Գուսան Հայկազունը  մերօրյա  այն ստեղծագործողներից է, որին ոգեշնչել է Արցախյան գոյամարտը: Նրա միայն «Գետաշեն» երգը բավական է, որ սերունդները գնահատանքով մոտենան վարպետի գործին:

Գուսանական արվեստը ունի գոհարներ, որոնք սիրում է մեր ժողովուրդը ու սերնդե սերունդ փոխանցում, սակայն գուսաններն իրենք մեր իրականության մեջ փնտրված ու գնահատված չեն: Այս մասին մեզ պատմեց ինքը սիրված գուսան Հայկազունը.

—Մի քանի խոսքով պատմեք, թե ինչպե՞ս դարձաք գուսան:

-Մասնագիտությամբ շինարար ինժեներ եմ և ոչ մի առնչություն չեմ ունեցել երգի հետ: Որպես Գուսան՝ ծնունդն եմ Արցախյան շարժման: Ես ինձ համարում եմ Գողթան աշխարհի գուսանների ժառանգորդ և հպարտորեն կրում եմ Գուսան Հայկազուն անունը:

—Գուսանը պետք է լինի իր երկրի, իր ժողովրդի և իր ժամանակի լավ ու վատ երևույթների արտահայտողը: Մենք  ունե՞նք  գուսաններ:

— Ունենք շնորհալի երգահաններ, որոնցից  մի քանիսին շնորհել եմ գուսանի կոչում և առաջիկայում  ևս երկուսի կշնոհեմ : Գուսանները կարող են միավորվել ազգային գուսանական երգի պահպանման գործի շուրջ ու մենք որոշակի արդյունք անպայման կունենանք: Ես իմ երգերով աշխատում եմ բարձրացնել մեր բանակի ու ազգի ոգին, դաստիարակել մատաղ սերնդին:

— Փաստորեն որոշակի հասարակական պահանջ է դրված  գուսանի առջև : Բավարարո՞ւմ է ձեզ  արցախյան հաղթանակից հետո երկրում առկա մթնոլորտը: Կա՞ ոգեշնչող տեսլական:

-Հաղթանակից հետո ապաշնորհ ղեկավարների շնորհիվ՝ երկրում առաջացել է անհավասարության, անօրինականության, թալանի ու օլիգարխիայի մթնոլորտ: Ուզում եմ հավատալ ,որ վերջապես կունենանք ազգային մտածելակերպ ունեցող իշխանություն և կփոխվի ամեն ինչ:

—Ին՞չն  է Ձեզ   ամենից  առավել  անհանգստացնում մեր երկրում:

-Օտարամոլությունն ու օլիգարխիան:

— Գուսան Հայկազունը  հիասթափվա՞ծ է:

-Ես հավատում եմ իմ ազգի ու երկրի ապագային ու երբեք չեմ հիասթափվում:

—Ին՞չ  երազանքներ ունեք:

-Տեսնել իմ Հայաստանը միացյալ, հզորացած, իսկ ազգիս՝ ուրախ ու ապահով:

—Բավարարո՞ւմ է ձեզ  երիտասարդ գուսանների նկատմամաբ վերաբերմունքը:

-Իհարկե ոչ, Մշակույթի նախարարության կողմից անտեսված ու մոռացված է գուսանն ու գուսանական արվեստը:  Նրանք, իրենց երգերով, ազգի միասնության ու երկրի հզորացման համար են պայքարում: Պատերազմի ժամանակ պատրաստ են լինելու զինվորի կողքին, խաղաղ ժամանակ՝ ժողովրդի, ինչպես եղել են Գողթան Գուսանները:

—Ձեր խրատն այսօրվա  երիտասարդին:

-Հայրենիքից ու ազգից վեհ բան չկա աշխարհում: Վերականգնենք մեր նախնյաց ազգային ավանդույթները և ջնջենք ոչ ազգայինը: Սիրեք մեր երկիրը ծնողից առավել:

Զրուցեց՝  Գարիկ Ավետիսյանը