Ցվետանա Պասկալևայի Armenian Music Center-ի հետ համատեղ ստեղծած «Ղարաբաղի վերքեր» ֆիլմաշարը թարգմանվել է վեց լեզվով, որի շնորհանդեսը տեղի կունենա նոյեմբերի 18-ին:

«Սա իմ 20 տարիների աշխատանքի արդյունքն է: Հայաստանի Հանրապետության 20-ամյա տարեդարձը համընկնում է հայկական հողի վրա իմ ապրելու 20 տարիների հետ»,- նշեց Պասկալևան այսօր լրագրողների հետ հանդիպմանը: — Ես Հայաստան ընկա պատահականորեն: Ուսանող էի այստեղ, հետո, երբ գնացի Մոսկվա, լսեցի արցախյան պատերազմի մասին: Շատ կարդացի ու երբ գալիս էի որպես լրագրող, արդեն գիտեի՝ ուր եմ գնում»: Ցվետանան հատկապես տպավորված էր Գետաշենից. «Այն ինչ տեսա  Գետաշենում, ինձ մոտ կասկած չթողեց, որ որպես լրագրող պետք է աշխատեմ  ու օգնեմ մարդկանց»:

Հիշելով պատերազմական տարիները և այդ ընթացքում իր արած աշխատանքը՝ Պասկալևան ասաց, որ 20 տարի անց, հետ նայելով անցյալին՝ բոլորովին չի ափսոսում, որ թողել է ասպիրանտուրան ու անցել բոլոր այդ վտանգների միջով:

«Այն ժամանակ ես չէի մտածում ոչ մի այլ բանի մասին, միայն մտածում էի այդ մարդկանց մասին»,- հիշեց Պասկալևան. իրեն ոչինչ չէր կարող կանգնեցնել, անգամ ադրբեջանցիների ատելությունն ու վտանգը, որ սպառնում էր իր կյանքին: