Երեկ, խոսելով սոցքարտերի նոր տեսակի մասին, խոստացա պատմել, թե ինչ պայմաններում են դրանք տրամադրում:

Անձնագրային բաժինները եղել և մնում են ոստիկանության թիվ 1 խնդիրը, թե կոռուպցիայի, թե սպասարկման որակի, թե կադրային և թե շենքային տարրական պայմանների բացակայության առումով: Այսինքն՝ այն ամենը ինչ հարկավոր է նորմալ աշխատանք ապահովելու համար:

Շենգավթի անձնագային բաժանմունքը աշխատում է դեռևս սովետ-միությունից մնացած կահավորանքով: Վերաբերմունքն էլ խորհրդային ժամանակների է՝ առանց դեմքիդ նայելու ատամների արանքից նետում են հարցիդ պատասխանը ու անցնում հաջորդին:

Երբ մոտեցա աշխատակցին ինձ ասաց, որ սոցքարտի համար պետք է դիմում գրել և մի 3 օրից գալ վերցնելու սոցքարտը: «Ինչո՞ւ» հարցի պատասխանը աշխատակիցը չուներ.«Էդպես է»,- ասաց նա, ու մի ձեռքով բռնելով հովացուցիչի քամուց փախչող թղթերը մյուսով լրացնելով, արդարացավ՝«անջատում ենք խեղդվում ենք»:

Ինչևէ, նախկինում պլաստիկ սոցքարտերը տրվում էին 10 -15 րոպեում: Նեկայումս տեղեկանքի տեսքով է, ասել է թե՝ տեխնիկապես ավելի հեշտ է տրամադրելը: 3 օրվա ընթացքում տալու ֆենոմենը չհասկացա, նամանավանդ, որ ես արդեն ունեի սոցքարտ և դրա պատճենն ինձ մոտ էր: Մարդկանց երկու անգամ տանել բերելու իմաստն էլ մնաց բացատրության կարոտ:

Սոցքարտերը մի յուրօրինակ պատիժ են դարձել քաղաքացիների գլխին. մեկ ասում են դրանք օրենքից դուրս են, մեկ թե՝ դրանք պարտադիր են ցանկացած գործարքի համար: Իսկ բանկերը, հաստատապես, առանց սոցքարտի գործարք չեն կատարում: Ստացվում է, որ երկրի բանկային համակարգը դեմ է գնում երկրի օրենքին: Սակայն սա այլ խոսակցության թեմա է:

Նախ՝մի առաջարկ, կարելի էր ընդամենը սոցքարտի համարը դակել անձնագրում որևէ տեղ, և այն կդադարեր դառնալ հավելյալ քաշքշուկի առարկա, ինչու չէ, կնվազեր նաև կորցնելու հավանականությունը:

Շենգավիթում հերթ էր, ասացին պետք է դիմում գրել, դիմումը գրեցի պարզվեց, որ անձնագրի պատճենն է պետք: Ասացին՝ իջեք ներքև, այնտեղ կա: Առաջին հարկում պատճենահանում չկար.ավելի շուտ կար, բայց շենքից դուրս դիմացի մայթի բուդկայում:

Ստացվեց, որ քաղաքացին պետք է մի պատճեն հանելու համար իջնի ներքև, դուրս գա շենքից, կիասքանդ փողոցի փոշու մեջ սպասի, որ պատճեն հանվի, իսկ դրա փոխարեն առաջին հարկում վարսավիրանոց ու ճաշարան աշխատի: Ճաշարանը դեռ հասկացանք…

Հետաքրքիր է տեղյա՞կ է ոստիկանապետը, որ Շենգավիթի անձնագրայինի շենքում, որտեղ բնակչին նորմալ ու արագ սպասարկելու համար պատճենահանման սարք դնելու մի  փոքրիկ տարածք չի գտնվել,  ողջ առաջին հարկը, որը նաև սպասասրահ է, վերածվել է «բիզնես կենտրոնի», որտեղ գործում է Ճաշարան, որից օգտվում են նաև շրջակայքի մարդիկ և… վարսավիրանոց:

Ռ.Ա.