Հրանտ Դինքին Հայաստանում ճանաչեցին իր մահից հետո, սակայն ճիշտ չճանաչեցին. այս մասին այսօր լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ ասել է Թուրքիայում լույս տեսնող «Ակօս» թերթի նախկին աշխատակից, Հրանտ Դինքի ընկեր Տիրան Լոքմագյոզյանը:

«Նրան չսպանեցին Թուրքիայում որպես հայ ազգայնականի, ինչպես մտածում են Հայաստանում: Եթե նա լիներ այդպիսին, ապա նա կապրեր, քանի որ Թուրքիային միշտ պետք են ներքին և արտաքին թշնամիներ, և իրականում Թուրքիան օգտագործում է այդ թշնամիներին  իր քաղաքական շահերի համար»,-նշել է Լոքմագյոզյանն ու ավելացրել, որ Դինքը  խոսում էր որպես հայ, բայց Թուրքիայի քաղաքացի. ինքը երրորդ ուղի էր բացել: Մարդիկ հասկացան, որ նա մի ուրիշ բան է ասում, և իզուր չէ, որ իր թաղմանը թուրք ազգայնականներ էին ներկա:

Տիրան Լոքմագյոզյանի խոսքով, Հրանտ Դինքի սպանության իրական մեղավորները չբացահայտվեցին, և այս փաստը ցույց է տալիս, որ դատարանն այդքան էլ ազատ չէր իր գործունեության մեջ: Ըստ նրա, մարդասպանն ավելի թեթև պատիժ ստացավ, քան սպանության պատվիրատուն, ով զենք էր տվել նրան ու հուշել սպանել:

Դինքի ընկերը Հրանտ Դինքի կյանքը, գործունեությունն ու մահը նմանեցրել է հայ մեծ գրող, Թուրքիայի խորհրդարանի երբեմնի պատգամավոր Գրիգոր Զոհրապի կյանքին, գործունեությանն և մահվանը:
«Գրիգոր Զոհրապը մի հայ էր, որ պառլամենտում ու դրսում ազատ խոսում էր, թե՛ որպես հայ, թե՛ որպես Թուրքիայի քաղաքացի: Նույն մտածմունքներն ուներ Հրանտը: Նրանք երկուսն էլ մտածում էին, որ եթե Թուրքիան մարդավայել պետություն լիներ, այն ժամանակ հայերն էլ հանգիստ կապրեին, և հայ-թուրքական հարաբերությունները կլավանային: Բայց երկուսի ավարտն էլ նույնը եղավ.100 տարի առաջ ունեինք Գրիգոր Զոհրապ, 100 տարի հետո ունեցանք Հրանտ Դինք»,- նշել է նա, ընգծելով, որ  երրորդ Հրանտ կամ Զոհրապ, երևի, կունենանք մի հարյուր տարի հետո: