Ադրբեջանական «Զերկալո» պարբերականը,  վերլուծելով արտգործնախարար Էդվարդ Նալբանդյանի  Իրան կատարած այցը,եզրակացրել է,որ Իրանի համար շատ ավելի թանկ է բարեկամությունը Հայաստանի հետ, քան` «եղբայրական հարաբերությունները» Ադրբեջանի հետ:

«Սեպտեմբերի 17-ին Իրանի նախագահ Մահմուդ Ահմադինեժադն ընդունեց այցով Թեհրանում գտնվող ՀՀ արտգործնախարար Էդվարդ Նալբանդյանին: Հանդիպմանն Ահմադինեժադն ասաց, որ Իրանը շահագրգռված է ամրապնդել հարաբերությունները բարեկամական Հայաստանի հետ` որպես պատմական բնութագրելով հայ-իրանական հարաբերությունները: Կողմերը գոհունակություն հայտնեցին զարգացող երկկողմ համագործակցության առնչությամբ` ընդգծելով փոխշահավետ հարաբերությունների զարգացման պատրաստակամությունը: Հանդիպման ընթացքում քննարկվեցին նաև համատեղ տնտեսական ծրագրերի իրագործման գործընթացը»,- գրում է «Զերկալոն»` հավելելով. «Հանդիպմանն Իրանի արտգործնախարար Ալի Աքբար Սալեհին շնորհավորեց Էդվարդ Նալբանդյանին Հայաստանի անկախության 20-րդ տարեդարձի կապակցությամբ և ընդգծեց այն փաստը, որ պատմության ընթացքում Իրանի և Հայաստանի միջև ձևավորված բարիդրացիական հարաբերություններն օրեցօր ամրապնդվում են: Իր հերթին հայ նախարարը հայտարարեց, որ Հայաստանի և Իրանի միջև չկան խնդրահարույց հարցեր, իսկ եթե կան էլ, ապա դրանք տեխնիկական բնույթ են կրում և կարգավորվում են ընդհանուր ջանքերով»:

Հանգամանալից խոսելով   Նալբանդյանի` Թեհրանում ունեցած հանդիպումների մանրամասները` պարբերականը մատնանշում է,որ պետք է ուշադրություն դարձնել Մահմուդ Ահմադինեժադի` օրեր առաջ իրանա-ադրբեջանական հարաբերությունների մասին արած հայտարարությանը և Թեհրանին մեղադրում կեղծումների ու երկերեսանիության մեջ:

«Պետք է ընդգծել, որ Թեհրանի երկդիմիությունը սահմաններ չունի: Մի քանի օր առաջ նույն Մահմուդ Ահմադինեժադը հայտարարեց ադրբեջանա-իրանական եղբայրական հարաբերությունների անխախտելիության մասին: Նա Հայաստանին նույնիսկ ճանաչեց որպես ագրեսոր և պահանջեց Ադրբեջանի բոլոր օկուպացված տարածքների ազատում: Իսկ այս ամենի ֆոնին պաշտոնական Թեհրանը խոստովանում է, որ առանց որևէ խնդրի Հայաստանի հետ ունի իրական բարեկամական հարաբերություններ, եթե, իհարկե, «տեխնիկական խնդիր» չհաշվել Ադրբեջանի տարածքների օկուպացիան»,- գրում է «Զերկալոն»:

«Պաշտոնական Թեհրանը որևէ կերպ չի ցանկանում համաձայնել Բաքվի հետ Կասպից ծովի սահմանագծման հարցում: Ընդ որում, Թեհրանը հավակնում է ստանալ այն, ինչը երբեք Իրանին չի պատկանել: Իրանը Ռուսաստանի հետ միասին դեմ է հանդես գալիս Անդրկասպյան խողովակաշարի կառուցմանը: Եվ այստեղ ընդհանրապես անհասկանալի է` ինչ նպատակներ է հետապնդում Իրանը: Արդյոք նա քծնո՞ւմ է Ռուսաստանին, թե՞ փորձում է իր համար պահել Միջին Ասիայից դեպի Եվրոպա էներգառեսուրսների տեղափոխման գործում տարանցման հանգույց դառնալու հնարավորությունը, որը թույլ կտա նրան ունենալ ազդեցության լծակներ տարածաշրջանի մուսուլմանական պետությունների քաղաքական դիրքորոշումների որոշման վրա: Ամենայն հավանականությամբ երկուսն էլ»,- ընդգծում է պարբերականը:Ըստ իրենց` Իրանը սխալ պահվածք է որդեգրել.փոխզիջումների գնալու փոխարեն ավելի է ավելացնում  ճնշում:«Ադրբեջանը չեզոքություն դրսևորեց Իրանի դեմ միջազգային պատժամիջոցներ կիրառելու հարցում: Նույնիսկ որոշակիորեն տվյալ հարցում աջակցեց իր հարավային հարևանին` հայտարարելով, որ Թեհրանն իրավունք ունի խաղաղ նպատակներով միջուկային ծրագրեր իրականացնել: Բացի այդ, Ադրբեջանը հրապարակավ պարտավորվեց, որ իր տարածքը երբեք չի օգտագործվի Իրանի դեմ հարձակման համար: Եվ դա այն դեպքում, եթե Իրանը դառնա միջուկային պետություն, դժվար թե Ադրբեջանն իրեն հարմարավետ զգա: Ընդհակառակը, Իրանը միջուկային զենքով անմիջական սպառնալիք կդառնա Ադրբեջանի համար: Եվ վերջապես, պաշտոնական Բաքուն հրաժարվել է աջակցել ՄԱԿ-ի որևէ բանաձևի, որն ուղղված կլինի Իրանի ազգային քաղաքականության քննադատությանը: Եվ նույնպես չնայած այն բանի, որ Իրանում բնակվող ադրբեջանական թյուրքերը զրկված են տարրական քաղաքացիական իրավունքներից»,- գրում է պարբերականը: