրությունների քարոզարշավի ընթացքին, արդեն կային դրական արձագանքներ, հույսի նշույլ, որ այս անգամ կանենք իրոք լավ ընտրություններ, առանց շահարկումների և կասկածների…Բայց չէ, ինչպես, բա մեր դառը ճակատագի՞րը…
Եվ տեղի ունեցավ ամենաանհավանականը…
Իմ կարծիքով, այն ինչ կատարվում է մեր պետության մեջ, մենք բոլորս ենք մեղավոր, բոլորս` անխտի’ր…Եթե ոճրագործ է մեկը, ոճրագործ ենք բոլորս, թեկուզ հենց միայն նրա համար, որ ծնվում և գոյատևում են նման տականքներ,սրիկաներ, որը բոլորիս անտարբերության, ողջ քաղաքական-հասարակական անկատար, գավառական մակարդակի հարաբերությունների արդյունքն է, որի հիմքը դրվեց հենց 90-ականներին…
Չէ’, դեռ մեր ժողովուրդը, մեր հասարակությունը, «լուրջ» և «անլուրջ» քաղաքական ուժերը շատ ճանապարհ ունեն անցնելու, տարիներ են պետք լիարժեք կայանալու համար…

Հ.Գ. «ՖԲ»-ի քաղքենի, քաղաքական ֆանատիկ, զոմբիացված օգտատերերին և նաև համապատասխան դաշտերում արածող ֆեյքուլիկներին խորհուրդ կտամ էլի չշահարկել, չմեղադրել իշխանություններին: Յուրաքանչյուր անձ, քաղաքացի, քաղաքական ուժ թող իր մեջ փնտրի պատասխանները…»: